Meet Johanna (36): biologiedocent, seksuele gezondheidsconsulent, en mama van twee jongens (5 en 7). Na haar recente scheiding jongleert ze met het ouderschap en deelt ze haar avonturen en inzichten.
Dat je aan een tafel zit, tegenover elkaar en er wordt gevraagd waarom je voor elkaar gekozen hebt in het verleden? Dat je na anderhalf jaar gescheiden te zijn, opeens terug moet gaan in de tijd om die gemene deler te vinden. Het is bizar hoe tweeledig de situatie dan is. Niet alleen ben je fysiek uit elkaar, mentaal is er ook een breuk.
Het klinkt heel logisch dat je de ander niet meer leuk vindt als je uit elkaar gaat, maar je bent niet voor niets zo lang bij elkaar geweest. Je bestond jarenlang uit een team en had een toekomstbeeld met de ander. Toch kostte het me op het moment dat het me gevraagd was moeite om me voor te stellen waarom ik ooit gekozen had voor de man die tegenover me zat. Je leert andere kanten van elkaar kennen als je door een dal heen gaat. Verder ben ik als persoon ook anders dan vijftien jaar geleden. Zeker kan je samen groeien, maar je kan ook uit elkaar groeien. Het tweede was bij ons gebeurd.
Toen was het mooi en was het goed, ik heb ervan geleerd en nu ga ik het anders doen… Nu kan ik verder.
Hierbij stilstaan en met alle emoties die daarbij komen kijken ben je geneigd om te denken dat de afgelopen jaren weggegooid zijn. Je wenst dat je diegene nooit ontmoet had, dat je andere keuzes had gemaakt ten opzichte van de ander en in het moment gun je diegene het daglicht niet meer. Daarin blijven hangen zorgt echter alleen voor een hele grote grijze wolk boven jouw eigen hoofd. Alle negativiteit voed je op een verkeerde manier, want het verleden veranderen kan niet meer.
Natuurlijk horen boosheid, woede en frustratie er allemaal bij. Dit zijn mechanismen die je laten zien dat jij er toe doet voor jezelf en je de situatie waar je in zit niet verdiend. Het gevoel van onrecht is groot. Toch helpt het niet, maar zorgt het er juist voor dat je niet verder kan, dat je niet kan helen, kan groeien. Want ook al voelt het op dat moment niet zo, er zitten grote mogelijkheden in een levensveranderende gebeurtenis zoals een scheiding.
Als je hiervoor openstaat, ebt uiteindelijk de boosheid weg, raak je minder gefrustreerd en begint het leven er weer mooi uit te zien. Nieuwe kansen doen zich voor en die grijp je. Je leert stap voor stap dat deze verandering ook positiviteit met zich mee kan brengen. Er komt zelfs ruimte om met een zachte blik terug te kijken naar de relatie die je had. Dat het logisch is dat je koos voor iemand toentertijd, dat diegene op dat moment precies gaf wat jij nodig had in die fase van je leven. Dat hij je toen gelukkig maakte en je koos voor dat geluk, een binding met elkaar en twee kinderen die alle liefde die je voor elkaar had belichaamden.
Toen aan die tafel was het toch even een bittere pil om te slikken… toegeven dat iemand die je zo pijn heeft gedaan ook diegene was waar je zoveel liefde voor had. Ik denk wel dat juist daardoor ik de situatie tussen hem en mij meer los kan laten, dat het me niet meer zo raakt. Toen was het mooi en was het goed, ik heb ervan geleerd en nu ga ik het anders doen… Nu kan ik verder.
Meer columns van Johanna vind je hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Dionne heeft een heel lieve schoonmoeder. Goed, ze is wat aanwezig en ze trekt het liefst haar eigen plan, ook als je je grenzen aan hebt gegeven, maar hey, de kinderen zijn dol op haar en het kan echt slechter.
Een koosnaam voor je partner, je herkent het vast. Zo’n bijnaam die je alleen tussen jullie tweeën gebruikt en uitspreekt als je denkt dat niemand luistert. Totdat je kind het oppikt en enthousiast deelt met de buitenwereld. Daria (32) maakte het mee. Het schaamrood staat nog steeds op haar kaken.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (8 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: ingesleten rolpatronen
Iedere ouder maakt weleens een fout, maar sommige momenten blijven je voor altijd achtervolgen. Wat begon als een onschuldige speelsessie in het park, veranderde voor Sandra in een schuldgevoel dat ze al 14 jaar met zich meedraagt.
Een Instagram-video waarin artsen vertellen wat ze hun eigen kids nooit zullen laten doen, ging viral. Van slaapfeestjes tot sekseducatie: het levert verrassende inzichten op.
We kennen het allemaal: boodschappen doen en telkens weer schrikken bij de kassa. Maar bij Vianna thuis is het elke week een financiële horrorfilm. Haar man en zoon hebben namelijk geen grenzen als het gaat om geld uitgeven aan proteïne snacks.