Anna: ‘Ik heb mijn baan opgezegd en ik ben fulltime mama geworden’

Anna (30) is getrouwd met Tim (30) en samen hebben ze drie dochters: Emma (4) en de tweeling Olivia en Charlotte (8 maanden). Met een vleugje humor en sarcasme schrijft ze over het dagelijks leven hoe je jezelf niet verliest in het moederschap.

Aan ambitie geen gebrek

Ambitieus, zo omschrijven veel vrienden mij. De Nederlandse taal in negen maanden leren? Check. Aan een HBO-opleiding beginnen in het Nederlands terwijl ik de woorden ‘geschiedenis’ en ‘gevangenis’ nog wel eens door elkaar haal? Makkie. Die opleiding ook nog eens halen? Done. Werken, rijlessen volgen (lees: zes keer zakken), mijn scriptie schrijven én mijn eigen bruiloft plannen? Been there, done that.

Leef wat meer, gekkie

Als twintigjarige vond ik het stoer: Watch me, ik doe alles zelf en ik heb jullie hulp niet nodig. Ja, ik ben trots dat ik veel zelf kan en altijd genoeg motivatie heb gehad om door te gaan. Maar wat zou ik tegen mijn jongere zelf zeggen als ik de kans kreeg? “Leef wat meer. Je lijkt een gekkie die voortdurend naar buiten rent om trofeeën te verzamelen en ze op een plank te zetten, maar je pakt nooit een stoel om midden in de kamer te zitten en je behaalde trofeeën te bewonderen.”

Nieuwe prioriteiten

Het was nooit genoeg. Ik dacht altijd dat het beter kon: harder werken, meer trainen, mooier eruitzien, vaker met vrienden afspreken. Op een gegeven moment raakte ik helemaal op door de constante stress. Toen kreeg ik mijn dochter, en opeens veranderden mijn prioriteiten radicaal. Toch voelde ik me schuldig, omdat ik niet meer 100% voor mijn werk of vrienden kon gaan. Ik had nog geen grenzen gesteld, en daardoor wankelde ik er voortdurend overheen.

”Dat zijn momenten die me herinneren aan mijn kracht en aan hoeveel ik nog steeds leer en groei, ook buiten de traditionele werkvloer om.”

Toen baby twee en drie erbij kwamen, en mijn geest inmiddels helderder was dan toen ik 21 was, wist ik heel goed wat mijn prioriteiten waren en hoe ik daarmee om moest gaan. Mijn partner weet het, mijn ouders weten het en mijn vrienden weten het ook. Althans, de vrienden die zijn gebleven – het zijn er niet veel, maar ze zijn goud waard.

Eigen ontwikkeling is ook belangrijk

Een paar maanden geleden, tijdens een doodgewone avondmaaltijd, kwam het onderwerp carrière weer ter sprake. Mijn man weet dondersgoed dat ik het niet zou redden om jarenlang 24/7 alleen voor de kinderen te zorgen. Hij weet dat mijn eigen ontwikkeling belangrijk voor me is en dat ik iets moet blijven doen waar ik energie van krijg. Maar hij wist ook dat we geen opvang hebben en dat onze tweeling sinds het begin van mijn zwangerschap al op de wachtlijst staat. Vier dagen werken was niet haalbaar – mijn salaris zou rechtstreeks naar de kinderopvang kunnen.

Ik zei mijn baan op

We keken elkaar aan en wisten het meteen: ik zou mijn baan opzeggen. Zodra ik het hardop zei, voelde ik een enorme opluchting, alsof er een last van mijn schouders viel. Deze keuze sluit perfect aan bij mijn huidige prioriteiten, en ik ben dankbaar dat ik deze beslissing kan nemen.

Spannende keuze

En toch is het soms een beetje eng. Ik ben altijd iemand geweest die streefde naar zelfontwikkeling, en ergens zit die stereotype gedachte in mijn hoofd dat je niets leert als je niet werkt. Maar ik vergeet vaak hoe ik mezelf heb ontwikkeld door dingen te doen die ik eerst als ‘niets’ beschouwde. Zoals mijn bloemenwinkel. Een tijdje leek het alsof ik daar geen energie of tijd meer voor had, alsof ik het zou moeten opgeven. Waar moet ik de energie en tijd vandaan halen? Inkoop, bezorgingen, bruidsboeketten… het voelde allemaal als te veel.

Ik leer en groei nog steeds

Door me af te vragen waar ik energie van krijg in plaats van waar ik energie aan verlies, kwam de oplossing. Workshops en evenementen waren altijd onze kracht – en het is precies wat me inspireert. Met deze gedachten hebben we een brainstormsessie gedaan. Ik bedacht dat wij nu op de workshops en evenementen gaan focussen, daar zijn we sterk in en dat is onze kracht. Als gevolg zijn we zes maanden dicht geweest. Toen kondigen wij onze eerste workshop aan en die is binnen drie dagen compleet uitverkocht. Dat zijn momenten die me herinneren aan mijn kracht en aan hoeveel ik nog steeds leer en groei, ook buiten de traditionele werkvloer om. En soms, als de energie er even niet is, dan parkeer ik het. Want wat voor mij bedoeld is, zal er uiteindelijk altijd zijn.

Zorgvuldig prioriteiten stellen

Toen ik 21 was, probeerde ik alles te doen en niets te laten liggen, vaak met de gedachte: doe ik wel genoeg? Nu stel ik mijn prioriteiten zorgvuldig en wat anderen daarvan vinden, raakt me nauwelijks meer. Mijn persoonlijke ontwikkeling gaat door – op mijn voorwaarden. De tijd die ik investeer in mijn gezin én in mezelf, is minstens zo waardevol als elke carrièrestap. Uiteindelijk is het mijn pad, en ik bewandel het met trots.

Volg Anna’s avonturen op Instagram.

In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.