Meet Johanna (36): biologiedocent, seksuele gezondheidsconsulent, en mama van twee jongens (5 en 7). Na haar recente scheiding jongleert ze met het ouderschap en deelt ze haar avonturen en inzichten.
“Het is donderdagochtend, ik sta bij de ingang van het klaslokaal. De kids van HAVO5 druppelen langzaam binnen. Oogcontact, “goedemorgen” en een lekker plekje uitzoeken. Iedereen zit en ik zie twintig paar puber-ogen afwachtend mijn kant opkijken. Ik slik, en begin dan maar met lood in mijn schoenen, ik weet me geen houding te geven. Ik durf ze echt niet aan te kijken, want dan breek ik.
“Nou… Jullie weten dat ik altijd graag wil dat jullie het aangeven als er iets aan de hand is in jullie leven, zodat ik daar rekening mee kan houden. Dan is het niet meer dan logisch dat ik dat ook naar jullie toe doe.” Ik voel de tranen achter mijn ogen prikken, maar ik moet dit kwijt. Vanaf het eerste moment wist ik: dit kan ik niet alleen dragen, dit gaat mijn leven volledig ontwrichten. “Mijn man wil uit elkaar… en ik voel me verschrikkelijk. Vooral vanwege mijn kinderen, ik weet niet wat dit voor hen gaat betekenen. Normaal gesproken heb ik alles goed op orde en ben ik gestructureerd, maar het zou zomaar kunnen dat dit mij nu niet lukt. Als ik onverhoopt iets vergeet, trek me dan even aan mijn mouw.”
Lees ook – ‘Bewezen: kinderen van gescheiden ouders hebben een grotere kans om zelf kinderloos te blijven‘ >
“Van binnen spat ik uit elkaar van alle emoties. Ik zal mijn gebroken hart op de een of andere manier weer heel moeten krijgen.”
Zo, dat is eruit. Het is stil. Droevige ogen, geschokte ogen, meelevende ogen staren me aan. Ik knipper hevig, want mijn tranen zijn toch naar de oppervlakte gekomen. Er wordt wat heen en weer geschoven en er ontklinkt medelevend gemurmel. Mijn ‘stoere pubers’ weten zich even geen houding te geven.
Aan het einde van de les blijft er een van ‘mijn meiden’ hangen. Haar ogen op mij gericht, haar hoofd een beetje voorovergebogen. “Mevrouw, ik wil u even zeggen… Mijn ouders zijn ook gescheiden en ik wilde u even zeggen dat het echt goed komt met uw kinderen. Zeker met u als moeder.” Haar woorden vullen me met warmte, ik smelt. De tranen vloeien weer. “Dankjewel lieve meid, dat is precies wat ik nu even moest horen.”
Van binnen spat ik uit elkaar van alle emoties. Ik zal mijn gebroken hart op de een of andere manier weer heel moeten krijgen. Maar met mijn kinderen gaat het goedkomen, want die hebben een moeder zoals ik.”
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Influencer Vera Camilla deelt verdrietig nieuws: ze had een chemische zwangerschap. De positieve test was zo gewenst, nadat zij en partner Jeff in november een miskraam meemaakten.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag