Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Mijn oudste dochter zei laatst: “Mama, weet je dat er heel veel kinderen in mijn klas ’s ochtends samen ontbijten?” Voor mij was dat wel even een eye-opener. Soms ben je zo gewend aan bepaalde gewoontes binnen je gezin dat je bijna vergeet dat het bij andere gezinnen wel goed gebruik is om met elkaar te ontbijten. Wij ontbijten dus ’s ochtends nooit samen als gezin. Eerlijk gezegd, begrijp ik ook niet hoe andere gezinnen dat voor elkaar krijgen. Ik dacht dat zoiets alleen in de reclames bestond.
Het is natuurlijk niet zo dat onze kinderen niets te eten krijgen. Meestal pakken ze in de ochtend een cracker die ze onderweg naar school opeten. Daarna eten ze om 10.00 uur in de klas. De ideale tijd om te ontbijten toch?!
Als je ’s ochtends bij ons naar binnen zou kijken, zie je ons dus niet sereen en lachend aan een gedekte ontbijttafel zitten (bestaan serene ochtenden overigens?). Je ziet ons haasten en vliegen door het huis. De een op zoek naar een schoon paar sokken, de ander op zoek naar een vermiste schoen. Je ziet mij haren vlechten van vier dochters (wanneer gaat manlief nou eindelijk eens die tutorials kijken, die ik hem heb gestuurd?) en de rugtassen worden ingepakt.
“Ik heb ’s avonds mijn chillmomentje en dan eet ik gerust een hele zak sweet & salty popcorn leeg of een reep chocola. Soms vind ik dan in de ochtend nog een verdwaald chipje of een koekkruimel en voilà, daar is mijn ontbijt!”
Op het laatste moment poets ik nog even wat tandpastavlekken uit het jurkje van mijn jongste en als we bijna allemaal buiten zijn, rent er altijd nog eentje terug naar binnen om die cracker te pakken. Hoe lukt het andere gezinnen dan om gezellig en rustig aan de ontbijttafel te zitten met ook nog voldoende tijd om af te ruimen?
Het antwoord is uiteraard: eerder opstaan. Maar om eerlijk te zijn, heb ik daar echt geen zin in. Ik ben echt een enorme fan van slapen en zoals het een ware groupie betaamt, ben ik bijna niet uit bed te krijgen. Sinds we kinderen hebben, is slapen al zo’n zeldzaam fenomeen geworden. Het voelt alsof je even knippert met je ogen en die gebroken nacht is alweer voorbij. Iedere seconde die ik dus ‘s ochtends nog even langer in bed kan blijven liggen, pak ik.
Ook op zaterdag staat er al om 08.30 uur zwemmen op het programma, dus ook dan lukt het ons niet om als gezin te ontbijten. Zondag komt het er nog weleens van. Tenminste, als je ontbijt om 14.00 uur bij een Breakfast all day-tentje meetelt.
Het helpt ook niet dat mijn man geregeld aan intermittent fasting doet en dus alleen tussen 12.00 en 20.00 uur eet. Je zou soms bijna denken dat hij onze vier dochters heeft gebaard. Hij deed in ieder geval elke keer heel solidair mee met mijn zwangerschapscravings en sindsdien probeert hij de zwangerschapskilo’s nog kwijt te raken. Bovendien heb ik de slechte gewoonte om in de avond te gaan snacken. Ik heb dan echt even mijn chillmomentje en dan eet ik gerust een hele zak sweet & salty popcorn leeg of een reep chocola. Soms vind ik dan in de ochtend nog een verdwaald chipje of een koekkruimel en voilà, daar is mijn ontbijt!
Ontbijt is bij ons thuis echt iets voor speciale gelegenheden geworden, zoals met Kerst, Pasen en Vader- en Moederdag. Dan ontbijten we wel gezellig met elkaar in de ochtend. Waarschijnlijk zouden andere mensen het eerder brunch noemen, maar ik vind dat alles vóór 12.00 uur telt als ontbijt. Dus waar andere mensen iets alledaags hebben gemaakt van ontbijten, is het bij ons echt een feestje geworden.
Ook hebben we er een nieuwe traditie bij. Een van onze dochters vertelde dat het op 2 februari IJs als ontbijt-dag is. Dit vieren we nu al twee jaar. Dan maken we wentelteefjes met kaneelijs, yoghurtijsjes met fruit en feestijsjes met slagroom, waarover we heel veel snoepjes gooien. Tsja, daar kom zelfs ik mijn warme bed voor uit.
Lees meer van Anouk:
Anouk: ‘Zat er geen gebruiksaanwijzing verstopt in die placenta?’
Anouk: ‘Onze jongste dochter (3) neemt standaard een babyccino’
Anouk: ‘Hoe vermoeider de meiden zijn, des te meer ze veranderen in kidzillas’
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.