Elsemieke: ‘Pas na een maand kwamen we erachter dat zijn tongriempje veel te kort was’

Het is nog steeds Nationale Borstvoedingsweek – de hele week 40, een knipoog naar een voldragen zwangerschapsduur – en met twee borstvoedingsavonturen (waarvan één ongoing), wilde ik daar natuurlijk ook graag even op inhaken.

Tijdens mijn zwangerschap van onze eerste zoon was ik er al uit: ik moest en zou borstvoeding gaan geven. Een gevaarlijk voornemen, want wat als het niet zou lukken? Ik zou de eerste niet zijn. Gelukkig is me dat bespaard gebleven. Mijn borstvoedingsavontuur begon en eindigde vlekkeloos. Geen stuwing, geen kloven, geen borstontsteking, een goed aanhappende baby, ruimvoldoende melk en ook het kolven – toen ik weer ging werken – ging goed. Onvoorstelbaar eigenlijk, zeker voor een eerste keer, maar het ging gewoonweg anderhalf jaar perfect.

Gedoe

En toen kwam X, zoon nummer twee. En dat was meteen een heel andere ervaring. Ja, hij hapte meteen aan na de geboorte, ja hij groeide als kool, ja, hij was tevreden. Maar het voeden was zo – veel – gedoe. Hij spuugde veel, niet op een reflux manier, maar veel meer dan ik gewend was van O. Hij boerde ook veel, kreeg veel lucht binnen. Ging daar dus ook weer meer van spugen. Hij liet steeds het vacuüm los tijdens het drinken. En hij was oncomfortabel na het drinken. We hielden hem omhoog, hij boerde veel, er kwam melk mee naar buiten en dan ging het wel weer.

Lees ook: Moederinstinct: ‘Ik droomde al over mijn zoontje voordat ik zwanger was’

Ik vroeg het de kraamverzorgster, maar zij deed het af als niks. Hoorde erbij. Niks aan de hand. En dat hartje dan, dat zijn tong vormde als hij die probeerde uit te steken? Dat was haar niet opgevallen. Dus ik zette mijn twijfels opzij en de weken verstreken. Het zat me niet lekker, maar toch negeerde ik mijn gevoel en bleven we maar klungelen. Ik had het toch al een keer gedaan? Toen ging het zo goed. Wat gaat er nu dan mis? Ik probeerde allerlei houdingen uit, we gingen naar de osteopaat, maar het hielp allemaal nauwelijks.

“Vertrouw op je intuïtie. Jij kent je kindje het best.”

Lactatiekundige

Toen ik een maand na de geboorte van X borstontsteking kreeg, was ik er klaar mee. Mega koorts, middenin een hittegolf. Mijn vriend ging weer aan het werk, dus ook nog op een maand nauwelijks slaap in m’n eentje een baby moeten verzorgen terwijl ik me beroerd voelde. Shit. Had ik maar eerder naar mijn intuïtie geluisterd. Er gaat gewoon wat mis. Dus er kwam een lactatiekundige langs en zij zei binnen een minuut: hij heeft een veel te kort tongriempje. Zo erg had ze het nog niet eerder gezien.

Ik ben hier achteraf echt kwaad om geweest. Ik heb het nota bene gevraagd aan onze kraamverzorgster, zij wist misschien niet eens waar ik het over had. En daarbij hebben zó veel professionals X gezien die eerste maand. Meerdere verloskundigen, meerdere kraamverzorgsters, meerdere mensen van het consultatiebureau, een osteopaat. Wáárom heeft niemand dit eerder gezien? Bij deze: als je baby zijn tong uitsteekt en er vormt een hartje, is zijn tongriempje waarschijnlijk te kort.

Tekst gaat verder onder de afbeelding

Goed, ik had niet lang tijd om bij de pakken neer te gaan zitten, want er rekenden twee kindjes op mij, dus we moesten door. De lactatiekundige hielp waar ze kon met tips en tricks over het aanhappen opnieuw op een correcte manier aanleren, maar veel kon zij ook niet doen. X moest eerst aan zijn tongriempje behandeld worden. Schijnbaar zijn er nog steeds verloskundigen die een tongriempje klieven. Dat mag niet meer, dus dat is af te raden. Er zijn speciale tongriemklinieken (ja, echt) waar je heen kunt met je baby. Dat hebben wij ook gedaan.

De tongriemkliniek

Hoewel het natuurlijk afschuwelijk is dat je je baby’tje dit aan moet doen, zijn we daar wel heel prettig en professioneel geholpen. Ik heb meer gehuild dan X zelf, laat ik het zo zeggen. De arts zei: “We werken met een 3, 2, 1 puntenschema, waarbij bij de 1 het rongriempje volledig aan de voorkant van de tong vastzit, en wat we hier bij jouw baby zien noemen we een 1,5. In deze mate kan hij zeker niet goed aanhappen om te drinken, maar zelfs problemen krijgen met leren praten later.” Super. Nou goed, niet meer boos zijn, het is wat het is. De arts haalde het tongriempje van X los met een lasertje, waardoor het wondje ook meteen dicht schroeide en dus niet bloedde, het was zo gepiept. Hier lees je meer over de werkwijze (no spon).

Lees ook: Moederinstinct: ‘Ik zag gelijk dat mijn kind een allergische reactie had’

Daarna was de nabehandeling ook nog heel naar, want je moet dus met je vingers twee keer per dag over dat tongriempje om te voorkomen dat het weer terug groeit. Afschuwelijk, zo zielig. Dat hoeft gelukkig maar tien dagen. Na deze behandeling duurde het natuurlijk even voordat Xavi en ik een nieuwe modus hadden gevonden van correct aanhappen en drinken, maar uiteindelijk is het helemaal goed gekomen. Hij is nu ruim een jaar oud en krijgt nog steeds borstvoeding.

Ik ben zo blij dat de lactatiekundige is langsgekomen en dat zij meteen zag wat er aan de hand was. We waren er nog steeds relatief laat mee, waardoor het aanleren van een nieuwe drinktechniek wat lastiger was, maar hey, beter laat dan nooit. Hij kan nu goed drinken, eten en leert ook praten. Hij heeft er geen last van en weet natuurlijk ook niks meer van die behandeling. Gelukkig maar.

Vertrouw je intuïtie

Van deze situatie heb ik twee dingen geleerd:

• Vertrouw op je intuïtie. Echt, als je in tune bent met je moederinstinct, is het zo sterk. Je weet het echt als er iets mis is. Volg je gevoel daarin. Jij kent je kindje het best. Laat je niet zomaar afschepen, zoals ik aanvankelijk door onze kraamverzorgster.
• Vraag hulp. Ik heb veelste lang aangemodderd voordat ik een lactatiekundige inschakelde. Zonde. Als ik niet had geweten hoe borstvoeding geven óók kan zijn, vanuit de ervaring met mijn eerste zoon, was ik waarschijnlijk gestopt omdat het zoveel gedoe was. Dan was ik een fijne ervaring misgelopen en dat was zonde geweest. De hulp is er, maak er gebruik van!

In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.