Fotografie: Paulien van Beusekom
Op Netflix staat een documentaire genaamd The man with 1000 kids. Het gaat over een Nederlandse man, Jonathan Jacob Meijer.
Deze man heeft een boel eigenaardigheden. Hij maakt videoblogs waarin hij door de bossen huppelt en allerlei krankzinnige levenslessen deelt. Zo vertelt hij hoe je ook aan zo’n volle bos haar komt, maar ook wat je moet doen als je bent bezeten door een demon. Hij eet rauwe lappen vlees, hij gelooft dat de aarde plat is en vindt dat hij langzaam in een leeuw verandert. O, en hij is massadonor en heeft waarschijnlijk meer dan 1000 kinderen over de hele wereld. Dat ook.
Als een leeuw door het bos huppelen en allerlei gekke dingen eten, dat moet-ie lekker zelf weten. Maar dat laatste, van die spermadonaties, dat is nogal problematisch. Er is namelijk een serieuze kans op inteelt, omdat deze malle meneer zich zoveel voortplant. De moeders van al zijn kinderen wisten lange tijd van niks. Hij vertelde al die moeders doodleuk dat hij nog maar twee keer eerder een donorbaby gehad gemaakt, terwijl hij in werkelijkheid al honderden moeders en rietjes (want hij werkte ook voor klinieken) van zijn kwakje had voorzien. Toen deze moeders erachter kwamen dat hun kind weleens honderden halfbroertjes en -zusjes kon hebben, spanden ze samen en kwam er een rechtszaak. De rechter besloot dat hij nooit meer mocht doneren.
Het bleek de eerste rechtszaak ooit waarin een massadonor halt toe werd geroepen. Dat niet alleen: massadonor Meijer kon zijn gang gaan, omdat er niet eens echt regels rondom spermadonatie bleken te zijn. Hij moest bij iedere kliniek verklaren dat hij niet aan andere klinieken of via andere wegen doneerde. Dat deed hij, dus hij loog, maar meer dan dat was het niet, want er waren geen wetten over. Dat dit alles kon gebeuren had dus niet alleen te maken met de kronkels in het hoofd van deze man, maar ook met de kronkels in het systeem.
Hier vond dan ook het moment plaats dat ik van mijn stoel viel. Ik moest namelijk denken aan abortussen. Hoeveel rechtszaken zijn er daar wel niet over geweest? En hoeveel wetten bestaan er wereldwijd over? Abortus is nog in zoveel landen illegaal. Vrouwen verdwijnen achter de tralies als ze een abortus hebben laten plegen of erger. Bedenk je eens hoeveel mannen zich wel niet bemoeien met één baby in één vrouw, terwijl er dus nog nooit één man is geweest die zich heeft beziggehouden met het belachelijke aantal spermacellen dat zijn soortgenoten over de wereld kunnen verspreiden en dat het misschien handig is als daar internationale wetgeving over kwam. Jonathan Jacob Meijer heeft nog nooit een man met een spandoek voor een spermabank aangetroffen, met een tekst als ‘joh, stop effe met al die donaties’, al zou dat behoorlijk terecht zijn geweest. Terwijl vrouwen bij abortusklinieken continu voor moordenaar worden uitgemaakt.
Vorig jaar zat Jonathan bij Jinek. Hij liet weten het ‘niet eerlijk’ te vinden dat hij moest stoppen met doneren. Weet je wat niet eerlijk is, Jonathan? De baby moeten houden nadat je zwanger bent geworden na een verkrachting, omdat abortus illegaal is in het land waar je woont. Dat is niet eerlijk. Een keertje stoppen met doneren, nadat je al meer dan 1000 kinderen hebt voortgebracht is heus ontzettend eerlijk.
Hij baalt waarschijnlijk, omdat het allemaal een wedstrijdje voor hem is. Hij heeft namelijk een clubje met zijn massadonor-matties. Die er trouwens behoorlijk racistische motieven op nahouden. En een Messiah-complex lijkt er ook te zijn, want al die videoblogs over zijn kapsel, demonen en het verwerken van rauw vlees, die ziet-ie als wijze lessen voor zijn nageslacht. Ik denk inderdaad dat die kinderen wel wat hulp kunnen gebruiken. Ze krijgen op latere leeftijd allerlei problemen voorgeschoteld waar de meeste van ons nooit mee te maken krijgen. Zoals je constant af moeten vragen of iemand niet je halfbroer- of zus is. Ze zullen vast allerlei vragen hebben over hun achtergrond en een boel moeten verwerken. Maar, beste Jonathan, rauw vlees is níét een van die dingen. En de enige demon ben je zelf.
Tara (30) is moeder van dochtertje Rosie (1). Haar eerste boek met eerlijke verhalen over het ouderschap verschijnt begin 2025. Volg haar momlife tot die tijd via Instagram.com/tarastokdijk.
Het kabinet presenteert de voorjaarsnota met maatregelen die de portemonnee van veel Nederlanders raken. Belastingverhogingen en een verlaging van het kindgebonden budget staan centraal in de plannen om de begroting sluitend te krijgen.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Iedere ouder maakt fouten. Kleine, grote, gênante – het hoort erbij. En meestal kun je er achteraf hartelijk om lachen. Maar soms ook niet. Carlijn baalt nog altijd dat haar dochter zilveren tanden heeft door haar fout.
Iedere zwangere vrouw droomt van haar perfecte babyshower: een feest vol liefde, verrassingen en alle aandacht voor haar en de baby. Maar wat als je die bijzondere dag ineens moet delen?
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
“Ik vroeg het eigenlijk gewoon voor de grap…” Dat schrijft de 28-jarige Natallia Tarrien over het moment dat ze ChatGPT raadpleegde vanwege een vreemd gevoel in haar kaak. Wat begon als een onschuldig gesprekje met een chatbot, eindigde met een spoedopname, een bevalling en… het redden van haar leven.