Fotografie: Paulien van Beusekom
Het grappige van samen een kind krijgen, is dat het de verschillen tussen jezelf en je partner blootlegt. Zo kwamen mijn vriend en ik er al vrij snel achter dat hij iets beter met ernstig slaapgebrek om kan gaan dan ik.
Ik verander in een volslagen krankzinnige als ik niet keurig acht uurtjes per nacht slaap. Mijn vriend daarentegen is na de ergste horrornacht nog steeds zijn goeiige zelf. Van verdikking van de oogleden is zelfs nauwelijks sprake, terwijl ik werkelijk een vergunning bij de gemeente moet aanvragen voor De Wallen onder mijn ogen. Als ik veel geluk heb, herinnert mijn vriend zich dit grote verschil als onze dochter om 6 uur ’s ochtends eist uit haar bed gehaald te worden en laat hij mij nog even een half uurtje liggen. Ik lig dan wel te marineren in schuldgevoel, moet ik zeggen, waardoor ik mijn bewalde gedaante toch redelijk snel naar de benedenverdieping beweeg.
Een ander verschil tussen ons heeft meer met toekomstige praktijken te maken: kinderfeestjes. Onze dochter (1) heeft momenteel nog geen kindervrienden om kinderfeestjes voor te geven, maar mijn vriend en ik speculeerden er toch al veelvuldig over. Zo lijkt het mijn vriend hartstikke plezant om met een groep enthousiaste basisschoolkinderen naar een of ander speelparadijs of zwembad te gaan, mij lijkt het de hel. Het leek me dan ook een logische conclusie dat hij alle toekomstige kinderfeestjes op zich zal nemen, liet ik hem weten. Hij mompelde iets over ‘samenwerking’, ’taakverdeling’ en ‘catering’, waarna ik heb toegezegd broodjes knakworst te gaan maken. Ik zie er nu al tegenop.
Doe jij eigenlijk wel wat? Ik hoor het u denken. Ik geef toe dat veel van deze verschillen in mijn voordeel uitpakken, omdat mijn vriend van alles op zich neemt, maar ik wil u wel even herinneren aan het zwangeren, baren en het mezelf omtoveren tot melkmachine dat allemaal aan het begin van dit traject heeft plaatsgevonden. Zo toonde mijn vriend verdomd weinig initiatief om zelf even die baby eruit te persen en is er geen druppel melk uit zijn tepels gekomen. Heel teleurstellend.
Daarnaast is er ook een verschil dat vele malen ongunstiger voor mij uitpakt. Zo is mijn vriend een sociaal type. Zo’n type dat graag praatjes maakt met wildvreemde mensen. Ik ben dat… tja, niet. Het probleem: ons kind lijkt op haar vader in deze. Nu kan ze nog niet praten, dat scheelt, maar toch lukt het haar om te pas en te onpas contact te maken met allerlei onbekende mensen. Zo liep ik laatst nog in een drukke winkelstraat, toen ik me ineens afvroeg waarom mijn kind zo ontzettend zat te lachen vanuit haar buggy. Ik volgde haar blik, keek over mijn schouder en zag dat er een oude man wild naar haar liep te zwaaien in mijn dooie hoek. Hij begon daarna ook nog allerlei Donald Duck-achtige geluiden naar haar te maken. Ik weet niet hoe jullie daarmee omgaan, maar ik vind dit soort situaties lastig. Ik wist nog maar net ‘hehe’ uit mijn mond te persen en daarna zette ik het op een rennen.
Mijn dochter gaat graag voor de meest vreemde types. Ze zou ervoor kunnen kiezen om lief te lachen naar een schattig omaatje of om contact te maken met een gezellige moeder, maar dat heeft niet haar voorkeur. Als er ergens een onwelriekende man loopt met een houten poot en maar twee tanden in zijn mond, dan is de kans groot dat mijn kind het dán op een charmeren zet. En dan moet ik daar dus ook wat mee.
Mijn vriend heeft hier helemaal geen last van en vindt het alleen maar ‘leuk’ en ‘gezellig’ dat zijn kind al zo sociaal is. Nu hoor ik u -wederom- al denken: hij is de Ernie van de relatie en jij bent de Bert. Ik kan u op analytisch niveau geen ongelijk geven, maar wil u wel even wijzen op het tijdstip waarop dit duo doorgaans te zien is. Echt belachelijk vroeg. Ik kan onmogelijk Bert zijn.
Tara (30) is moeder van dochtertje Rosie (1). Volg haar momlife via Instagram.com/tarastokdijk
Is jouw partner altijd degene die je verrast met een romantisch gebaar? Een onverwacht cadeautje, een avondje fancy uiteten of zelfs een ontbijtje op bed. Sommige mannen lijken gewoon geboren voor romantiek. En ja hoor, je sterrenbeeld speelt daar zeker een rol in.
Ilva Kuijpers (27) is leerkracht van groep 1/2. Iedere maand schrijft ze voor Kek Mama een column over haar belevenissen op de basisschool.
Laurie (37) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (6) en Otis (2). Sinds dit jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Doe jij als moeder het meest in huis? Van de kinderen naar school brengen tot de boel netjes houden? En merk je dat je partner niet altijd even enthousiast is om de handen uit de mouwen te steken? Het ligt niet aan hem, het ligt aan de sterren. Mannen met deze sterrenbeelden zijn namelijk luie […]
Denk je als moeder punten te scoren door je uit te sloven met de broodtrommel van je kind, word je op de vingers getikt door de juf. Het overkwam Cara. “Ik moet het van de juf gewoon bij een boterham met kaas houden.”
Dat het ouderschap zwaar is, zal weinig moeders verbazen. Maar wist je dat meer dan 1 op de 4 moeders tijdens het voeden in slaap valt? Begrijpelijk? Absoluut. Maar ook risicovol, zeggen experts tegen Parents. Zo houd je volgens hen jezelf én je baby veilig.