Beeld: Pexels
Soms is het maar beter dat je van tevoren niet weet wat het ouderschap precies inhoudt. Als je moeder wordt krijg je automatisch een portie schuldgevoel erbij waar je u tegen zegt. Femke (29) is moeder van een peuter (3) en een baby (4 maanden) en deelt haar ervaring.
Femke: “Toen ik ontdekte dat ik zwanger was van ons tweede kindje, voelde ik vooral blijdschap. Mijn man en ik hadden altijd al gedroomd van een groot gezin, en dit leek de volgende mooie stap. Ons eerste kind, Lynn, was op dat moment een heerlijk vrolijke peuter. Ik zag haar al helemaal in haar rol als grote zus, spelend met haar kleine broertje of zusje. Maar wat ik niet had verwacht, was hoe intens het schuldgevoel zou zijn dat mij na de geboorte van onze jongste overviel.
Tijdens de zwangerschap probeerde ik Lynn zo veel mogelijk bij alles te betrekken. We lazen boekjes over baby’s, ze mocht voelen hoe mijn buik bewoog en we spraken vaak over hoe leuk het zou zijn om een baby in huis te hebben. Ze leek enthousiast en dat stelde me gerust. Ik dacht dat ik me goed had voorbereid.
Maar toen onze jongste, Noah, werd geboren, veranderde alles. Hij had mijn volledige aandacht nodig – dag en nacht. Voeden, troosten, eindeloze gebroken nachten… Ik wist dat een pasgeboren baby veel tijd kost, maar wat ik niet had voorzien, was hoe weinig tijd en vooral hoe weinig energie ik nog over had voor Lynn.
Ze keek me soms aan met haar grote ogen, zoekend naar de mama die altijd ruimte voor haar had, maar die nu constant met een baby in de armen liep. En telkens wanneer ze vroeg of ik met haar wilde spelen en ik moest zeggen: ‘Ik moet nu even Noah voeden’, voelde het alsof ik haar in de steek liet. Een keer zei ze letterlijk: ‘Ik wil ook een beetje aandacht, mama’, toen brak mijn hart en barstte ik in huilen uit.
Ik besef nu: het is een constante strijd tussen liefde voor beide kinderen en het gevoel tekort te schieten. Ik houd zielsveel van Noah, maar ik mis de onbezorgde tijd met Lynn. Ze is plotseling zo groot in vergelijking met haar broertje, maar in werkelijkheid is ze nog maar drie. Mijn kleine meisje heeft nog steeds haar mama nodig.
Er zijn momenten waarop ik ’s avonds in bed lig en de tranen over mijn wangen rollen als ik denk aan Lynn. Heb ik haar tekortgedaan door nog een kindje te krijgen? Voelt ze zich minder geliefd? Ik had nooit gedacht dat ik zó veel schuldgevoel zou ervaren tegenover mijn oudste.
Langzaam maar zeker begin ik te begrijpen dat dit een fase is. Dat het normaal is om even te moeten zoeken naar een nieuwe balans. Ik probeer nu bewust kleine momenten voor Lynn vrij te maken, al is het maar tien minuten per dag waarin we samen een boekje lezen of een kopje thee drinken zonder afleiding.
Ik zie haar opleven door die kleine beetjes aandacht. En toen ik vorige week uit de douche stapte en haar zag zitten naast Noah, zachtjes zingend terwijl ze hem zijn speentje gaf, wist ik dat het goed zou komen.”
Ook Heather schreef over onverwachts schuldgevoel bij een tweede kindje. Lees hier hoe zij er mee om is gegaan.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Sanne deelt haar bezorgdheid over haar buurvrouw, die regelmatig haar jongste zoontje alleen thuis laat als ze haar oudste naar school brengt.
Danique Bossers (32) is CEO van mode-imperium Most Wanted en maakt de podcast Unfinished Business met verloofde Pieter Musters. Ook is Danique open over de ziekte endometriose, waar ze aan lijdt en aan geopereerd is. Ze maakte een podcastaflevering met specialist Maddy Smeets over deze slopende ziekte.
Wanneer je zwanger bent, bestel je al snel het ene na het andere schattige babypakje. Maar wat als je geshopte babykleertjes niet bij de voordeur, maar het vuilnis eindigen? Het overkwam mama to be Nina Warink.
Wintersport: de een zweert erbij, de ander gruwelt van de kou. Maar sommige moeders lijken wel geboren voor de sneeuwpret. Of het nu gaat om razendsnel de piste afgaan of vooral après-skiën alsof het een Olympische sport is: je sterrenbeeld kan daar zomaar iets mee te maken hebben!
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Marloes.
