Fotografie: Paulien van Beusekom
“Rosie heeft vandaag een tik gekregen”. Het was 17:00 uur op donderdagmiddag. Tegenover me stond juf Angelique met mijn kind op haar arm. “Ze probeerde een speeltje af te pakken van een groter jongetje en toen kreeg ze een pets. Daar was ze wel even verdrietig van.”
Even voelde ik me wankel. Alsof ik zelf een pets kreeg van juf Angelique. Voor haar was deze boodschap waarschijnlijk niet zo bijzonder. Kinderen delen elkaar nou eenmaal af en toe een tik uit. Ik had alleen nog nooit gehoord dat míjn kind een tik had gekregen.
Eerst was er boosheid. Wie is dat kind? Die krijgt voortaan geen traktatie meer van ons! Toen volgde de emotie die ik pas ken sinds ik moeder ben. Ik heb het niet over bezorgdheid of angst, ik heb het over mom guilt.
Rosie moest die dag naar de opvang, omdat ik zo nodig moest werken. Maar had ik wel zo hard gewerkt? Had ik niet net zo goed bij mijn kind kunnen zijn, zodat die tik nooit had kunnen plaatsvinden? Ja, ik had uren geschreven en veel opdrachten afgekregen. Maar ik had ook lang gekletst met een collega. Misschien kreeg Rosie die tik wel toen ik stond te ratelen over die ene chagrijn met z’n lelijke glamping uit Winter Vol Liefde. Ik heb ook iets te lang geluncht. Misschien kreeg Rosie wel een pets toen ik nóg een croissant naar binnen zat te werken of toen ik uit zat te buiken met een chocolaatje toe.
Misschien kreeg ze die tik wel toen ik TikTok-filmpjes zat te kijken op de wc. Of toen ik nog een nutteloos rondje over de redactie liep. Feit is dat ik kilometers bij haar vandaan was, toen Rosie een tik kreeg en ik niet bepaald openhartoperaties aan het uitvoeren was toen het gebeurde.
Twee dagen later kwamen er kinderen van vrienden bij ons spelen. Ze stortten zich gelijk op Rosie’s speelgoed. Rosie keek het even met lede ogen aan en kwam daarna in opstand. “NEEE!”, gilde ze. Terwijl ze het ene kind een knuffel uit de handen trok, gaf ze het andere kind een duw. Het was de eerste keer dat ik zag hoe bijzonder slecht mijn kind is in speelgoed delen. Je hoeft geen raketgeleerde te zijn om te begrijpen hoe die tik bij de opvang tot stand is gekomen. En ook geen openhartchirurg.
Tara (30) is moeder van dochtertje Rosie (1). Haar boek ‘Blender zonder deksel: eerlijke verhalen over het ouderschap’ is nu te pre-orderen via Uitgeverijseptember.nl.
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: Juf Anne (47) geeft les aan groep 1/2 en stond met alle ouders op de ouderborrel.
Het contact tussen Jaimie Vaes, Lil Kleine en hun zoon Lío gaat nog altijd moeizaam. Jorik, zoals de rapper echt heet, zou zijn zoon sinds zijn verjaardag in oktober niet meer hebben gezien.
Sabrine (34) had duidelijke regels voor kraambezoek: handen desinfecteren, afstand houden en géén foto’s online. Maar haar schoonmoeder dacht daar heel anders over.
Elsemieke (31) is samen met T (32), moeder van twee zoontjes (3,5 en 1,5) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.