Beeld: Paulien van Beusekom
Ellen is trajectbegeleider in het voortgezet speciaal onderwijs, thrillerauteur bij uitgeverij De Fontein, moeder van Lewis en Miles (12 en 9) uit een vorige relatie en Sophia (1) en baby Aiden met haar vriend Nils. Volg haar op Instagram.
We waren twee weken geleden dus op vakantie in Limburg en Sophia was daardoor een beetje uit haar doen. Ze had te pas en te onpas tantrums en we waren er behoorlijk druk mee. Lewis zat al even vanaf de bank naar me te kijken toen ik eerst een huilende Aiden had gevoed en daarna Sophia de broodnodige aandacht gaf (voordat ze zou gaan gooien met dingen).
‘Ik wordt echt nóóit moeder,’ verzuchtte hij.
‘Wees gerustgesteld, jongen,’ zei ik. ‘Dat ga je ook nooit worden.’
‘Gelukkig.’
Ik keek hem aan. ‘Hoezo zou je eigenlijk geen moeder willen zijn?’
‘Dan ben je zó druk de hele dag.’
‘Ja, da’s waar. Maar vaders zijn ook druk.’
‘Echt niet. Niet zoals moeders. Laat mij maar een vader zijn in plaats van een moeder,’ zei hij. En daarmee verwoordde hij mijn grootste droom voor een volgend leven: laat mij dan maar de vader zijn in plaats van de moeder.
Begrijp me niet verkeerd, moeder zijn is het beste wat me ooit kon overkomen. Ik heb vier schitterende, goed gelukte en lieve kinderen en voel me daarmee de koning(in) te rijk. Maar laten we eerlijk zijn, moeder natuur heeft de taken wel een beetje oneerlijk verdeeld (wellicht was ze ook te druk en ging het daar verkeerd). De vader heeft letterlijk de allerleukste taak ter wereld en daarna is het eigenlijk toekijken geblazen. Zwanger zijn, bevallen en voeden zijn allemaal toebedeeld aan één en dezelfde persoon van de twee die het samen moeten doen. En het hele verhaal van ‘zo is het bedoeld want de man moet van oudsher zorgen voor voedsel/werken’ gaat hiermee niet op, want toen was het hele moeder-verhaal allang in werking gesteld. Als je als man niet gedragen/gebaard/gevoed bent door je moeder, kun je ook niet jagen of werken. Punt. Het is al kut vanaf the get-go.
De verhoudingen zijn scheef, het is hartstikke uit balans, het is feitelijk een beetje oneerlijk. Ik had het bijvoorbeeld veel eerlijker gevonden als de vrouw zwanger zou zijn en zou bevallen, en de man zou voeden. Als de man zou moeten bevallen dan hadden we namelijk geen man meer gehad, die zou daar echt aan doodgaan. Voeden zou moeten lukken, al is dat ook een uitputtend taakje. Misschien zou het nog eerlijker zijn als er ook iets hormonaals bij de man zou gebeuren. Of dat ze ergens ook iets lichamelijks voelen. Een kleine verzakking hier en daar, een nauwelijks-weg-te-trainen-buikje, een tepelkloofje of iets dergelijks. Gewoon, ongemak.
“Ik had het bijvoorbeeld veel eerlijker gevonden als de vrouw zwanger zou zijn en zou bevallen, en de man zou voeden”
Nee, zonder dollen; ik mag niet klagen. Ik heb geen enkel fysiek ongemak ervaren tijdens mijn zwangerschappen of na de bevallingen. Ik had geen hersteltijd want ik hoefde niet te herstellen en Nils is een vader die fantastisch voor zijn kinderen zorgt. Hij is in principe net zo druk met hen als ik, al zijn de voedingen van Aiden en de nachten met hem voor mij. Maar de opmerking van Lewis kwam wel aan, want is het in feite niet leuker om de vader te zijn? De band met mijn eigen vader is net zo goed als de band met mijn moeder en ik weet honderd procent zeker dat zij veel meer tijd in de zorg voor mij heeft gestoken, aangezien zij thuis was. Maar alle tijd en energie die zij heeft gestoken in het voeden en het zorgen, het bij mij liggen als ik niet wilde slapen en het eindeloze knutselen en spelen, raakt met de tijd in balans met de rol van de vader. Hij is even belangrijk als de moeder. Dus, waarom is dat niet zo vanaf het prille begin? Waarom zijn baby’s niet net zo afhankelijk van de vader als van de moeder?
Eindstand: laat mij het in een volgend leven dus maar proberen. Een man zijn. Volgens mij kan ik dat prima.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Een koosnaam voor je partner, je herkent het vast. Zo’n bijnaam die je alleen tussen jullie tweeën gebruikt en uitspreekt als je denkt dat niemand luistert. Totdat je kind het oppikt en enthousiast deelt met de buitenwereld. Daria (32) maakte het mee. Het schaamrood staat nog steeds op haar kaken.
Hoera! Saskia Weerstand is bevallen van een zoon. Dat maakt de RTL-presentatrice bekend op haar Instagram. “Kleine vriend, we zijn zó blij dat jij er bent.”
We kennen het allemaal: boodschappen doen en telkens weer schrikken bij de kassa. Maar bij Vianna thuis is het elke week een financiële horrorfilm. Haar man en zoon hebben namelijk geen grenzen als het gaat om geld uitgeven aan proteïne snacks.
Een gepensioneerde basisschoolleraar geeft op het TikTok-account van haar dochters (@elenanico22) een belangrijk advies aan ouders. Ze deelt de grootste fout die ze vaders en moeders in de opvoeding heeft zien maken tijdens haar decennialange carrière. En het is simpeler dan je denkt.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (8 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: ingesleten rolpatronen
Een leerkracht vertelt iedere week aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: Juf Ellen (31) geeft les aan groep drie.