Fotografie: Paulien van Beusekom
“Rosie heeft vandaag een tik gekregen”. Het was 17:00 uur op donderdagmiddag. Tegenover me stond juf Angelique met mijn kind op haar arm. “Ze probeerde een speeltje af te pakken van een groter jongetje en toen kreeg ze een pets. Daar was ze wel even verdrietig van.”
Even voelde ik me wankel. Alsof ik zelf een pets kreeg van juf Angelique. Voor haar was deze boodschap waarschijnlijk niet zo bijzonder. Kinderen delen elkaar nou eenmaal af en toe een tik uit. Ik had alleen nog nooit gehoord dat míjn kind een tik had gekregen.
Eerst was er boosheid. Wie is dat kind? Die krijgt voortaan geen traktatie meer van ons! Toen volgde de emotie die ik pas ken sinds ik moeder ben. Ik heb het niet over bezorgdheid of angst, ik heb het over mom guilt.
Rosie moest die dag naar de opvang, omdat ik zo nodig moest werken. Maar had ik wel zo hard gewerkt? Had ik niet net zo goed bij mijn kind kunnen zijn, zodat die tik nooit had kunnen plaatsvinden? Ja, ik had uren geschreven en veel opdrachten afgekregen. Maar ik had ook lang gekletst met een collega. Misschien kreeg Rosie die tik wel toen ik stond te ratelen over die ene chagrijn met z’n lelijke glamping uit Winter Vol Liefde. Ik heb ook iets te lang geluncht. Misschien kreeg Rosie wel een pets toen ik nóg een croissant naar binnen zat te werken of toen ik uit zat te buiken met een chocolaatje toe.
Misschien kreeg ze die tik wel toen ik TikTok-filmpjes zat te kijken op de wc. Of toen ik nog een nutteloos rondje over de redactie liep. Feit is dat ik kilometers bij haar vandaan was, toen Rosie een tik kreeg en ik niet bepaald openhartoperaties aan het uitvoeren was toen het gebeurde.
Twee dagen later kwamen er kinderen van vrienden bij ons spelen. Ze stortten zich gelijk op Rosie’s speelgoed. Rosie keek het even met lede ogen aan en kwam daarna in opstand. “NEEE!”, gilde ze. Terwijl ze het ene kind een knuffel uit de handen trok, gaf ze het andere kind een duw. Het was de eerste keer dat ik zag hoe bijzonder slecht mijn kind is in speelgoed delen. Je hoeft geen raketgeleerde te zijn om te begrijpen hoe die tik bij de opvang tot stand is gekomen. En ook geen openhartchirurg.
Tara (30) is moeder van dochtertje Rosie (1). Haar eerste boek met eerlijke verhalen over het ouderschap verschijnt in april 2025. Volg haar momlife tot die tijd via Instagram.com/tarastokdijk.
Als ouder heb je vast wel eens het gevoel dat je woorden het ene oor in en het andere oor uit gaan bij je kind. Maar wist je dat de sterren misschien een handje meehelpen?
De dochter van Nina werd uitgenodigd voor een Halloween feestje. Wat een gezelligheid! Of toch niet? Na het kinderfeestje had ze namelijk nog lang nachtmerries.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week deelt Mariët (34) haar dilemma. Haar vierjarige dochter Rosie heeft namelijk een lactose-intolerantie, maar oma lijkt dat minder serieus te nemen.
Sommige kinderen kunnen een verhaal ophangen dat zó overtuigend is, dat je bijna zelf gaat twijfelen aan wat je weet. Of het nu gaat om de verdwenen koekjes, dat mysterieuze deukje in de auto of waarom de tablet ineens leeg is – hun fantasie kent geen grenzen. Deze kinderen zijn dan ook een ster in […]
Sommige vrouwen zijn gewoon gemaakt om een boy mom te zijn. Al voordat ze kinderen krijgen, zeggen mensen het tegen ze: “Jij krijgt later vast alleen maar jongens.”
“Rosie heeft vandaag een tik gekregen”. Het was 17:00 uur op donderdagmiddag. Tegenover me stond juf Angelique met mijn kind op haar arm. “Ze probeerde een speeltje af te pakken van een groter jongetje en toen kreeg ze een pets. Daar was ze wel even verdrietig van.”TikEven voelde ik me wankel. Alsof ik zelf een […]