Zangeres en presentatrice Do woont samen met Marc Verschoor. Samen hebben ze een zoon en een dochter: Jip en Loulou.
Lees verder onder de advertentie
Een vriend van mij zei me laatst dat ik er vroeger uitzag om in te bijten; zo’n mooie, zachte, sappige perzik. Ik zou er bijna blosjes van krijgen, ware het niet dat hij er duidelijk bij zei: ‘vroeger’. Tja, ik ben geen twintig meer en ik vind het eigenlijk wel prima. Naarmate je ouder wordt neem je niet alleen afscheid van dat perzikhuidje, maar ook van die jeugdige onzekerheden.
Lees verder onder de advertentie
De big forty
Toch, nu de big forty in het vizier komt, treedt het verval in. Twintigers die ‘u’ zeggen, de postnatale dementie die intreedt, maar ook de sinaasappelhuid die permanent intrek lijkt te hebben genomen op mijn kuiten. Ik ben niet van de fillers, op de lange termijn heb ik er niet veel vrouwen mooier op zien worden. Een laag crème, gezond eten, beetje sporten en niet té veel wijntjes moeten het voor mij doen.
Lees verder onder de advertentie
Toch blijf ik het moeilijk vinden een goeie balans te houden, ik ben een echte levensgenieter. Maar tot waar is het nog genieten? Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik me de dag na een avondje zeven gangen mét wijnarrangement niet zo fris en fruitig meer voel. Dat ik het feit dat de ringen zich om mijn vingers klemmen wijt aan de tijd van de maand in plaats van toe te geven dat ik het wedstrijdje ‘wie is de grootste bourgondiër’ wederom heb gewonnen.
Ik heb het de laatste tijd een beetje rustiger aan gedaan, bij wijze van experiment. Veel water gedronken, veel fruit en groente gegeten, niet te veel koolhydraten, veel slapen, veel sporten. Ik voel me daardoor minder moe, slaap beter, mijn oogwit doet z’n naam weer eer aan en ook mijn dementie, die ik tot voor kort weet aan de zwangerschappen en slapeloze nachten, leek te verdwijnen. Dus hoe graag ik het ook zou ontkennen, het werkt. Mijn vrienden vragen me of ik soms een verjongingskuur heb gedaan. Tja, daar kan toch geen botox tegenop! En ik weet het, ik zal dit vast niet permanent volhouden, maar het heeft me wel getriggerd.
Lees verder onder de advertentie
Alleen gaan we binnenkort op vakantie naar Frankrijk. De lieve man waar we naartoe gaan ziet me al aankomen, een gevleugelde uitspraak van hem zal mijn ‘nieuwe’ lifestyle even een stapje opzij laten doen. “‘Doe mij maar water?’ Je eet toch ook geen zeep!” Joie de vivre!
Je kent ze wel: die vaders die hun kind zonder jas in de regen laten staan omdat ‘ie toch een sterke weerstand moet opbouwen. Of die vrolijk in slaap vallen terwijl hun peuter met een schaar aan de haal gaat.
Soms denk je alles perfect te hebben geregeld, totdat je een gigantische fout ontdekt als het al te laat is. Het overkwam Ilma met haar zorgvuldig voorbereide geboortekaartjes.
Tikkies krijgen voor minuscule bedragen, het gebeurt dus écht. Het overkwam Suzan, die hierdoor nooit meer normaal kan kijken naar haar nieuwe collega.
Niemand zit erop te wachten: muizen in huis! Of je nou als de dood bent voor de diertjes of het gewoon vies vindt, muizen in huis wil je niet. Salomé had ze toch.
De tijd dat moeders automatisch thuis bleven bij de kinderen, terwijl vaders de kost verdienden, ligt ver achter ons. Sterker nog, steeds meer gezinnen kiezen ervoor dat beide ouders fulltime werken.