A photo posted by Xander de Buisonjé (@xdebuisonje) on
Draagmoeder
Afgelopen september maakten Xander en Sophie bekend dat er een baby op komst was. De zwangerschap was voor het stel extra bijzonder, omdat ze hulp kregen van een Amerikaanse draagmoeder. In 2013 werd er namelijk een semi-goedaardige tumor bij Sophie geconstateerd en om die reden raadde de dokter een tweede zwangerschap af. Bij een nieuwe zwangerschap kon de tumor namelijk terugkomen en groter worden.
Lees verder onder de advertentie
‘Gek dat iemand anders mijn kind draagt’
Ik ben ongelooflijk dankbaar dat wij op deze manier toch nog een kindje kunnen krijgen’’, vertelde Sophie destijds aan Lindanieuws. We kunnen het kindje als het goed is in februari ophalen.” Wel moest Sophie even wennen aan het idee van een draagmoeder. “De baby is 100% van ons, maar het blijft gek dat iemand anders mijn kind draagt. En ik ben er ook achter dat die hormonen, waar ik tijdens mijn vorige zwangerschap soms een hekel aan had, wel degelijk een functie hebben. Ik mis het directe contact wel, de connectie met mijn kindje en dat ik het voel groeien. En doordat ik al eens zwanger ben geweest, weet ik ook precies wat ik mis.” Gelukkig voor Sophie kan ze nu volop knuffelen met haar dochter.
Lees verder onder de advertentie
Broers
Sophie en Xander zijn al ouders van zoon Dex. Xander heeft ook nog een zoon, Sem, uit zijn eerdere relatie met Wendy van Dijk.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.