Onze baby is bijna acht maanden. Dat betekent dat we al zes sprongetjes en twee slaapregressies achter de rug hebben.
Er prijken inmiddels ook twee kleine tandjes in haar mond. Die zijn er niet zonder slag of stoot gekomen, kan ik je vertellen. Er kwamen slapeloze nachten en een boel spuitluiers aan te pas. Maar goed, dit zijn allemaal fases waarvan je van tevoren weet dat ze eraan komen. Dus als ouder weet je waar je aan begint, toch? Nope! Er zijn namelijk allerlei fases waar helemaal niemand je over vertelt. Terwijl een waarschuwing van tevoren best op z’n plaats is.
Zo wist ik bijvoorbeeld niet dat een baby in zijn eerste levensfase net een geit is. Dan heb ik het niet over het vermogen om te herkauwen of perfect ronde keutels te produceren (was het maar zo’n feest), maar over het geluid dat een pasgeboren baby maakt als hij slaapt. Het is net alsof je op een kinderboerderij staat! Maar nee hoor, het is je lieve kleine baby’tje dat al die malle geitengeluiden maakt. Werkelijk wonderlijk vond ik het. Probeer ook maar eens een oog dicht te doen met zo’n geit in je slaapkamer. En dat is dus als hij níét huilt, kun je nagaan.
Dan wil ik het even hebben over de eerste hapjes. Leuk, denk je van tevoren, ik mag mijn baby hapjes gaan voeren. Dat wordt vast een snoezig gezicht, zo’n smikkelende baby met een toet vol zelfgemaakte prut. Niemand vertelt je dat de kans heel groot is dat je langdurig in de keuken staat te zwoegen -snijden, koken, pureren, prakken- en dat je baby vervolgens zijn neus ophaalt voor het maaltje. Of nog erger: gaat kokhalzen, uitspugen, rillen en huilen. Bij mij duurde het maar liefst twee maanden voor ik een goedkeurende blik kreeg. En dat was na een kant-en-klaar-potje. Mijn ego doet nog zeer.
Omrollen is ook zo’n ding. Leuk hoor, als ze dat leren. Maar wat ze je niet vertellen is dat terugrollen nogal cruciaal is. Mijn baby kon wekenlang wél omrollen maar níét terugrollen. Dan lag ze op haar buik, wilde ze terug, lukte het niet en begon ze te huilen. Ook ‘s nachts. Driehonderd keer per nacht mochten papa en mama die lieve baby weer terug op haar rug leggen. En dan rolde ze een minuut later weer om.
En dan nog wat over dat omrollen: als ze de smaak eenmaal te pakken hebben, houden ze er niet meer mee op. Ook op het aankleedkussen. Als je een enorme poepluier tracht te verschonen. Of op het moment dat ze een plasje doen en jij de luier net los hebt. Of allemaal tegelijk. Ravage, kan ik je vertellen.
Momenteel zitten we in de tijgerfase. Onze baby doet haar stinkende best om zich over de vloer te bewegen, maar een schoonheidsprijs verdient haar techniek nog niet. Sterker nog: ze doet me weleens aan The Walking Dead denken. Je weet wel, die zombieserie. Als een bloeddorstige zombie sleept ze zichzelf over de grond. Meestal met als doel om iets met veel voltage erop te pakken en in haar mond te steken. We hebben het er maar druk mee.
Alles is een fase, zeggen ze niet voor niks. Het goede nieuws daarvan is dat het dus tijdelijk is. En dat is ook meteen het slechte nieuws, want alles gaat veel te snel voorbij. Zo zou ik mijn zombie van nu soms best weer even willen inruilen voor dat geitje van toen. Die geluiden waar ik toen van wakker lag, waren stiekem toch best wel schattig.
Tara (29) is moeder van dochtertje Rosie (7 maanden). Volg haar momlife via Instagram.com/tarastokdijk.
We kennen allemaal wel een verhaal over een bizar betaalverzoek, toch? Dat is lachen, tot het je ineens zelf overkomt. Sonja kreeg een Tikkie van het vriendje van haar dochter.
In de podcast Geuze & Gorgels vertelt Monica Geuze dat ze de achternaam van haar dochter wil laten aanpassen. Zara-Lizzy gaat nu door het leven met de naam van haar vader, Veldwijk, en dat ziet haar moeder graag anders.
Kinderen verzinnen de gekste dingen om ergens onderuit te komen. Vaak met hele slechte smoezen die je zo doorziet, maar soms zijn ze slimmer dan je verwacht. Zo dacht Sylvia maandenlang dat haar dochter naar paardrijles ging, maar dat was helemaal niet zo.
We doen het allemaal weleens: uit automatisme roepen we “Goed gedaan!” als onze kinderen iets presteren. Volgens kinderpsycholoog Becky Kennedy zijn juist deze twee woorden – hoe goedbedoeld ook – niet altijd goed voor het zelfvertrouwen van je kind.
Liefde is prachtig, tot je ontdekt dat jouw sterrenbeeld en dat van je partner samen net zo goed matchen als een peuter en een witte bank.
Slaap jij al jaren met lucide dromen over een volledige nacht doorslapen? Dan zou het zomaar eens kunnen dat jouw kinderen tot een van de sterrenbeelden behoren die bekendstaan als de slechtste slapers.