Samyra (39) is moeder van drie dochters (7, 6 en 3). Net als haar man werkt ze parttime om zoveel mogelijk tijd met de meiden te zijn. Want: die zijn maar zo kort klein. Dit en andere inzichten over ouderschap, deelt ze in haar maandelijkse column.
Tot een paar jaar geleden woonden wij met zijn vijven in een klein appartement. Drie kinderen, twee slaapkamers. We hadden geen tuin en moesten vier trappen op tot aan de voordeur. Kortom; we hadden het behoorlijk knus.
Vaak heb ik de trappen vervloekt. Ik zie me nog zo gaan. Baby in de draagzak, peuter op de heup, kleuter aan de hand en dan een tas met boodschappen om mijn nek geslingerd op weg naar ons driehoog appartement.
In deze jaren begon ook een niet nader te noemen pandemie. Thuiswerken met letterlijk in elke ruimte in huis een kind was een grote uitdaging en dat is een understatement. Het was alles bij elkaar echt niet ideaal voor ons.
Voor de kinderen is dit alleen een totaal ander verhaal. Kinderen wonen waar ze wonen. Die zijn waar ze zijn. Die hebben echt niet allemaal een eigen slaapkamer nodig.
‘Als kind vond ik het soms vreselijk om een kamer te moeten delen met mijn zussen’
Wat een kind nodig heeft is liefde, veiligheid, geborgenheid, ouders die er voor ze zijn. En of dat nou in een landhuis met zestien slaapkamers is of in een klein appartement met twee slaapkamers, dat maakt niet uit.
Ik wil niet zeggen dat een eigen kamer hebben geen voordelen heeft, natuurlijk wel. Als kind vond ik het soms vreselijk om een kamer te moeten delen met mijn zussen. Ik weet nog dat de oudste uit huis ging en ik een kamer helemaal voor mezelf kreeg, dat voelde écht als rijkdom. Dus by all means geef ieder kind een eigen kamer, of twee, doe eens gek, als je de ruimte hebt. Maar in de basis is dat echt niet het belangrijkste.
Een rijke jeugd zit hem niet in grote huizen, of dure cadeaus. Dat zit hem in iets veel dat veel kostbaarder is dan dat, dat zit in aandacht. Aandacht, interesse voor je kind, waardering voor de eigen persoon die ze zijn. Geloof me, dat gaan ze zich herinneren boven alles.
Ik durf in elk geval wel te geloven dat die van ons als ze groot zijn met nostalgie terugdenken aan ons kleine knusse huisje, waar ze in alle liefde hun eerste jaren doorbrachten.
Lees meer van Samyra:
Samyra: ‘Op een doordeweekse dag kunnen mijn kinderen ineens niets meer zelf’
Samyra over hoofdluis: ‘Ik steek het dier gewoon genadeloos in de fik’
Samyra: ‘Thuisblijfvaders zijn geen softies, maar mannen van formaat’
Meer weten over Samyra? Volg haar via LinkedIn.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Kinderen verzinnen de gekste dingen om ergens onderuit te komen. Vaak met hele slechte smoezen die je zo doorziet, maar soms zijn ze slimmer dan je verwacht. Zo dacht Sylvia maandenlang dat haar dochter naar paardrijles ging, maar dat was helemaal niet zo.
We kennen allemaal wel een verhaal over een bizar betaalverzoek, toch? Dat is lachen, tot het je ineens zelf overkomt. Sonja kreeg een Tikkie van het vriendje van haar dochter.
Liefde is prachtig, tot je ontdekt dat jouw sterrenbeeld en dat van je partner samen net zo goed matchen als een peuter en een witte bank.
In de podcast Geuze & Gorgels vertelt Monica Geuze dat ze de achternaam van haar dochter wil laten aanpassen. Zara-Lizzy gaat nu door het leven met de naam van haar vader, Veldwijk, en dat ziet haar moeder graag anders.
We doen het allemaal weleens: uit automatisme roepen we “Goed gedaan!” als onze kinderen iets presteren. Volgens kinderpsycholoog Becky Kennedy zijn juist deze twee woorden – hoe goedbedoeld ook – niet altijd goed voor het zelfvertrouwen van je kind.
Als ouder wil je natuurlijk niets liever dan je kleintje na het zwemmen lekker warm inpakken met een zachte handdoek. Maar wist je dat de manier waarop je die handdoek omdoet, een groot verschil kan maken voor de veiligheid van je kind? Zweminstructrice en waterveiligheidsadvocate Nikki Scarnati deelde onlangs een belangrijke tip.