Tara: ‘Ik denk niet dat Albert van B&B Vol Liefde last heeft van dad guilt’

B&B Vol Liefde

Net als de hele wereld kijk ik iedere avond naar B&B Vol Liefde. Een hoogst vermakelijk programma, maar het is meer dan dat. Het geeft me ook allerlei inzichten over het ouderschap en zoiets als mom guilt. Zo was daar Malgosia (type: Pools, wulps en -zo bleek even later- crimineel). Zij kwam op bezoek bij Albert (type: geile ouwe bok). Malgosia leek op één ding gefocust: Albert in bed krijgen. Daar haalde ze allerlei bevallige badjasjes met panterprint voor uit de kast. Albert bleek de moeilijkste niet en al gauw lag hij met zijn tinnen soldaatje tegen Malgosia aan.

Elke dag bevallen

Toen die overwinning was beklonken, bleek Malgosia nog een andere scherpe focus te hebben in het leven: haar dochter. Ineens ging het nergens anders meer over. Dochter dit, dochter dat. Toen er een nieuwe vrouw voor Albert op de stoep stond, Joyce (type: hoog in energie, nog hoger in stemgeluid), zette Malgosia haar moederschap in als troef. Ze hield een monoloog over moederliefde en -hou je vast- ze verklaarde dat ze elke dag wel zou willen bevallen. Het was een mooie poging om zichzelf af te schilderen als een soort oermoeder. Bijna had ze me, die Malgosia. Niet veel later kwam in de media naar buiten dat de beste vrouw in de gevangenis heeft gezeten (iets met drugs), ook een verzwegen en verstoten zoon heeft en dat ze die op een zeker moment van kant wilde maken. Juist ja…

Laatste troef

Toen duidelijk werd dat Malgosia -ondanks die enige badjasjes- het niet ging winnen van Joyce -ondanks die vreselijke piepstem- zette ze haar troef nog een laatste keer in. Ze deelde mee dat ze naar huis ging omdat ze haar dochter miste. Niet omdat ze groen zag van jaloezie, omdat ze de strijd om Alberts hart (en andere, welwillende lichaamsdelen) verloor, natuurlijk. Dat leek alleen maar zo. 

Oervader Albert

En dan heb je Albert. Ook hij liep alsmaar te oreren dat zijn kinderen het allerbelangrijkste voor hem zijn. Ik moet zeggen dat mijn wenkbrauwen daar wel even van omhoog gingen. Meneer heeft namelijk twee kinderen van 6 en 8 jaar en die wonen bij zijn ex in Nederland. Ze zijn het állerállerállerbelangrijkste voor hem, daarom woont hij in een kasteel in Spanje. Kilometers bij hen vandaan. Waar zijn personeel alles doet, terwijl hij urenlang in bad ligt te marineren. En waar hij poppetjes… uh, tinnen soldaatjes verzamelt en van een likje verf voorziet. Hij brengt meer tijd met die tinnen frutsels door dan met zijn eigen kinderen, maar goh, wat zijn ze belangrijk voor hem. 

Puppyliefde

Inmiddels heeft hij Joyce ronddartelen op zijn erf. Hij heeft geen kind meer nodig, want Joyce gedraagt zich als dusdanig. Ze wisselt cameraquotes in haar normale stemgeluid moeiteloos af met hoge, kinderlijke kreten richting Albert. Bij 80% van de Nederlandse bevolking kwam het avondeten gelijktijdig weer omhoog toen ze hem vroeg ‘of ze zijn puppy mocht zijn’. Albert reageerde alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Het is de eerste keer dat wij als kijkers daadwerkelijk zagen dat hij goed met kinderen kan omgaan.

Dad guilt

Ik denk niet dat Albert last heeft van dad guilt en dat vind ik een waardevol inzicht. Je kunt lichtjaren van je kinderen vandaan gaan wonen en er ondertussen heel erg in geloven dat je een goede ouder bent. Nou, dan ga ik me voortaan niet meer schuldig zitten voelen om een tekeningetje in de prullenbak. Ze sturen die maar op, naar mijn nieuwe villa in Spanje. Je moet opgedane levenslessen immers zo snel mogelijk in de praktijk brengen. 

Tara (30) is moeder van dochtertje Rosie (1). Haar eerste boek met eerlijke verhalen over het ouderschap verschijnt begin 2025. Volg haar momlife tot die tijd via Instagram.com/tarastokdijk.

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Tara (@tarastokdijk)