Ellen is trajectbegeleider in het voortgezet speciaal onderwijs, thrillerauteur bij uitgeverij De Fontein, moeder van Lewis en Miles (12 en 9) uit een vorige relatie én is in november bevallen van dochter Sophia met haar vriend Nils.
Met een zucht ploffen Nils en ik naast elkaar op de bank. Het is vrijdagavond en het laatste weekend van de herfstvakantie gaat in. We zijn net terug van een midweek weg in de Ardennen met mijn familie. Nils geniet vooral van de rust. Ik ook, maar vind het stiekem ook wel stilletjes zo met z’n tweetjes. Lewis en Miles gingen vrijwel direct door naar hun vader en Sophia ligt op bed. Nu kunnen we eindelijk de laatste aflevering van Breaking Bad kijken. En toch, ik mis de reuring, de drukte, de gekkigheid ook echt wel. Een vakantie met de familie is namelijk een hectische aangelegenheid, het is chaos, maar ik hou ervan.
Zolang als ik me kan herinneren gaan we in de herfstvakantie met de familie op vakantie. Eerst was het altijd Kijkduin, daarna kwamen Hof van Saksen en Zeeland ook nog voorbij. Het is een soort traditie geworden waar we allemaal naar uitkijken. Dit jaar hadden mijn ouders extra uitgepakt, met een enorm huisje mét eigen binnenzwembad, jacuzzi, sauna en voetbalveld. Hoe tof voor de kinderen! Je betaalt er echt niet meer voor dan het gemiddelde Center Parcs-huisje, maar hé, als we die toestanden bij zo’n overvol zwembad en die vreselijke kleedkamers kunnen skippen (ik schreef al eens eerder over die hel), dan maak je mij héél blij. Wat willen kinderen het liefst op vakantie (in ieder geval die zeven kiddos van mijn zussen en mij, inclusief Sophia)? Zwemmen! Het is dan erg luxe als je een zwembad in je eigen huisje hebt. In de avonden gingen we discozwemmen. Discolampen aan, JBL Partybox op standje zeer luid en je maakt herinneringen voor het leven. De kinderen vonden het zó tof.
Lees ook – ‘Ik zou Sophia niet alleen laten met een dier’ >
Ook Sophia vond het geweldig. Dat kind heeft een onuitputtelijke hoeveelheid energie en het was zo leuk om haar te zien genieten met haar broers, neefjes en nichtjes. Wat een rijkdom. Ja, ze lag weer bij ons op de kamer, terwijl we net waren gewend aan het slapen in verschillende kamers. Ze werd daardoor ’s nachts wat vaker wakker en oké, na een paar dagen waren we gesloopt, maar dat mocht de pret niet drukken. Mijn jongens hebben de tijd van hun leven gehad. Voetballen op het enorme veld in de tuin en zwemmen wanneer ze wilden, wat willen twee jongens nog meer? Wanneer mijn kinderen het fijn hebben geniet ik het meest en dat maakt me oprecht gelukkig. Het is een cliché, maar het ding met clichés is dat ze eigenlijk altijd waar zijn.
“Wanneer mijn kinderen het fijn hebben geniet ik het meest en dat maakt me oprecht gelukkig”
Dit soort vakanties laten me beseffen hoe fijn het is om hecht te zijn met familie. Dat je dit soort dingen in goede gezondheid samen kunt doen, met zeven vrolijke kinderen, is toch mooi? Iedere maaltijd met vijftien man aan tafel, naar een klimbos, hiken in de Ardennen, chillen in de jacuzzi en de sauna … het was voor ons allemaal een fantastische week. We zijn al bezig voor volgend jaar, want dit soort mooie tradities moet je absoluut in stand houden.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.