Tabitha (43) woont met haar zoontjes Teun (7) en Willem (3) in Haarlem. Haar man kreeg een jaar geleden de diagnose: onbehandelbare hersentumor. Een maand later was hij overleden. Hoe ga je als gezin verder na zo’n plotseling verlies? In deze columns krijg je een inkijkje in momenten die zij meemaken. Het eerste jaar zonder papa. “Jij hebt een plasser en ik heb een piemel.” Het is 6 uur ‘s ochtends en Willem begint een goed gesprek. “Goedemorgen lieverd,” zeg ik met nog half gesloten ogen, terwijl ik denk: kunnen we alsjeblieft een ander woord voor plasser verzinnen. “Ik ben blij dat papa een piemel heeft,” vervolgt hij zijn ochtendbetoog. Dit zijn van die dagelijkse momenten dat Frank aangehaald wordt. Bij de meest gekke, kleine, onschuldige en bovenal verrassende situaties, is hij erbij. Zijdelings of als onderwerp van het gesprek. Ja, alle mannen hier in huis hebben een piemel en als moeder val ik buiten de boot. Dat vind ik soms ook wel een beetje onhandig, omdat ik de man van het gezin bij deze gesprekken mis. Als Teun en Willem samen in bad zitten, dan vliegen de piemelgrappen over een weer en soms proberen ze elkaar voor de grap aan te raken. Hilarisch natuurlijk als je drie en zeven bent. Ik begin dan mijn standaard preek over ‘je lichaam als tempel’ waar niemand aan mag zitten. Maar dat interesseert ze natuurlijk niets, dus moet ik wat strenger worden. “Van elkaar afblijven,” roep ik. Ik wil het gewoon echt niet. Wellicht is het mijn preutse inborst, maar als ik niets zeg dan is het hier thuis echt af en toe echt de Grote Piemel Show. Het man/vrouw verschil zit er al vroeg in zullen we maar zeggen. Laatst zei Willem tegen mij: “Jij mag niet vrienden zijn met mensen met piemels.” Toen ik zei dat pappa ook een piemel had, moest hij even nadenken. “Oké, maar dan moet je de volgende keer maar vragen of je met iemand met een piemel bevriend mag zijn.” Ik lig dan dubbel: wordt dit nu echt door mijn jongste gezegd? Gelukkig kunnen we ondanks alles samen ontzettend genieten en lig ik regelmatig in een deuk om mijn twee mannetjes. Onze nieuwste spel in huis is ‘De vloer is lava’. Dat schalt uit de boxen met disco lamp als we ons een weg wagen van de keuken naar de speelhoek zonder de vloer aan te raken. We schuifelen, springen en klimmen over en op obstakels door de woonkamer. Teun helpt zijn broertje om bij de grote stappen bijvoorbeeld een kussen naar hem toe te schuiven. En ik doe enthousiast mee, misschien nog wel het fanatiekst van allemaal. De regels zijn streng. Raak je met je teen de vloer, hup, opnieuw beginnen! En zo vinden we samen nieuwe dingen uit, genieten we van het leven zoals het nu is en groeien we met elkaar mee. En papa groeit ook met ons mee. In alle mooie, lieve, onschuldige en onverwachte momenten is hij bij ons. Voor altijd.
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Heb je zin in een uitje met je kids dat niet alleen leuk, maar ook nog eens creatief en leerzaam is? Dan moet je bij Villa Zebra in Rotterdam zijn!
Een kraamcadeau is een goedbedoelde verrassing voor de kersverse ouders en de pasgeboren spruit, maar soms krijg je iets waar je totaal niet op voorbereid bent. Hannelore (37) wist niet goed hoe ze moest reageren op het kraamcadeau van haar tante.
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Een leerkracht vertelt iedere week aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: Juf Mirella (26). Ze is leidster op een peuterspeelzaal.
Volkszanger Mart Hoogkamer zingt tegenwoordig niet alleen hits op het podium, maar ook slaapliedjes tot in de late (of vroege) uurtjes. Op 22 januari zijn hij en zijn vriendin Jennifer namelijk trotse ouders geworden van dochter Logan Nová Hoogkamer en dat maakt de zanger dolgelukkig.