Anouk: ‘Ik heb heftige empty nest gevoelens’
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (6) en Lilou (3). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Binnenkort gaat het dan echt gebeuren. Dan vliegt ook mijn kleinste lieve vogeltje uit en gaat ze naar school. Van moeders op het schoolplein krijg ik alleen maar opmerkingen te horen als: “Wat heerlijk, dan heb je ze allemaal op school en dan heb je eindelijk wat tijd voor jezelf.” Natuurlijk is dat ook zo en ik zie echt wel voordelen. Het is heel fijn om ze straks op één plek te hebben. En om niet na school ook nog door te moeten racen naar de opvang (die door omstandigheden niet dichtbij school ligt), maar wat ga ik haar missen. Ik heb heftige empty nest gevoelens.
Eindelijk tijd voor mezelf
Het is ook echt het einde van een tijdperk. Altijd hadden we een kleintje rondkruipen in huis. Nu zal er niemand meer zijn met kleine mollige beentjes (mezelf niet meegerekend) en tandeloze lachjes (die heb ik gelukkig nog wel). Ik genoot ontzettend van mijn woensdagochtenden met mijn jongste. Lekker knuffelen en gezellige dingen doen.
“Ik wil eigenlijk liever weer een baby worden.”
Ook op mijn thuiswerkdag op vrijdag, op welke dag ze niet naar de opvang ging, hadden we inmiddels na wat zoeken en af en toe wat vloeken de perfecte modus gevonden. Zij ging lekker haar gangetje, waardoor ik echt werk kon verzetten en tussendoor kreeg ik altijd heerlijke knuffels en kusjes.
Maatje 92 voelt toch niet zo klein en licht
Het is misschien omdat ze mijn jongste is, maar voor mijn gevoel is ze ook nog heel erg klein. Ze is pas net uit maatje 86 en ze draagt nu maat 92 (geen zorgen mensen; ze krijgt echt genoeg te eten). Als ik aan haar vraag of ze zin heeft om naar school te gaan, antwoordt ze: “Ik wil eigenlijk liever weer een baby worden.” Ze vindt het ook heerlijk om de jongste te zijn in huis en het liefst wil ze de hele tijd opgetild worden. Op dat moment voelt dat maatje 92 toch niet zo klein en licht, maar goed alles om die mollige armen van mijzelf te trainen. Bij mijn jongste had ik ook echt de angst dat ze niet op tijd zindelijk zou zijn, maar inmiddels is ze een echt wc-eendje. Overal waar we komen, maak ik helaas niet aangenaam kennis met niet al te frisse wc’s.
Afscheid nemen van de opvang
Na tien jaar nemen we ook afscheid van de opvang. Je zou een fanfare verwachten om ons uit te zwaaien, want in de afgelopen tien jaar was ons gezin wellicht de meest constante factor op de opvang. Al onze meiden hebben er een hele fijne tijd gehad, maar wat ben ik blij met het geld dat we straks zullen gaan overhouden.
Wat ga ik doen mijn vrije tijd?
Straks heb ik dus op de woensdagochtend 3 uur en 45 minuten voor mezelf. In het leven van een moeder is dat een enorme luxe (ik wilde eerst ‘drukke moeder’ schrijven, maar dat lijkt me een pleonasme). Wat zal ik gaan doen met mijn vrije tijd? De mogelijkheden zijn eindeloos. Ik zou eindelijk eens kunnen beginnen aan die fotoboeken, ik zou het huis grondig kunnen schoonmaken, een boek lezen, ik kan ontbijten met vriendinnen of gaan shoppen, maar mezelf kennende zal ik waarschijnlijk lekker in mijn warme empty nest blijven liggen.
Lees meer van Anouk:
Anouk: ‘Zat er geen gebruiksaanwijzing verstopt in die placenta?’
Anouk: ‘Onze jongste dochter (3) neemt standaard een babyccino’
Anouk: ‘Hoe vermoeider de meiden zijn, des te meer ze veranderen in kidzillas’
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
