Elsemieke (30) is samen met T, moeder van twee zoontjes (3,5 en 1) en redacteur bij Kek Mama. Probeert als eersteklas chaoot, met enorm slaaptekort, wat van het moederschap te maken.
Lees verder onder de advertentie
Waarom?
De “waarom?”-fase is al dik een half jaar in full force bij mijn oudste zoontje. Op bijna elke zin die gezegd wordt, vrijwel alle actie die wordt ondernomen, volgt een “waarom?”. En op de uitleg wederom een “maar waarom?” Dit kan eigenlijk vrijwel eindeloos zo doorgaan. Op een gegeven moment sta je het principe van de zwaartekracht uit te leggen, of iets met hoge en lage drukgebieden, omdat je zoveel vragen hebt gekregen over waarom het stormt en staat hij je alleen nog maar glazig aan te kijken. Vaak weet ik uiteindelijk zelf het antwoord ook niet meer op al zijn vragen.
Daar neemt hij overigens wel genoegen mee, als we iets niet weten. Alleen komen bepaalde waarom-vragen nogal vaak terug, soms ook weken later weer een keer. Ook al heeft hij dat al honderd keer gevraagd. En hij weet inmiddels ook dat er zoiets bestaat als Google, dus als je dan antwoordt dat je iets niet weet, zegt hij: “Dan vraag je dat toch even aan de telefoon?”
Waarom, waarom, wáárom?
Gaat hij met oma naar de dierentuin, krijgen wij daarna nog twee weken vragen over waarom die dieren weet ik veel wat allemaal deden. “Waarom deden die pinguïns zo grappig?” Wij waren er niet eens bij, maar dat is bijzaak. Speelt T Super Mario 64, komt er geen eind aan de stroom vragen. “Waarom doet Mario dat? Waarom heeft Bowser een staart? Waarom spuwt Bowser vuur? Waarom heeft Bowser Prinses Peach ontvoerd? Waarom moet Mario lachen? Waarom moet je sterren vinden? Waarom kan je in een schilderij springen?” Waarom, waarom, maar waarom dan?
Lees verder onder de advertentie
Zijn lijfje
Ook kreeg ik laatst de vraag: “Wat is de achternaam van mijn lijfje?” Wat? Ik moest moeite doen om niet te lachen. We praten vaak over ‘zijn lijfje’, in de zin van als hij pijn heeft of een wondje heeft, dat zijn lijfje dat dan gaat maken. Als hij ziek is, maakt zijn lijfje hem beter. Als hij genoeg gegeten heeft, moet plassen, of moe is, laat zijn lijfje hem dat weten. Maar voor hem zijn zijn lijfje en hij schijnbaar twee verschillende entiteiten. Hij vroeg ook of zijn buik ook een lijfje heeft. En hij zet het ook heel slim in als hij iets doet wat niet mag: “Dat deed ik niet, dat deed mijn lijfje.”
Lees verder onder de advertentie
Peuters zijn sowieso grappige wezentjes. Zeker als ze al goed kunnen praten. Totaal onbekend met sociale codes en “hoe het heurt”, flappen ze er te pas en te onpas de meest hilarische (en beschamende) dingen uit. Zo riep hij (ja, riep) een keer door een restaurant: “Mama, jij hebt toch een vagina?!” … Ja, jongen. En als hier iemand zat die daar nog over twijfelde, is dat nu meteen voor iedereen opgehelderd, hartelijk bedankt.
Waarom heb je een dikke buik, zit er een baby in? (nope, maar wederom bedankt)
Waarom hebben meisjes geen piemel?
Waar komt een baby uit? Waarom? En gaat de onderbroek dan niet stuk?
Hoe heet deze letter? En deze? En deze? En deze? … enzovoort.
Waarom heet ik zo?
Waarom heet hij/zij zo?
Waarom heeft een auto vier wielen?
Waarom vind ik spinazie zo lekker? (als je vraagt wat zijn lievelingseten is, zegt hij steevast “spinazie”)
Waarom heeft die dino vleugels? Waarom heeft die dino tanden? Waarom heeft die dino zo’n lange nek? Waarom zijn alle dino’s dood? Waarom heeft die dino … enzovoort.
Waarom kan een vogel vliegen?
Waarom zeggen spoken “boe”?
Waarom spugen monsters vuur?
Wat eet een … [vul hier de naam van een random dier]? Waarom?
Waarom, waarom, waarom? Er komt geen einde aan.
Het is een fase
Het lijkt me doodvermoeiend om 3,5 jaar te zijn. Kun je je voorstellen hoe het moet zijn om alles wat je ziet, meemaakt, hoort, proeft, voelt, te willen duiden? Dat de wereld nog een groot vraagteken is en je steeds meer beseft dat je heel veel nog niet weet? Wat een opluchting dat je die fase op latere leeftijd weer vergeet. En wat een opluchting dat ook dit een fase is.
Schoolgroepsapps met andere moeders, het is voer voor smeuïge en soms ronduit bizarre verhalen. Zo ook het verhaal van Fieke. Zij schoot het cadeau voor de juf aan het eind van het jaar voor en nu weigert een moeder haar deel via de Tikkie te betalen.
Het griepvirus heerst en dat betekent dat je als moeder regelmatig met onverwachte momenten moet dealen. Zo ook Maartje, die haar zieke kleuter Esmée een oppepper wilde geven met een warm bad. Dat liep alleen anders dan verwacht.
Astleigh en Rowan, bekend van Married At First Sight, zijn trotse ouders geworden van een dochtertje. Het stel zit op een roze wolk, maar verbaast zich ook over een situatie: wildvreemden die zomaar je baby in de kinderwagen aanraken. Daar heeft kersverse papa Astleigh nu iets op bedacht: een baby-button.
Het is je vast niet ontgaan: de griep en heerst en hoe! Als je kleintje door het virus is geveld, wil je natuurlijk niets liever dan dat hij of zij zich snel weer kiplekker voelt. Maar wist je dat er dingen zijn die dokters nóóit doen bij griep? Daar kunnen we van leren.
Houd je het bij één of is een tweede kind erbij toch wel leuk? Een lastig dilemma waar Maaike en haar vriend Rick voor staan. Zij wil absoluut geen tweede, terwijl haar vriend juist dolgraag een groot gezin wil.
Ziggy kiest voor een unieke babynaam voor haar dochter, geïnspireerd door een bekende actrice. Haar moeder vreest echter dat deze keuze tot pesterijen zal leiden.