Tijdens mijn zwangerschap deed ik samen met mijn vriend een bevalcursus. De groep bestond uit nog negen zwangeren en hun partners. Al snel bleek dat één van de aanstaande vaders nogal moeite had met zijn deelname. Hij kon namelijk niet tegen bloed. En laat dat nou net iets onvermijdelijks zijn als het om baren gaat.
Ook tijdens de cursus kwam het nodige voorbij. Of het nou ging over inknippen, keizersnedes of iets simpels als een infuusje: de vader in spe trok om de haverklap wit weg. Toen er een dia met foto’s van placenta’s voorbij kwam, verliet hij demonstratief de kamer. Prettige wedstrijd vriend, dacht ik nog. De bevalling zelf moest immers nog plaatsvinden. Maar, zo liet hij ons allen weten, hij was helemaal niet van plan om tijdens de bevalling in de buurt van zijn barende vriendin te zijn. ‘Ik wil mijn favoriete kroeg niet zien afbranden’, bulderde hij. Ja, het was er niet alleen eentje met een tere ziel, maar ook een met ‘humor’. Wat een catch…
Er blijken ook mannen te bestaan die niet tegen borstvoeding kunnen. Ze kunnen het simpelweg niet aanzien. Roy Donders is het levende bewijs. Je weet wel, de stylist van het zuiden. Afgelopen zomer keek ik naar zijn reallifesoap. Ik was pas bevallen en had nog verlof, je moet toch wat. Ook Roy had in de serie net een kind gekregen. Hoewel zijn vriendin de baby graag borstvoeding wilde geven, wilde Roy dat niet hebben. Hij vond dat maar een vreemd gezicht, zo liet hij weten. Het zag er raar uit, vond hij, dus gaf Roy het kind liever een fles. Hij schetste een beeld alsof alleen geitenwollensokkentypes hun kind aan de borst hebben. Maar omdat zijn vriendin het toch wel graag wilde, sloten ze een compromis: ze mocht het één week doen. In dezelfde aflevering legde hij trouwens uit dat hij niet van plan was te stoppen met roken nu de baby er was. Ik aanschouwde het spektakel met mijn eigen baby aan de ene tiet en een kolf aan de andere. Je snapt: ik moest me inhouden om niet naar de televisie te schreeuwen. Wie voedt, bepaalt, zou ik denken, maar dat gold niet in huize Donders.
Er zijn ook nog steeds vaders die weigeren poepluiers te verschonen. Bij de geringste keutel gaan ze overdreven staan kokhalzen, want hun gevoelige reukorgaan kan het allemaal niet aan. Of ze zeggen iets in de trant van ‘moeders zijn daar gewoon beter in.’ Echt, mannen die niet tegen bloed, poepluiers of borstvoeding kunnen, verdienen ons toch niet? Als ik zo’n man had, zou ik het wel weten. Overal waar we samen kwamen, zou ik mijn tiet eruit gooien en mijn kind voeden, gewoon om hem zich lekker te laten generen. Ik zou hem iedere maand trots wat bebloede maandverbandjes onder zijn neus houden: kijk eens, lekker vol weer! Ik zou mijn bevalling uitgebreid laten fotograferen en een kiekje van mijn placenta boven ons bed hangen. Wen er maar aan, gozer, zou ik zeggen. Wie bloedt, bepaalt.
Tara (29) is moeder van dochtertje Rosie (8 maanden). Volg haar momlife via Instagram.com/tarastokdijk
We hoeven het jullie niet te vertellen, maar het leven met kinderen is duur. En het wordt alleen nog maar duurder, want de vaste lasten gaan ook in 2025 weer flink omhoog.
Bella en Martin zijn hartstikke verliefd, maar toch komt seksen er nauwelijks van. Is het niet de baby die huilt, dan is het wel een ander kind dat het vuurtje weer weet te doven.
Honderden manieren om je kinderen op te voeden, allemaal goed en wel, maar juf Ineke moet op school érgens de grens trekken.
Of je nu uit een warm nest komt of niet, je neemt altijd wel iets mee uit z’n jeugd waar je later mee worstelt. Wil je dat soort patronen doorbreken, misschien omdat je nu zelf een gezin hebt, dan is een familieopstelling geen slecht idee.
Daisy is de trotse moeder van een dochter, maar toen haar relatie strandde, kwam ook haar hoop op een groot gezin in gevaar. Om verlost te zijn van de tijdsdruk liet Daisy haar eicellen invriezen. “Ik hield het stil, want ik was bang voor negatieve reacties.”
Dat je partner zich af en toe ontpopt als een totaal onverantwoorde opvoeder is al irritant, maar dat ie jouw bezwaren niet serieus neemt, slaat werkelijk alles.