Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (6) en Lilou (3). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Op mijn werk ben ik de enige met kinderen. Daar ben ik dus gewoon Anouk, de gezellige en sociale collega (tenminste…dat vul ik zelf zo in). Daar ben ik niet ook nog eens moeder van vier kinderen. Soms vind ik dat best lastig. Mijn kinderen zijn immers mijn hele wereld. Mijn collega’s hebben ook geen idee hoe anders mijn leven is en hoe mijn ‘werkdag’ gewoon doorgaat als ik thuiskom.
Op mijn vorige werk liepen vele lotgenoten met donkere kringen rond. Daar vroeg ik mij af en toe af of ik wel naar mijn werk was gegaan of per ongeluk de set op was gelopen van ‘The Walking Dead’. Nu heb ik een collega die vertelt dat ze iedere avond om 22.00 uur naar bed gaat en dan de volgende morgen tussen 7.00 en 7.30 uur wakker wordt. Om 22.00 uur heb ik met een beetje geluk net al mijn kinderen in slaap gekregen en dan begint het opruimen, het opvouwen van de was, het klaarleggen van de outfits voor de volgende dag, etc. Dan wil ik ook nog een beetje me-time met als gevolg dat ik veel te laat naar bed ga. ’s Nachts word ik nog minstens twee keer wakker geschreeuwd door onze peuter, dus vandaar de permanente kringen onder mijn ogen. Naast dat ik een gezellige en sociale collega ben, mag je daar dus gerust ‘jaloers’ aan toevoegen.
Lees ook – ‘Als je waarde hecht aan je meubelen, haal dan vooral geen posca stiften in huis’ >
Er is één hele lieve collega die altijd naar mijn kinderen vraagt en alle namen van mijn dochters kent. Met andere collega’s praat ik verder nooit over mijn kinderen. Enerzijds vind ik dat prima. Ik vind mijn kinderen hartstikke leuk, maar dat betekent niet dat andere mensen mijn kinderen ook leuk vinden. Daarnaast weet ik ook niet waarom sommige collega’s kinderloos zijn. Het zou heel goed kunnen dat het een gevoelig onderwerp is voor sommigen. Anderzijds toon ik wel interesse in de honden en katten van mijn collega’s en weet ik zelfs de namen van hun huisdieren (ik zei al dat ik sociaal was). Ook krijg ik geregeld foto’s toegestuurd van voornoemde honden en katten.
“Op mijn vorige werk vroeg ik me weleens af of ik niet per ongeluk de set van The Walking Dead op was gelopen”
Van een collega kreeg ik ook te horen dat ik minder flexibel ben om spontaan te gaan borrelen na werk. Hmm, die kan dus ook aan het rijtje ‘gezellig, sociaal, soms jaloers’ worden toegevoegd. Het klopt dat ik minder flexibel ben, maar los daarvan heb ik daaraan ook veel minder behoefte. Na mijn werk wil ik gewoon zo snel mogelijk weer naar mijn kinderen toe. Dat maakt me dan misschien toch niet zo’n gezellige collega.
Verder krijg ik op mijn werk wel alle begrip als ik een keer eerder weg moet, omdat een van de kinderen ziek is of als ik met een van hen naar de huisarts moet. Vakanties zijn ook makkelijk met elkaar af te stemmen, omdat ik de enige ben die gebonden is aan schoolvakanties. Ik ben dus gedwongen om een vakantie te boeken in het hoogseizoen, waarin het vaak overal veel te warm is, je een stoelendans moet verrichten om een strandbedje te krijgen, terwijl je wel drie keer zoveel daarvoor mag betalen (ik denk
inderdaad dat ik daar weer een beetje jaloers klonk).
Dus op mijn werk ben ik gewoon Anouk, de semi-gezellige, sociale, ietwat jaloerse en niet zo flexibele collega, maar thuis ben ik moeder: liefdevol, niet heel streng, beschikbaar en gezellig. Dan klets ik voluit met mijn man en kinderen over alles wat ze die dag hebben meegemaakt. Dan lachen we, doen we gek en dansen we, al merk ik wel dat ik op dat vlak ook niet meer zo flexibel ben.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.