Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (7 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: hoe een zieke peuter zorgt voor het terugschieten in vaste rolpatronen.
Lees verder onder de advertentie
Zieke peuter
“De peuter is ziek. En goed ziek ook, want ze heeft eerst onze bank ondergekotst en vervolgens ook nog haar eigen bed. Dus eerst ben ik gaan uitvogelen hoe je kotsvlekken uit een velours bank haalt. Tip van flip: baking soda isyour best friend. Vervolgens was mijn Google zoekopdracht: ‘Kan een kussen met vastgekoekt braaksel in de wasmachine?’ Antwoord van Google: nee beter eerst uitspoelen en dan pas op een grondig wasprogramma.
Lees verder onder de advertentie
Kussen met kots uitspoelen
En dus sta ik op vrijdagochtend 8.00 uur in de badkamer de kussensloop en kussen van mijn peuter uit te spoelen en te bekijken wat ze die dag daarvoor heeft gegeten. De details van haar menu zal ik voor me houden, want ik ging tijdens dit klusje zelf ook bijna over mijn nek.
Door het badkamerraam hoor ik buiten mijn vriend en de peuter in de sneeuw spelen. Toen bleek dat er sneeuw was gevallen die ochtend, was de peuter namelijk opeens een stuk minder ziek. En mijn vriend vond ook dat ze best ”heel eventjes” mee naar buiten kon om zijn auto sneeuwvrij te maken, voordat hij naar z’n werk ging. En dus zie ik ze sneeuwballen naar elkaar gooien en samen dikke pret maken als ik door het badkamerraam naar buiten kijk.
Lees verder onder de advertentie
Stereotype rolpatroon
Ik vind het leuk om ze samen zo’n plezier te zien hebben, maar toch komt ook de gedachte in m’n hoofd: waarom sta ik hier de stukjes kots van een kussensloop te schrapen en speelt mijn vriend buiten in de sneeuw met de ‘zieke’ peuter? Waarom vallen we nu weer in het stereotype rolpatroon van mama doet de was (en ruimt de gore troep op) en papa leidt de peuter af van ziek zijn en gaat buitenspelen in de sneeuw?
Lees verder onder de advertentie
Ruilen van rol?
Voordat ik mezelf helemaal zit op te eten waarom dit gebeurt, bedenk ik me: maar wil ik ruilen? Wil ik nu de ‘vaderrol’ en om 8.00 uur buiten in de vrieskou de auto sneeuwvrij maken en met mijn dochter buiten in de sneeuw spelen? Nee. Ik heb een grafhekel aan kou en ik ben geen ochtendmens, dus voor geen goud dat je mij met -1 naar buiten krijgt in de ochtend. Zelfs niet als ik dan niet het kussen met kots van mijn dochter hoef uit te spoelen.
Lees verder onder de advertentie
Dus vind ik het erg dat we in een cliché rolpatroon vallen en ik de schoonmaken-en-wassen-taak op me neem? Nee eigenlijk niet. Mijn vriend en ik werken allebei vier dagen en we streven naar een gelijkwaardige rolverdeling in zorg en huishouden wat best goed lukt. Maar als je er allebei oké mee bent, is het soms ook niet erg om in die vaste rolpatronen te vallen. If it works, it works.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag