Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Kinderfeestjes zijn zo belangrijk in het leven van een kind. Onze jongste dochter heeft nog nooit een kinderfeestje gegeven en toch praat ze over niets anders: ‘kunnen we dit ook op mijn feestje eten? Mag ik deze jurk op mijn feestje aan? Kunnen we hier mijn feestje vieren?’ Met het grootste gemak hoor ik haar ook tegen haar vriendinnetje roepen als ze even ruzie hebben: ‘jij mag niet meer op mijn feestje komen.’ Ook volstaat nooit een simpele ‘ja’ of ‘nee’ als ik vraag of een kindje uit haar klas haar vriendinnetje/vriendje is. Ze antwoordt standaard met: ‘hij/zij mag wel/niet op mijn feestje komen.’ Mijn uitnodiging wordt ook met enige regelmaat ingetrokken.
Ik vraag dan altijd lachend wie haar feestje dan gaat organiseren en betalen. Overigens zou dat organiseren haar nog prima afgaan. Zoals gezegd, is ze nu al bezig met het uitzoeken van bordjes, bekers, servetten en weet ze precies welke taart ze wil. Het betalingsgedeelte zal waarschijnlijk wat minder soepel verlopen. Ze zal erg beteuterd zijn als ze erachter komt dat haar Peppa Big speelgoed creditcard niet echt werkt.
De wereld van kinderen bestaat dus voor een groot deel uit kinderfeestjes en deze wereld kan best hard zijn. Alleen al de papieren uitnodiging kan als een papercut door het hart gaan. Natuurlijk is een papieren uitnodiging hartstikke leuk, maar hoe sneu is het als een kind op een felbegeerde uitnodiging hoopt en er geen een krijgt. Mijn dochters hebben dit ook meegemaakt. Ik hoor de zure ‘Gerda’s’ alweer roepen dat kinderen op die manier leren omgaan met teleurstelling en er hard van worden. Ja, ze worden er hard van, maar het breekt wel je hart (hard tegen hart dus). Ik maak om die reden altijd digitale uitnodigingen en verstuur deze via whatsapp.
Eigenlijk wilde ik gewoon heel hard tegen die moeder roepen: ‘jij mag niet meer op mijn feestje komen, partypooper.’
Wij zijn inmiddels alweer zo’n 14 kinderfeestjes verder en daarvan heb ik geleerd geen feestjes meer thuis te geven. Verder vind ik het zelf altijd fijn als kinderfeestjes tenminste 3 uur duren. Hoe vervelend is het immers als je net je kind hebt weggebracht en je je kind alweer moet ophalen voordat zelfs maar je latte macchiato is afgekoeld. Alleen zie maar eens 10 tot 14 kinderen 3,5 uur lang te entertainen thuis. Je zou denken dat de tijd voorbij vliegt, maar bij iedere hoopvolle blik op je horloge zie je dat er pas 5 minuten voorbij zijn. Je denkt een middagvullend programma te hebben opgesteld, maar dan blijken ze na 10 minuten al klaar te zijn met cupcakes versieren en nog eens 10 minuten later zijn alle cadeaus al uitgepakt. Hoe dan? Daar had ik toch echt een uur voor ingepland; nu moet ik gaan improviseren. Verder ziet je huis er na het feestje uit alsof er 100 losgeslagen minions door je huis hebben gestuiterd; ‘Apeldoorn’ staat dan ook onder mijn sneltoets.
Tijdens een van de feestjes thuis hadden we erg ons best gedaan. We hadden een springkussen in de tuin en iemand ingehuurd om de meiden te schminken. Ze kregen ook een glittertattoo en een strengetje regenbooghaar. Alle meiden zagen er prachtig uit als eenhoorns en elfjes. Ondanks het huis er daarna uitzag alsof een kudde eenhoorns overal glitters had gepoept, was het zo’n gezellig feestje geweest. We zaten voldaan uit te rusten op de bank, toen na het feestje een boos appje van een moeder binnenkwam. Ze had het strengetje regenbooghaar niet losgekregen en had het uit het haar van haar dochter moeten knippen.
Ik wist even niet hoe ik moest reageren. Die strengetjes waren aan een heel dun lokje haar vastgemaakt en zouden vanzelf loskomen, maar die moeder reageerde alsof ze net haar dochter kaal had moeten scheren. Ik appte terug dat ik het erg vervelend vond en uiteindelijk bood ik deze mevrouw Neehoorn mijn excuses aan. Misschien had ik van tevoren toestemming moeten vragen, maar ik had er niet bij stilgestaan dat dit een probleem zou kunnen zijn. Het voelde wel een beetje als een domper op de feestvreugde. Eigenlijk wilde ik gewoon heel hard tegen die moeder roepen: ‘jij mag niet meer op mijn feestje komen, partypooper.’
Nu zal ik dus nooit meer zoiets geks doen als strengetjes regenbooghaar in het haar laten vastmaken. Ik maak nu gewoon veilige keuzes voor kinderfeestjes, waarbij absoluut niets mis kan gaan, zoals klimmen, ziplinen, paintballen en trampoline springen.
Meer van Anouk lees je hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
Hij kwam er niet via de geijkte paden, maar via een affaire. Maar dat maakt het zoontje van Sarah er zeker niet minder gewenst om.