Meet Johanna (36): biologiedocent, seksuele gezondheidsconsulent, en mama van twee jongens (5 en 7). Na haar recente scheiding jongleert ze met het ouderschap en deelt ze haar avonturen en inzichten.
Lees verder onder de advertentie
Gevoel van teleurstelling
Het proces van rouwen (om een scheiding) is niet iets, nadat je alle fasen doorgegaan bent, dat je volledig afsluit. Soms word je opnieuw overmand door verdriet, boosheid of een andere fase, doordat je getriggerd wordt door een situatie in je huidige leven.
Ik weet dat met Sinterklaas en Kerstmis voor de deur de triggers van: het gelukkige gezin, samen zijn met een liefdevolle familie, bij mij ervoor zorgen dat er een gevoel van falen zal komen….een gevoel van teleurstelling. Ik weet dat dit komen gaat, dus kan ik me erop instellen. Ik zal lief voor mezelf zijn, het doorvoelen, mezelf de ruimte geven om het te omarmen en erin te zitten, wetende dat het tijdelijk is en uiteindelijk weer mooiere tijden aan komen.
Lees verder onder de advertentie
Nieuwe triggers
Soms wordt je echter overvallen door iets onverwachts, iets nieuws. Je had geen idee dat het een trigger voor je zou opleveren… Het gebeurde toen hij me aankeek en zei dat hij me echt heel erg leuk vind, om wie ik ben, hoe ik ben. Hij begrijpt me op een dieper niveau dan velen. Sidenote is dat dit niet een houdbare situatie wordt, hij is bezet en ik doe daar niet aan. Zeker omdat ik recente ervaring heb aan de andere kant van zo’n verhaal.
Lees verder onder de advertentie
”
‘Ik weet dat met Sinterklaas de triggers van ‘het gelukkige gezin’ bij mij zorgt voor een gevoel van falen’
Maar ik had me hier niet op ingesteld, ik werd overvallen. En nu zit ik ermee…. Aan de ene kant voel ik me een puppy, die de gehele tijd de behoefte heeft om geaaid te worden. De aantrekkingskracht is enorm: ‘Geef mij de bevestiging dat je me leuk vind, dat je me ziet’. Ik raak in de war…. ‘Waarom heb ik die bevestiging van hem nodig? Wat voegt dat toe voor mij? Waarom deze buitenaf zoeken en niet vanuit mezelf?’.
Bang voor positiviteit
Aan de andere kant stoot ik alles wat ik voel hard af. Ook weer reflecterend hierover: ‘Ben ik misschien juist bang voor deze positiviteit? Dat ik er niets voor hoef te doen dat iemand mij ziet? Mij leuk vind? Durf ik dit nu niet toe te laten en dat ik daarom zeg dat dit niet voor mij is? Ben ik een idioot dat ik dit nu uit mijn vingers laat glippen?’.
Lees verder onder de advertentie
Ik kijk terug naar mijn vorige relaties in mijn leven. Twee keer was ik verliefd en langdurig samen. Ik wil deze fasen in mijn leven niet wegzetten als iets negatiefs, maar ik ben veranderd en als ik nu kijk naar deze relaties, was mijn rol hierin niet dezelfde die ik nu zou willen aannemen.
Wegcijferen voor de liefde
Ergens heb ik mezelf aangeleerd te moeten werken voor liefde. Ik moest bewijzen dat ik liefde en genegenheid waard was. Dan cijfer je jezelf weg, probeer je je aan te passen aan een ander, zonder dat de ander dat vraagt. Ik verwachtte daar waardering voor en vond dat mijn inspanningen beantwoord moesten worden, zonder dat ik überhaupt hierover communiceerde.
Lees verder onder de advertentie
Ik had dus behoeften die totaal niet beantwoord werden en was daardoor, achteraf gezien, een groot deel van de tijd niet gelukkig. Dat wil ik niet meer en wil nu alles eraan doen om dat te bewerkstelligen. Dus moet ik mijn grenzen aangeven, beseffen wat ik waard ben en wat ik verdien.
Zelfliefde
Iemand die mij ziet, begrijpt en wil vieren, maar bovenal voor mij wil gaan en wil investeren in mij. Minder dan dat ga ik niet meer toelaten. Hele mooie conclusie, nu alleen dit gevoel volledig eigen maken en vasthouden. Zodat als ik meneer tegenkom, ik met twee benen op de grond, voor mijn eigen geluk kan gaan.
Iedere zwangere vrouw droomt van haar perfecte babyshower: een feest vol liefde, verrassingen en alle aandacht voor haar en de baby. Maar wat als je die bijzondere dag ineens moet delen?
Het kabinet presenteert de voorjaarsnota met maatregelen die de portemonnee van veel Nederlanders raken. Belastingverhogingen en een verlaging van het kindgebonden budget staan centraal in de plannen om de begroting sluitend te krijgen.
Daniel (38) dacht dat hij het allemaal voor elkaar had: een lieve vrouw, een zoontje van vier en pas een tweede kindje erbij. Maar waar het gezin op het eerste gezicht compleet leek, begon het van binnen langzaam uit elkaar te vallen.
Iedere ouder maakt fouten. Kleine, grote, gênante – het hoort erbij. En meestal kun je er achteraf hartelijk om lachen. Maar soms ook niet. Carlijn baalt nog altijd dat haar dochter zilveren tanden heeft door haar fout.