Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Pas werd ik tijdens mijn werkdag twee keer gebeld door school. Zodra ik de naam van de school op mijn scherm zie oplichten, gaat mijn hart toch wat sneller kloppen. Je weet immers dat ze niet zullen bellen met leuk nieuws. Geen school die belt om te vertellen dat je kind zo’n goede boekbespreking heeft gehouden of een hele mooie tekening heeft gemaakt. Gelukkig beginnen de juffen wel vaak het gesprek met: ‘Niet schrikken. Het is niets ernstigs.’
Het eerste telefoontje kwam in de ochtend. Ik nam direct op en vroeg wat er aan de hand was. Het antwoord was: ‘handjebal’. Mijn oudste dochter had haar pink ernstig gekneusd met het spelen van handjebal tijdens gym. Handjebal is dus voetbal, maar dan met je handen. Je slaat dus met je hand tegen de bal. Toen ik dat hoorde, wilde ik mijn handen alleen maar theatraal de lucht in gooien en ‘waarom?!’ roepen. Maar goed, aangezien het een telefoongesprek was, zou dat niet echt het gewenste effect hebben.
Maar toch, zoveel vragen. Waarom spelen de kinderen handjebal? Wie heeft dat bedacht? Wat is daar leuk aan? Dat is toch vragen om problemen? Het lijkt mij nogal voor de hand liggend dat dat misgaat en iemand zijn hand tegen de grond slaat. Het is ook niet voor niets geen Olympische sport. Maar goed, mijn dochter wilde wel op school blijven, dus ik hoefde haar niet op te halen.
Het tweede telefoontje kwam in de middag. Nu was mijn jongste dochter hard gevallen op het schoolplein. Ze had een enorme buil op haar hoofd en haar neusje was geschaafd. Ik ben haar wel wat eerder gaan ophalen, omdat je met een val op je hoofd toch voorzichtig moet zijn. Toen ze me zag, rolden er gelijk dikke tranen over haar wangen. Het was zo zielig. Tegelijkertijd dacht ik ook aan de schoolfoto die twee dagen later zou zijn en of het gepast was om de buil te camoufleren met wat foundation. Dat heb ik uiteindelijk niet gedaan, maar ik denk wel dat ze de ouders bij de klassenfoto moeten waarschuwen dat er geen uitbraak van de builenpest is.
Toen mijn oudste dochter uit school kwam, was haar pink ontzettend opgezwollen en blauw. Voor de zekerheid kregen we van de huisarts een doorverwijzing om foto’s te laten maken. Haar pink bleek niet gebroken. Overigens tot teleurstelling van mijn dochter, want een gebroken pink was tenminste nog interessant. Nu was haar pink volgens haar alleen maar lelijk en gekneusd.
Het was dus een enigszins bewogen dag. Die avond wilde ik de juf nog even laten weten dat de pink van mijn oudste dochter gelukkig niet gebroken was. Ik kreeg alleen iets teveel smileys terug. Toen ik mijn berichtje terug las, zag ik dat ik per ongeluk had geschreven dat mijn dochter haar ‘pik’ gelukkig niet had gebroken. Nou ja, kon mijn dochter toch nog een interessant verhaal vertellen.
Meer columns van Anouk lees je hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
1 April is voor kinderen een feestdag op zich. Geintjes bedenken, mensen foppen en dan gierend van het lachen kijken of iemand erin trapt. Maar dit jaar liep het bij Keesje thuis nét even anders dan gepland. Of nou ja, misschien juist precies zoals gepland: een Tikkie voor iedereen!
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
Merel had nooit gedacht zó’n moeder te worden en vond thuisblijfmoeder eigenlijk een beetje een vies woord. En haar baan was toch ook best leuk? Maar toen ze weer ging werken na haar verlof, wist ze ineens helemaal niet meer wat er nou zo leuk aan was geweest.
Soms gebeuren dingen zo snel dat je niet weet wat je overkomt, en heb je achteraf spijt dat je het niet anders aangepakt hebt. Zo ook Gwen, die met haar zoon een nare aanvaring had met de jeugdarts.
Ouders door het hele land zitten met een onverwacht probleem: de vrolijke Smiles-stickers van Jumbo, bedoeld om herplakbaar te zijn, zitten muurvast op de ramen. Waar kinderen enthousiast aan het plakken sloegen, zitten ouders nu gefrustreerd te schrobben. Jumbo reageert.
Ouders in heel Nederland zitten met een plakkerig probleem: de vrolijke Smiles-stickers van Jumbo, die zouden moeten kunnen herplakken, zitten vast op de ramen. Kek Mama to the rescue!