Samyra (39) is moeder van drie dochters (7, 6 en 3). Net als haar man werkt ze parttime om zoveel mogelijk tijd met de meiden te zijn. Want: die zijn maar zo kort klein. Dit en andere inzichten over ouderschap, deelt ze in haar column.
Lees verder onder de advertentie
“Op een doordeweekse dag kunnen mijn kinderen ineens niets meer zelf. Ze kunnen zich niet meer zelf aankleden, ze krijgen de tandpastatubes niet open (of het lukt wel en de hele badkamer zit onder) en niemand lijkt nog te weten hoe je een jurk over je hoofd aantrekt. Kortom: alle zelfstandigheid is volledig uit mijn mini’s verdwenen.
Lees verder onder de advertentie
Selectieve zelfstandigheid
Op een weekenddag daarentegen, staan ze ineens om kwart over zes, volledig aangekleed én de tanden zijn gepoetst, naast mijn bed. ‘Mogen we naar beneden?! Je zou denken dat dit dan goed nieuws is. ‘Hoera, ze kunnen het wél zelf!’ Maar reken er maar op dat ze de maandag erop opeens weer alles zijn vergeten. Dan staat er dus weer één met een maillot over haar hoofd ‘kijk mama een hoed’ of is er iemand als in een Oscar-winnende uitvoering aan het huilen: ‘je kan met toch wel éven helpen, mama?’.
Lees verder onder de advertentie
Ik noem dit soort gedrag selectieve zelfstandigheid: soms kan ik alles zelf en soms kan ik helemaal niets zelf. Het werkt ook andersom trouwens. Dat ze opeens té zelfstandig zijn op gebieden waarvan je liever niet hebt dat ze het alleen kunnen. ‘Mama, ik heb de kaarsen alvast aangestoken.’ Oeps…
“Eerlijk is eerlijk: ik ben zelf ook weleens selectief zelfstandig”
Zelf schuldig
En dan ben ik, nadat het vuur is geblust en de irritatie is gezakt, geneigd om te denken ‘ach ja, wat schattig’ en ‘het hoort erbij’, alsof dit gedrag alleen bij kinderen voorkomt.
Eerlijk is eerlijk: ik ben zelf ook weleens selectief zelfstandig. In die ene vergadering ben ik ineens niet in staat om te notuleren. ‘Sorry, geen pen’. En nee, helaas… Ik ben écht onhandig, dus kan ik beter niet bij de knutselmiddag op school aansluiten. Of de andere kant op, dat ik besluit dat ik heus wel zelf de ramen op de bovenverdieping aan de buitenkant kan lappen. Om mezelf vervolgens compleet in de nesten te werken: het eindigt altijd in waterballet.
Volgens mij is het prima om op sommige momenten iets te laten liggen, al ben je ertoe in staat. Net als dat het heel gezond is om soms veel te overmoedig iets op te pakken. Zo leer je nog eens dat vuur heet is en water nat.
Lees verder onder de advertentie
Kinderen zijn eigenlijk net grote mensen, maar dan in het klein. En nu ik er nog eens over nadenk ben ik komende maandag denk ik vergeten hoe ik kinderen moet aankleden. ‘Nee, sorry, ik weet opeens níet meer hoe het moet. Vraag het maar aan papa.'”
In de extra dikke special van Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Slaap jij al jaren met lucide dromen over een volledige nacht doorslapen? Dan zou het zomaar eens kunnen dat jouw kinderen tot een van de sterrenbeelden behoren die bekendstaan als de slechtste slapers.
Suus (34) hoort ze wel fluisteren op het schoolplein. Of als ze binnenkomt op een kinderfeest. Want hoe goed ze het ook voorheeft met haar collega-ouders, die lijken haar adviezen niet op prijs te stellen.
Heather (33) is redacteur bij Kek Mama en moeder van een zoontje (4,5) en dochter (1,5). Haar columns zijn een mix van herkenbare momenten, hilarische situaties en kleine overwinningen in het moederschap.
Voor de open boeken en roddeltantes die privézaken met de hele stad delen is er niet veel verandert het afgelopen decennia. Hun stories lagen altijd al op straat. Alleen op zakelijk vlak was dat heel lang not done. Daar was de regel in het bijzijn van de baas: praat alleen over je werk en houd […]
Kinderen verzinnen de gekste dingen om ergens onderuit te komen. Vaak met hele slechte smoezen die je zo doorziet, maar soms zijn ze slimmer dan je verwacht. Zo dacht Sylvia maandenlang dat haar dochter naar paardrijles ging, maar dat was helemaal niet zo.