Onze baby is bijna acht maanden. Dat betekent dat we al zes sprongetjes en twee slaapregressies achter de rug hebben.
Er prijken inmiddels ook twee kleine tandjes in haar mond. Die zijn er niet zonder slag of stoot gekomen, kan ik je vertellen. Er kwamen slapeloze nachten en een boel spuitluiers aan te pas. Maar goed, dit zijn allemaal fases waarvan je van tevoren weet dat ze eraan komen. Dus als ouder weet je waar je aan begint, toch? Nope! Er zijn namelijk allerlei fases waar helemaal niemand je over vertelt. Terwijl een waarschuwing van tevoren best op z’n plaats is.
Zo wist ik bijvoorbeeld niet dat een baby in zijn eerste levensfase net een geit is. Dan heb ik het niet over het vermogen om te herkauwen of perfect ronde keutels te produceren (was het maar zo’n feest), maar over het geluid dat een pasgeboren baby maakt als hij slaapt. Het is net alsof je op een kinderboerderij staat! Maar nee hoor, het is je lieve kleine baby’tje dat al die malle geitengeluiden maakt. Werkelijk wonderlijk vond ik het. Probeer ook maar eens een oog dicht te doen met zo’n geit in je slaapkamer. En dat is dus als hij níét huilt, kun je nagaan.
Dan wil ik het even hebben over de eerste hapjes. Leuk, denk je van tevoren, ik mag mijn baby hapjes gaan voeren. Dat wordt vast een snoezig gezicht, zo’n smikkelende baby met een toet vol zelfgemaakte prut. Niemand vertelt je dat de kans heel groot is dat je langdurig in de keuken staat te zwoegen -snijden, koken, pureren, prakken- en dat je baby vervolgens zijn neus ophaalt voor het maaltje. Of nog erger: gaat kokhalzen, uitspugen, rillen en huilen. Bij mij duurde het maar liefst twee maanden voor ik een goedkeurende blik kreeg. En dat was na een kant-en-klaar-potje. Mijn ego doet nog zeer.
Omrollen is ook zo’n ding. Leuk hoor, als ze dat leren. Maar wat ze je niet vertellen is dat terugrollen nogal cruciaal is. Mijn baby kon wekenlang wél omrollen maar níét terugrollen. Dan lag ze op haar buik, wilde ze terug, lukte het niet en begon ze te huilen. Ook ‘s nachts. Driehonderd keer per nacht mochten papa en mama die lieve baby weer terug op haar rug leggen. En dan rolde ze een minuut later weer om.
En dan nog wat over dat omrollen: als ze de smaak eenmaal te pakken hebben, houden ze er niet meer mee op. Ook op het aankleedkussen. Als je een enorme poepluier tracht te verschonen. Of op het moment dat ze een plasje doen en jij de luier net los hebt. Of allemaal tegelijk. Ravage, kan ik je vertellen.
Momenteel zitten we in de tijgerfase. Onze baby doet haar stinkende best om zich over de vloer te bewegen, maar een schoonheidsprijs verdient haar techniek nog niet. Sterker nog: ze doet me weleens aan The Walking Dead denken. Je weet wel, die zombieserie. Als een bloeddorstige zombie sleept ze zichzelf over de grond. Meestal met als doel om iets met veel voltage erop te pakken en in haar mond te steken. We hebben het er maar druk mee.
Alles is een fase, zeggen ze niet voor niks. Het goede nieuws daarvan is dat het dus tijdelijk is. En dat is ook meteen het slechte nieuws, want alles gaat veel te snel voorbij. Zo zou ik mijn zombie van nu soms best weer even willen inruilen voor dat geitje van toen. Die geluiden waar ik toen van wakker lag, waren stiekem toch best wel schattig.
Tara (29) is moeder van dochtertje Rosie (7 maanden). Volg haar momlife via Instagram.com/tarastokdijk.
Iedere zwangere vrouw droomt van haar perfecte babyshower: een feest vol liefde, verrassingen en alle aandacht voor haar en de baby. Maar wat als je die bijzondere dag ineens moet delen?
Daniel (38) dacht dat hij het allemaal voor elkaar had: een lieve vrouw, een zoontje van vier en pas een tweede kindje erbij. Maar waar het gezin op het eerste gezicht compleet leek, begon het van binnen langzaam uit elkaar te vallen.
Het kabinet presenteert de voorjaarsnota met maatregelen die de portemonnee van veel Nederlanders raken. Belastingverhogingen en een verlaging van het kindgebonden budget staan centraal in de plannen om de begroting sluitend te krijgen.
Iedere ouder maakt fouten. Kleine, grote, gênante – het hoort erbij. En meestal kun je er achteraf hartelijk om lachen. Maar soms ook niet. Carlijn baalt nog altijd dat haar dochter zilveren tanden heeft door haar fout.
Drie zussen, tegelijkertijd zwanger, hoe groot is die kans? Niet groot, maar het overkwam Melinde en haar zussen toch. ‘Ultiem geluk.’
Een babyshower staat meestal in het teken van schattige cadeautjes en lieve speeches. Maar niet altijd.