Fotografie: Paulien van Beusekom
Iedere week ga ik met mijn dochter naar de bibliotheek om een nieuw boekje te lenen. Die boekjes voelen doorgaans heel plakkerig aan. Ik heb onlangs aan ChatGPT gevraagd hoeveel bacteriën er op een gemiddeld bibliotheekboek zitten. Een stuk of 5000, zei Chat. Doe met deze informatie wat je wil.
Het is natuurlijk algemeen bekend dat samen lezen een stuk beter is dan je kind voor een filmpje parkeren, al zou je daar door al die bacteriën die aan een biebboek kleven bijna aan gaan twijfelen.
Als model-ouder hoor je desalniettemin te weten: boeken zijn goed en schermen zijn het kwaad. Nu ben ik geen model-ouder en mag mijn kind weleens iets op een scherm kijken, dat durf ik best toe te geven. Deze week ging het alleen ernstig mis en ben ik bijna aan mom guilt bezweken.
Mijn dochter is erg fan van het liedje ‘Ik ben ik’. Dat liedje is vast bij menig ouder bekend. Ik ben zelf minder fan van het liedje. Vooral omdat-ie tijdens een vrij dramatische en langdurige autorit tot in den treure op heeft gestaan en ik een soort PTSS ervaar als ik ‘m weer hoor, maar dat terzijde. Het kind wilde het liedje weer luisteren, en ik stemde toe.
Ik opende YouTube op onze televisie, terwijl mijn kind haar lunch naar binnen zat te werken in haar kinderstoel. Ik klikte op ‘voice search’ en zei ‘Ik ben ik’. Ik was alleen even vergeten dat deze op Engels stond (vraag me niet waarom). De voice search begreep dus helemaal niks van de woorden ‘ik ben ik’ en maakte er ‘xnx’ van. Ik weet niet wat voor pornografische term ‘xnx’ is, maar er verschenen ineens allerlei batsende mensen in beeld.
Ik schrok me wezenloos en drukte snel de televisie uit. Hoewel mijn kind niet erg aangedaan leek door wat er zojuist één nanoseconde op het scherm te zien was en onverstoorbaar verder ging met haar lunch, was ik de rest van de dag van slag. Mentaal zwoor ik plechtig nooit meer iets te ‘voice searchen’ voor Rosies neus. Ik bedacht me ook dat het al helemaal geen goed idee was om haar andere lievelingsliedje uit hetzelfde repertoire, getiteld Familie Vinger, op die manier op te zoeken.
Ik hoop van harte dat Rosie tijdens die beruchte nanoseconde net met haar ogen knipperde. Om niet aan mom guilt ten onder te gaan, probeer ik verder maar te bedenken dat het moederschap een leerproces is en dat dit een wijze les was. Zo heb ik onder andere geleerd dat er porno op YouTube staat. Wist ik niet. Doe met deze informatie wat je wil.
Tara (30) is moeder van dochtertje Rosie (1). Haar boek ‘Blender zonder deksel: eerlijke verhalen over het ouderschap’ is nú te koop.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Hij kwam er niet via de geijkte paden, maar via een affaire. Maar dat maakt het zoontje van Sarah er zeker niet minder gewenst om.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]