Elsa: ‘Ik schrok me kapot toen ik via de babyfoon zag wat de oppas deed’
De oppas in de gaten houden via de babyfoon, je kunt het eigenlijk niet maken. Toch deed Elsa het, en daar is ze achteraf gezien heel dankbaar voor.
Lees meer
Ellen beviel op Curacao: ‘Je weet dat je geen luxe hoeft te verwachten, en dat maakt me ook niet uit’
Beeld: Paulien van Beusekom
Ellen is trajectbegeleider in het voortgezet speciaal onderwijs, thrillerauteur bij uitgeverij De Fontein, moeder van Lewis en Miles (12 en 9) uit een vorige relatie en dochter Sophia (1) met haar vriend Nils. Ze is in verwachting van haar vierde kindje. Volg haar op Instagram.
Lees verder onder de advertentie
“Afgelopen week plaatste ik een video op mijn social media van mijn zoon Miles. Miles is geboren op Curacao en hij is daar momenteel met zijn broer Lewis en zijn vader op vakantie. Hij wordt in juni tien jaar en na de emigratie – negen jaar geleden – zijn we er niet meer geweest. Voor hem is het dus terug naar zijn geboortegrond én naar de plek waar hij daadwerkelijk geboren is: de Kraamkliniek te Rio Canario.
Lees verder onder de advertentie
Gemengde gevoelens
Ik kreeg het filmpje ergens in de avond. Miles, Lewis en mijn ex werden hartelijk ontvangen en kregen een rondleiding in de Kraamkliniek. Voor mij was het ook bijna tien jaar geleden dat ik het voor het laatst zag en ik keek er met gemengde gevoelens op terug. Het is er zo anders dan hier. Vooropgesteld: de mensen waren er verschrikkelijk aardig en kundig, wat het allerbelangrijkst is. Maar als ik de ruimte terugzie waar ik ben bevallen, snap ik direct weer waarom de weeën compleet stilvielen toen we eenmaal binnen waren.
Lees verder onder de advertentie
‘Het lijkt wel een slachterij!’
Natuurlijk hadden we voor de geboorte van Miles een rondleiding gehad en je doet het gewoon met wat je hebt, klaar. Je weet dat je geen luxe hoeft te verwachten en dat maakte me helemaal niks uit. Toch was er blijkbaar iets in mijn onderbewustzijn dat me ineens uit mijn bubbel haalde (misschien het keiharde bedje?) en het duurde lang voordat de weeën – met toch al zes centimeter ontsluiting – weer op gang kwamen. Ik was op dat moment blij dat Miles niet mijn eerste was. Ik wist dat ik prima kon bevallen, ik vertrouwde op mijn lichaam en de bevalling verliep heel goed en uiteindelijk voorspoedig. Ik had de ervaring van Lewis’ geboorte, in het fijne Rijnstate in Arnhem, natuurlijk al in de pocket.
Na het posten van de video kreeg ik best wat reacties van mensen die zeiden: ‘Wát is dit? Het lijkt wel een slachterij! Dat je daar bevallen bent!’ Mijn vader noemde het toentertijd ‘Een vooroorlogs, Pools ziekenhuis.’ Het heeft de afgelopen jaren nog een upgrade gehad ook, het zag er tien jaar geleden nog net wat minder uitnodigend uit. Maar ja… bevallen moet je toch. Maakt het uit hoe de omgeving eruit ziet?
“Je weet dat je geen luxe hoeft te verwachten en dat maakte me helemaal niks uit”
Lees verder onder de advertentie
Ik verveelde me te pletter
Na zijn geboorte werd Miles gewogen en gemeten in een andere ruimte, ik kreeg daar helaas niks van mee en vond dat erg jammer. Daarna ging hij naar de babykamer en ik ging naar de uitrustkamer voor moeders. Toen ik daar eenmaal een minuut of vijf lag en niks meer van het kind had vernomen, heb ik – op mijn alleraardigst – gevraagd waar mijn pasgeboren baby was gebleven. Dat het daar normaal is (net zoals in Nederland vroeger) dat de baby’s ergens anders liggen, had ik even niet meegekregen.
Mijn ex was op dat moment in het SEHOS ziekenhuis om de Anti-D prik voor mij te regelen, aangezien ik Rhesus negatief ben. Dat duurde zo ongeveer de hele dag. Miles lag lekker te pitten op mijn arm, mijn familie was in Nederland en ik keek een spelshow in het Papiaments op een piepklein tv’tje in de hoek. Het was het enige dat ik kon doen. Ik mocht niet douchen of mijn handen wassen of iets dergelijks, ik mocht zelfs niet opstaan, want stel je voor dat ik zou vallen. Eigenlijk verveelde ik me te pletter. Voor Miles was het hoe dan ook erg bijzonder om er terug te zijn, zo fijn dat dat kon!
Lees verder onder de advertentie
Inmiddels heb ik drie totaal verschillende bevallingen achter de rug en ik kijk uit naar de vierde. Wat gaat de geboorte van onze zoon ons brengen? We wachten het geduldig af.”
Lees meer van Ellen:
Ellen: ‘Stóp met vrouwen een schuldgevoel aan te praten vanwege de opvang, dat ligt níet alleen bij moeders’
Ellen heeft verlof: ‘Mijn leerlingen noemen mij ‘die mevrouw die altijd zwanger is …”
Ellen: ‘Niemand kan z’n dochter beschermen tegen een ontsnapte TBS’er’
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
