Elsemieke (30) is samen met T (32), moeder van twee zoontjes (3,5 en 1,5) en redacteur bij Kek Mama. Probeert op veel te weinig slaap, als eersteklas chaoot, wat van het moederschap te maken.
Lees verder onder de advertentie
In het kader van dingen waar je helemaal niks aan aan hebt, hierbij een kleine tirade over de maatvoering van vrouwenkleding. Want waarom is het in godsnaam zó moeilijk om gewoon één lijn te voeren in de maten van vrouwenkleding? En dan vooral broeken.
Ik heb twee broeken in de kast in dezelfde maat waar tien (!) centimeter verschil in de taille zit. Tíén centimeter! En ja, het zijn beide high waist broeken. Als kledingmaten zo absurd veel verschillen tussen verschillende merken en winkels, kan je er net zo goed helemaal geen maat op zetten. Dan heb je er namelijk echt helemaal niks aan.
Jojo’en
Ik schommel al jaren flink in mijn gewicht en zeker sinds ik moeder ben geworden en dus ook twee keer zwanger ben geweest, is mijn gewicht enorm op en neer gegaan. Vandaar dat ik ook nogal een grote range aan kledingmaten in mijn kast heb hangen. Vooral met broeken is het een drama. Maar zeker sinds mijn lichaam (al dan niet permanent) is veranderd na mijn laatste zwangerschap, heb ik echt werkelijk geen idee meer welke maat ik moet kopen.
We willen niet alleen rokken en jurken met zakken, we willen ook logische kledingmaten waar we wat aan hebben, duh
Lees verder onder de advertentie
Ik ben schijnbaar niet de enige die hier tegenaan loopt, want Alex Light (volgtip voor iedereen die wat body confidence kan gebruiken) deelde deze grappige video hierover:
Soms bestel ik maar liefst drie maten van één broek, omdat ik gewoon echt geen flauw idee heb welke maat ik nodig zou hebben. Het is ook weleens gebeurd dat ze dan alsnog allemaal terug moesten. Niet bepaald milieuvriendelijk. Hoe moeilijk is het nou om gewoon hetzelfde aantal centimeters aan te houden voor een bepaalde maat broek? Precies: niet moeilijk. Bij broeken voor mannen kan het namelijk wél.
Lees verder onder de advertentie
Het verschilt ook per winkel enorm hoe een broek valt en hoe groot de broeken van dezelfde maten zijn. Dan krijg je dus dat gedoe met tien (nogmaals: TIEN) centimeter verschil in de taille. Ik ben zo dyscalculisch als het maar kan, maar het is zelfs mij duidelijk dat dit gewoon niet nodig is. Maak gewoon broeken van een maat dezelfde afmetingen. En als we dan toch bezig zijn, ook nog varianten voor verschillende lichaamsvormen. We willen niet alleen rokken en jurken met zakken, we willen ook logische kledingmaten waar we wat aan hebben. Duh.
Goed, tot zover mijn tirade. Bedankt voor de aandacht. Ik hou het voorlopig even bij leggings, fuck die spijkerbroeken.
Je kent ze wel: die vaders die hun kind zonder jas in de regen laten staan omdat ‘ie toch een sterke weerstand moet opbouwen. Of die vrolijk in slaap vallen terwijl hun peuter met een schaar aan de haal gaat.
Soms denk je alles perfect te hebben geregeld, totdat je een gigantische fout ontdekt als het al te laat is. Het overkwam Ilma met haar zorgvuldig voorbereide geboortekaartjes.
Tikkies krijgen voor minuscule bedragen, het gebeurt dus écht. Het overkwam Suzan, die hierdoor nooit meer normaal kan kijken naar haar nieuwe collega.
De tijd dat moeders automatisch thuis bleven bij de kinderen, terwijl vaders de kost verdienden, ligt ver achter ons. Sterker nog, steeds meer gezinnen kiezen ervoor dat beide ouders fulltime werken.
Niemand zit erop te wachten: muizen in huis! Of je nou als de dood bent voor de diertjes of het gewoon vies vindt, muizen in huis wil je niet. Salomé had ze toch.