Fotografie: Paulien van Beusekom
Ik interview BN’ers voor mijn werk. Bijna iedere week spreek ik er wel eentje. Het blijft gekkig om ze op te bellen. Stemmen die ik normaal gesproken alleen op televisie hoor, komen dan ineens uit mijn telefoon. En ze vertellen de gekste dingen, die BN’ers.
Zo vertelde een nieuwslezer eens dat hij geld bespaarde door nooit meer af te vegen na het plassen. ‘Mannen hoeven dat niet te doen’, zei hij. Hij bracht het bij wijze van tip. Nu interviewde ik hem voor een vrouwenblad, dus ik schreef het niet op. Niet in de laatste plaats omdat ik zijn imago niet wilde besmetten met zulke onhygiënische feitjes. Zelf kon ik nooit meer met dezelfde blik naar het nieuws kijken. Dat wilde ik de lezers niet aandoen.
Met een bekende presentator keuvelde ik eens over zijn culinaire voorliefdes toen hij plots opmerkte dat hij winderig wordt van pittig eten. ‘Maar schrijf dat maar niet op’, zei hij snel. Waarschijnlijk had hij ooit een peperdure mediatraining gevolgd en moest hij daar ineens aan denken. Ik kan me zo voorstellen dat een belangrijke regel van die mediatraining is: vertel redacteuren nooit waar je winderig van wordt. En als die regel nog niet bestaat, dan maak ik me er bij deze hard voor.
Ik vraag BN’ers ook geregeld naar hun belangrijkste levenslessen. ‘Nee leren zeggen’, krijg ik dan vaak te horen. Ik heb inmiddels de conclusie getrokken dat de overgang van N’er naar BN’er gepaard gaat met veel aanvragen voor van alles en nog wat. En dat iedere BN’er zich op een gegeven moment realiseert dat het niet bevorderlijk is voor je carrière of je gemoedstoestand om continu van duikplanken te springen of hondenvoer aan te prijzen.
Ik schrijf dus regelmatig over BN’ers die hun autonomie teruggrijpen en hoe heldhaftig en ontroerend dat ook mag zijn, ik denk dat het zich nu tegen mij keert. Ik vermoed dat mijn dochter (1) er iets van heeft opgepikt. Misschien heeft ze het gehoord, misschien heeft ze een tijdschrift in haar knuistjes gekregen en op miraculeuze wijze woorden tot zich genomen. Ik weet niet hoe het is gebeurd, maar ze heeft de levenslessen van BN’ers geïmplementeerd. En ik heb het niet over dat afvegen. Dat deed ze sowieso al niet.
Mijn dochter zegt nu ‘nee’. Ik was op de hoogte van het feit dat die fase ooit zou aanbreken, maar mij was ‘twee is nee’ beloofd. ‘Een is nee’ dat klinkt niet. Ik ben beduveld. Ik wil mijn geld terug. Nu is het natuurlijk goed dat mijn dochter haar grenzen aangeeft. Dat juich ik toe. Er is alleen moeilijk mee te werken.
Rosie, ga je mee? NEE! Blijf je dan hier? NEE!
Rosie, wil je de roze of blauwe schoenen aan? NEE!
Rosie, ben je klaar met eten? NEE! Ga je dan nog verder eten? NEE!
Rosie, vind je mama lief? NEE! Ga je mama ooit weer lief vinden? NEE!
Denk je dat het, ondanks alle toestanden op politiek, economisch en stikstoffelijk vlak, ooit nog goed komt met de wereld? NEE!
Zonder blikken of blozen verpulvert ze dromen en mogelijkheden, met slechts dat ene woordje. Ik vrees dat het mijn ondergang wordt. We hadden haar ook nog andere woorden geleerd, zoals ‘mama’, ‘papa’, ‘bal’ en -godbetert- ‘ja’, maar dat lijkt er allemaal niet meer toe te doen.
Ze had die wijze les van BN’ers tot haar levensmotto verheven. Had ze er maar iets anders uitgehaald, uit die interviews. Al schuwt ze voor de rest van haar leven pittig voedsel, uit angst voor scheten. Daar zeg ik geen nee tegen. Op persoonlijk en stikstoffelijk vlak.
Tara (30) is moeder van dochtertje Rosie (1). Haar eerste boek met eerlijke verhalen over het ouderschap verschijnt begin 2025. Volg haar momlife tot die tijd via Instagram.com/tarastokdijk.
Het kabinet presenteert de voorjaarsnota met maatregelen die de portemonnee van veel Nederlanders raken. Belastingverhogingen en een verlaging van het kindgebonden budget staan centraal in de plannen om de begroting sluitend te krijgen.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Iedere ouder maakt fouten. Kleine, grote, gênante – het hoort erbij. En meestal kun je er achteraf hartelijk om lachen. Maar soms ook niet. Carlijn baalt nog altijd dat haar dochter zilveren tanden heeft door haar fout.
Iedere zwangere vrouw droomt van haar perfecte babyshower: een feest vol liefde, verrassingen en alle aandacht voor haar en de baby. Maar wat als je die bijzondere dag ineens moet delen?
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
“Ik vroeg het eigenlijk gewoon voor de grap…” Dat schrijft de 28-jarige Natallia Tarrien over het moment dat ze ChatGPT raadpleegde vanwege een vreemd gevoel in haar kaak. Wat begon als een onschuldig gesprekje met een chatbot, eindigde met een spoedopname, een bevalling en… het redden van haar leven.