Zangeres en presentatrice Do woont samen met Marc Verschoor. Samen hebben ze een zoon en een dochter: Jip en Loulou.
“2020 – The lost year!” roept een kennis. Misschien, maar eigenlijk kijk ik terug op 2020 als een bijzonder jaar. Een jaar waarin alle kaarten opnieuw geschud zijn. Als de dagen korter worden, verplaatst ons leven zich volgens een natuurlijk proces van buiten naar binnen. Letterlijk, maar ook figuurlijk. Dit gaat bij mij gepaard met een moment van bezinning.
Door een ‘mogelijk dodelijk virus’ klopte dat moment dit jaar al op mijn deur tijdens Pasen, toen we verplicht thuis zaten. Toen we onbewust massaal werden bevrijd van onze ratrace. De natuur drukte op pauze. Tegen de tijd dat de paniek afnam, kwam er ruimte. Niet
alleen in de lege straten, maar ook in ons innerlijke bestaan. In plaats van tijd te kort, had ik het nu te over. Tijd om te genieten van de natuur, ons gezin, lezen, muziek, hobby’s waarvan ik niet eens wist dat ik ze nog had.
Het blijft gek dat we in een stramien zitten waarin we alleen maar bezig zijn met morgen. Nog meer bezittingen, nog meer geld. Naarstig op zoek naar rust door je dagen vol te plempen, zodat je later kunt genieten. Het idee dat mijn leven zoals het nu is, niet goed genoeg is. Dat geluk ergens in de toekomst op me wacht. De hele situatie heeft me doen inzien dat het leven goed is zoals het is. Vandaag ben ik hier en ik deel mijn ervaringen met anderen die er hopelijk iets aan hebben, zonder voorwaarden. Het is de reden van ons bestaan. Het grotere geheel is wat telt.
Lees ook
‘Werkende moeders hebben het door corona zwaarder dan werkende vaders’ >
Voor mij is 2020 geen lost year, ik heb juist veel gekregen. Niet financieel, integendeel, maar wel op gebied van geluk. Eckhart Tolle heeft het over de kracht van het ‘NU’ en ook Marcus Aurelius schrijft zo mooi: ‘We zijn materie die langzaam bezig is af te breken, uit elkaar te vallen, op weg naar de dood, tot stof weder te keren. Terwijl je ongelukkig bezig bent meer dagen te verzamelen om in de toekomst van te genieten, verlies je er elke dag één om gelukkig te zijn.’ En hoewel ik niet vaak Dreetje Hazes luister, zing ik vandaag uit volle borst: ‘Leef, alsof het je laatste dag is. Leef!’
Deze column staat in Kek Mama 15-2020.
Meer Kek Mama? Neem een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Aicha (32) is moeder van twee kinderen en getrouwd met Zakaria. Al negen jaar is ze hecht bevriend met Sharona, ondanks hun totaal verschillende achtergronden. Maar tijdens een kinderfeestje gebeurde er iets wat alles veranderde.
Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Marijke van groep 4 die ineens een bekende moeder voor haar had zitten.
De opmerking: “Wat ben jij volwassen voor je leeftijd”, klinkt als een onschuldig compliment, bedoeld om een kind te prijzen voor zijn gedrag, verantwoordelijkheidsgevoel of empathie. Maar volgens deze therapeuten kun je die zin beter niet meer zeggen tegen je kind.
Het huisdier van je kind, hun oogappel, hun grootste liefde. En dan gaat ‘ie dood. Shit happens, maar of je kind hier ooit nog overheen komt, is de vraag.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).