Fotografie: Paulien van Beusekom
In de eerste paar maanden van Rosie’s leven ging ik een triljoen keer met haar naar de kinderboerderij. In feite vrij zinloos, want ze kreeg er weinig van mee.
‘Kijk Rosie, kippen! Kijk Rosie, schapen!’ Ik riep het allemaal wel, maar Rosie had haar ogen dicht of ze lag tegen de kap van de kinderwagen aan te kijken.
Inmiddels zijn de herfst en winter gepasseerd, heeft Rosie’s wagen een upgrade van bak naar buggy gekregen en Rosie zelf is ook geüpgraded. Ze kan nu dingen waarnemen en zo. Dus besloot ik weer eens met haar naar de kinderboerderij te gaan.
‘Kijk Rosie, dat konijntje eet een lekker worteltje. Ga jij thuis ook goed je wortelhapje eten?’ ‘Kijk Rosie, dat varkentje ligt lekker te slapen, ga jij straks ook een lekker slaapje doen?’ Ik probeerde overal gelijk praktische levenslessen aan te koppelen, als de educatieve ouder die ik ben. Rosie aanschouwde alle beesten aandachtig, maar ze keek er wel moeilijk bij, met een grote frons in haar kleine voorhoofdje. Ze leek te vinden dat alle dieren behoorlijk bespottelijk gedrag vertoonden.
‘Och Rosie, kijk nou! De geitjes hebben baby’s gekregen!’ Een enorme groep geiten dartelde over de geitenweide, waaronder vier ontzettend schattige lammetjes. Rosie bekeek ze eveneens gefronst. Een van de lammetjes rende woest rond en mekkerde daar luid bij. ‘Misschien is-ie zijn moeder kwijt’, zei ik tegen mijn ernstige kind. ‘Misschien heeft-ie honger.’
Nou, ik kan mijzelf wel Tara Vonk gaan noemen, want al snel vond het lam zijn moeder en begon te drinken. Hoewel, hij deed een poging tot drinken. En niet bepaald zachtaardig. Met aan wanhoop grenzende agressie gaf hij een ruk aan de uier. En nog eens. En nog eens. In mijn voorhoofd vormde inmiddels ook een frons. Het zag er behoorlijk pijnlijk uit. Moedergeit pikte dit gewelddadige gedrag niet en gaf haar kroost een flinke trap. Even wankelde het lam, maar hij herpakte zich en nam opnieuw een aanloop richting de uier. Moedergeit krijste het uit. Het was werkelijk een afgrijselijk tafereel. Mijn eigen tepels deden zeer van het aanschouwen ervan. Blijkbaar is dit hoe borstvoeding in het dierenrijk eraan toegaat. Fijn dat mijn borstvoedingsperiode achter me ligt, dacht ik.
Ik keek naar Rosie. Ze leek geamuseerd. Snel draaide ik haar buggy om. ‘Kom Rosie, we gaan naar de koeien.’ Dit schouwspel was misschien educatief, maar je wil je kind niet op ideeën brengen. ‘De geitjes waren melk aan het drinken, hè? Rosie krijgt straks ook melk. Uit een lekker flesje.’
Tara (30) is moeder van dochtertje Rosie (1). Volg haar momlife via Instagram.com/tarastokdijk
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Weet je wat jij op dinsdag moet doen? Nee, geen was vouwen of kind nummer drie ophalen van zwemles. Dinsdag is dé dag om je vakantie te boeken. Dat is niet zomaar een moedergevoel, maar keihard onderzocht door de CheapTickets.nl.
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Ongepaste betaalverzoekjes krijgen, het is niemand meer vreemd. Of het nou om hele hoge bedragen gaat of om kleine, sommige mensen gaan een grens over met hun Tikkies. Zo ook de organisator van een babyshower, waar Celine voor was uitgenodigd.