Suzanne is samen met haar man Guido en moeder van drie meiden. Lou, Keet en de kleine (ukke)Puk. Om de week schrijft ze over het moederschap en haar tikkeltje chaotische huishouden met liefdevolle grenzen. Van dansen, tot zingen en veel glitterlijm. Veel kan en mag. Suzanne bekijkt de wereld met een open blik en schuwt niet om eerlijk te zijn over het moederschap. Bovenal probeert zij ook weer gewoon Suus te zijn.
Een “loedermoeder”: een term die ik wel vaker voorbij heb zien komen. Misschien heb je hem zelf wel eens gebruikt, met een knipoog en als grap, of misschien was je bloedserieus. Maar wat houdt het nu werkelijk in, een loedermoeder? Is het iets positiefs, negatiefs of kan het beide kanten opgaan? En wanneer heb je het voorrecht om deze titel te dragen?
Is het wanneer je het brood van je bloed niet in de juiste vormpjes hebt gesneden, maar simpelweg een boterham met droge pindakaas hebt dubbelgeslagen? Of wanneer je de haren van je dochters niet in een omgekeerde visgraat hebt gevlochten, omdat je vindt dat de mom bun ook prima volstaat bij een zesjarige? Is het misschien wanneer je antwoord “nee” blijft terwijl je draak van een kleuter al drie keer ter aarde is gestort? Plausibele argumenten, denk ik zo!
Zit het hem dan toch meer in de dingen die je je kroost wijsmaakt? “Ja mama vindt het ook heel gek dat die 50 tekeningen die je hebt gemaakt bij de BSO allemaal zijn verdwenen.” “Nee, dit is dus echt heel pittig”, wordt ook vaak gezegd wanneer je een keer chocola wil eten zonder dat je reep uit je handen wordt gegraaid.
“Is dit dan de ultieme loedermoeder-actie waarmee je die eervolle titel in de wacht sleept?”
Laten we eerlijk zijn. Is het niet zo dat er een (kleine) loeder in iedere moeder schuilt? Misschien is het zelfs iets waar wij moeders naar zouden moeten streven. Een loedermoeder zijn als doel op zich. Dat niet alle ballen altijd maar tien meter de lucht in hoeven worden gekopt, maar dat het soms ook lekker is om lafjes tegen een lek balletje te trappen. En hier dan ook nog eens een nonchalante houding over te hebben.
Leg de lat niet te hoog, kan je er tenminste makkelijk overheen stappen. Sjokkend in plaats van altijd maar in draf. Geef jezelf dit cadeau, want het is soms echt een ontzettend lekker gevoel. Gun jezelf eens om deze titel met trots te dragen. Doe ik ook, maar dat kan ik niet anders als ‘Lou-der-moeder’.
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Ouderschap is prachtig, maar soms ook doodvermoeiend. Gelukkig kunnen we leren van hoe ze het in Mozambique, Brazilië, Singapore en Maleisië aanpakken. Daar draait opvoeden minder om alles alleen doen en meer om samen dragen. En dat maakt het niet alleen lichter, maar ook leuker.