‘Wat fijn dat je man je zoveel helpt met de kinderen!’, zegt iemand. Ja, denk ik. Inderdaad. Heel fijn dat mijn man zoveel helpt. Maar hij ‘helpt’ eigenlijk toch helemaal niet?
Lees verder onder de advertentie
Sinds wanneer ‘ helpen’ vaders als ze zorgen voor hun eigen kinderen? Het is toch voor 50% ook hun DNA dat er rondloopt? Het zijn toch ook goddomme zijn eigen kinderen? Daar ‘help’ je een moeder niet bij, daar zorg je als echte vent gewoon voor. Net zoals een moeder zorgt. Gelijk. Samen. Omdat je dat met liefde doet.
In de supermarkt zie ik een vader met een kind in de kar boodschappen doen. Wat goed, denk ik, misschien onbewust. In de supermarkt zie ik een moeder met een kind in de kar. Vindt niemand iets van. Vinden we heel gewoon. En zodra ze op haar telefoon kijkt en niet met haar kind praat, vinden we haar ook nog afwezig. Een loedermoeder. Een te drukke of gehaaste moeder. Als een man een dag vrij neemt van zijn werk omdat er een kind ziek is, vinden we dat ‘ mooi’ en ‘lief’. De moeder die vrij neemt? Oh, heel gewoon. Mannen die koken, de kinderen naar bed brengen of de vloer dweilen na het avondeten? Dat is niet helpen.
Lees verder onder de advertentie
Schrikken
Ik schrik er wel eens van dat het in deze tijd nog altijd meer op de moeder aankomt dan op de vader. Ook bij ons thuis, hoor. En bij al mijn vriendinnen en kennissen en collega’s. Als je als moeder een uur wil sporten op een weekenddag, moet dat kunnen, toch? Dan ‘ past de vader niet op’. Nee. Dan is hij thuis, omdat hij vader is en het ook zíjn kinderen zijn, die hij óók wilde.
Mijn man is er gewoon voor onze zoons: gelukkig. Ik voel me als moeder altijd gesteund: hij zal met Bodi en Daaf thuis zijn nooit zien als ‘oppassen’. Het ouderschap doen we samen. En dat is niet bijzonder, lief, mooi of ontroerend. Dat is heel gewoon.
Tessa Heinhuis is hoofdredacteur van Mama Magazine. Ze is moeder van een tweeling, Bodi en Daaf (3) en getrouwd met Billy.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.