Anna: ‘Wordt de liefde voor je kind gemeten in het aantal bewaarde knutselwerkjes?’

Anna Redacteur Kek Mama
Anna Falko-Mishutin
Anna Falko-Mishutin
Leestijd: 4 minuten

Anna (30) is getrouwd met Tim (30) en samen hebben ze drie dochters: Emma (4) en de tweeling Olivia en Charlotte (8 maanden). Met een vleugje humor en sarcasme schrijft ze over het dagelijks leven hoe je jezelf niet verliest in het moederschap.

Lees verder onder de advertentie

Knutselwerkjes bewaren

Elke keer als ik mijn oudste van de BSO haal en een tekening of knutselwerk zie, ben ik oprecht blij als ze dat aan mij laat zien en heel enthousiast vertelt over wat ze heeft gemaakt. Ik kijk er altijd naar, ik luister altijd naar haar, want zo weet ik hoe zij denkt, hoe haar fantasie werkt en welke emoties zij eventueel in haar werkje steekt. Maar eerlijk, wat moet ik er verder mee doen? Zij is vier, en elke dag van haar eerste verjaardag komt ze thuis met een werkje. Overdreven gezegd, maar je snapt wel wat ik bedoel.

Lees verder onder de advertentie

Minimalistische interieur

Mijn huis en hoe het eruit ziet, is heel belangrijk voor mij. Het is altijd minimalistisch geweest, maar heel wat heb ik moeten aanpassen in mijn interieur smaak met de komst van drie kinderen. Het is geen geheim dat speelgoed overal ligt en dat ik soms een lolly tussen mijn beige bankkussens kan vinden.

Lees verder onder de advertentie

‘Elke keer als ik die kast opendoe en die box met tekeningen zie staan, vraag ik mezelf oprecht af: Gaat Emma hier überhaupt later naar vragen?’

Maar nu beginnen de knutselwerkjes toch wel aardig wat oppervlakte te veroveren. Ik heb een aantal in mijn keuken staan, een aantal hangen aan mijn mooie glazen woonkamerdeuren, en nog een paar zijn er verspreid in het huis. Nog ongeveer duizend liggen in een plastic box in de kast. Ik heb me namelijk heel lang schuldig gevoeld, en dat gevoel zei dat ik alles moest bewaren, want anders zou er iets heel slechts gebeuren.

Doos met tekeningen

Elke keer als ik die kast opendoe en die box zie staan, vraag ik mezelf oprecht af: Gaat Emma hier überhaupt later naar vragen? Of bewaar ik dit mijn hele leven? Verhuist die doos elke keer met ons mee en word ik zo’n moeder die bij een fancy bruiloft van haar dochter gaat staan en jankend van geluk alle werkjes van haar dochter laat zien? Nah, does not sound like me. Waarom bewaar ik ze? Omdat mijn eigen knutselwerkjes niet bewaard zijn door mijn ouders? Omdat ik bang ben dat ze later denkt dat ik haar niet serieus nam? Wordt liefde voor je kind gemeten in het aantal bewaarde knutselwerkjes?

Lees verder onder de advertentie

De fouten van mijn vader

Van de week heeft mijn vader mij een verjaardagskaart laten zien die ik voor hem heb geschreven toen ik vier was. Hij liet dat heel trots aan mij zien en ik kon het me bijna niet herinneren. Maar: hij heeft het bewaard, gekoesterd. Lief vond ik dat wel, maar niet overdreven.

Lees verder onder de advertentie

Echter, werd mijn liefde of respect voor mijn vader niet bepaald door het kaartje. Wel door de woorden die hij nu kiest als hij met mij communiceert, door dat hij zijn fouten kon bekennen vele jaren later, in mijn gezicht, en door de waardering die hij dagelijks uitspreekt. Ik heb dus liever dat ik een moeder ben die haar kind respecteert, naar haar luistert, ondersteunt en fouten kan bekennen. Als ik dat niet kan, maar wel alle knutselwerkjes heb bewaard, heb ik een probleem.

Ik zie twee hele rare tekeningen op tafel liggen, van gisteren kennelijk, niet gezien. Ik pak ze allebei van tafel, druk met mijn voet op een pedaal waardoor de papierbak openschiet. Zo, opgeruimd staat netjes.

Lees verder onder de advertentie

Volg Anna’s avonturen op Instagram.

Meest bekeken