Eigen beeld
Schrijfsters Lisette Jonkman en Susan Muskee spreken elkaar elke dag over van alles en nog wat, maar er is één onderwerp waar ze nooit over uitgepraat raken: het moederschap. Lisette is moeder van Felix (3), Elodie (1) en David (0) en Susan is moeder van Noortje (0). Maandelijks bespreken ze alles wat met jong moederschap te maken heeft: van tsjernobylluiers tot terrornachten en van zwangerschapskwaaltjes tot zwamadviezen (die wel heel goed bedoeld zijn).
Lieve Suus,
Er is een speciaal plekje in de hel voor mensen die hun schoenen niet uitdoen voordat ze je huis binnenwandelen. Zo, ik heb het gezegd.
Sinds ik kinderen heb is mijn geduld qua mensen die met schoenen aan mijn hele toko door banjeren echt dramatisch gekelderd. Vroeger kon het me geen lor schelen, hoor. Zodra Felix echter ging tijgeren, begon ik me te ergeren aan hoe vaak er visite langskwam die met de halve tuin nog in het profiel van hun zolen mijn kamer binnen stampte. Ineens vond mijn baby dan overal stukken aarde en steentjes om heerlijk in zijn mond te proppen. Fantastisch.
Elke keer dat er iemand zijn gore gympen aanhield in mijn huis, liep ik me vanbinnen op te vreten, maar we weten: ik ben van mezelf niet zo’n confrontatietijger. Daarom begon ik subtiel met opmerkingen als: ‘Hoi, kom binnen, ik ben nét klaar met alles stofzuigen!’ Een paar mensen pikten de hint op, waarna ik ze heel schijnheilig zeer uitvoerig bedankte voor het uittrekken van hun schoenen, alsof dat niet het hele doel van mijn eerdere uitlating was.
Er waren natuurlijk ook mensen bij wie die de memo niet overkwam en die gewoon doormarcheerden naar de woonkamer. Tegen hen liet ik vaak iets vallen over vloerverwarming en dat ze hun schoenen best uit mochten trekken. De meesten deden dat vervolgens braaf, en slechts een paar simpele zielen zeiden: ‘O, dat hoeft niet, hoor.’
VAN WIE? VAN WIE HOEFT HET NIET? VAN MIJ HOEFT HET NAMELIJK WEL.
Maar goed, tegenwoordig ben ik over het algemeen een stuk vermoeider en daardoor ook een stuk directer. Ik heb simpelweg geen puf voor ingewikkelde omzwervingen langs hints en vaagheid. Als iemand dreigt mijn huis in te hobbelen met z’n Timberlands nog aan, vraag ik gewoon: ‘Trouwens, zou je je schoenen even uit willen doen?’ Het blijkt oprecht niet zo moeilijk om dat verzoek hardop uit te spreken. En er heeft ook nog nooit iemand nee gezegd. (Nog even een random shout-out naar de mensen die vragen: ‘Wil je dat ik mijn schoenen uittrek?’ om vervolgens beledigd of ontdaan te reageren wanneer ik bevestigend antwoord. Je vroeg het me toch zelf, Hester?)
Het enige moment dat ik het laat zitten is wanneer er zoveel bezoek langskomt dat ik hoe dan ook moet stofzuigen na afloop. Dan mag de hele goegemeente voor mijn part in z’n Dr. Martens vol opgedroogde modder naar binnen stiefelen. Maar in alle andere gevallen geldt wat mij betreft: trek verdorie je schoenen uit!
Is dit voor jou net zo’n grote ergernis als voor mij, of ben ik gewoon een zure zeikerd?
Liefs,
Lis
Lieve Lis,
ER IS NOG NOOIT EEN MENING GEWEEST WAAR IK HET MEER MEE EENS BEN DAN DEZE. En weet je wat nog erger is dan mensen die hun schoenen niet uitdoen? De mensen die dus wél in discussie gaan. ‘O, maar mijn schoenen zijn helemaal niet vies, hoor!’ Schat, tenzij je hier op een vliegende bezem bent gekomen, zit er gewoon zooi onder je zolen. Zichtbaar én onzichtbaar.
En inderdaad, sinds ik moeder ben geworden is mijn tolerantie voor schoenen in huis compleet verdwenen. Zeker nu Noortje alles om zich heen, waaronder de vloer, heeft ontdekt als een soort all-you-can-eat buffet. Ik overweeg serieus om een bordje bij de deur te hangen: ‘Schoenen uit alsjeblieft, in dit huis wordt aan de vloer gelikt.’ Mogen mensen gissen door wíé dat dan gebeurt.
Net als jij ben ik van de subtiele hints afgestapt. ‘Wil je je schoenen even uitdoen?’ werkt prima. En weet je wat het mooie is? Als je het met genoeg overtuiging zegt, doen mensen het inderdaad gewoon en blijkt er nog begrip voor te zijn ook. Zonder discussie. ‘Ja, thuis doe ik dat eigenlijk ook altijd’, klinkt het dan. Nou top, doe alsof je thuis bent. En ik vind het eerlijk gezegd ook gewoon gezelliger.
Er is iets ontwapenends aan om mensen op hun sokken door je huis te zien stiefelen. Trek gerust je benen onder je op de bank, vouw je handen om een kop thee en begin een goed gesprek. Met schoenen aan zit je ook continu een beetje in de startblokken, ofzo. Klaar om weg te gaan. Hoeft niet, je bent echt welkom! ALS JE JE SCHOENEN MAAR UITDOET.
Liefs,
Suus
Meer lezen van Lis en Suus? Hier vind je hun andere columns.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Jamie Li is 22 weken zwanger van haar derde kindje. Aan Kek Mama vertelt ze over de onverwachte zwangerschap, McDonalds in de ochtend en de zoektocht naar de perfecte babynaam.
Annemarie schrok zich dood toen ze haar baby van zes maanden na een middag met oma aan de borst van haar schoonmoeder zag ‘drinken’. Haar schoonmoeder schrok net zo erg.
Iedere ouder weet: een goede oppas vinden is goud waard. Maar soms duurt het even voordat je de juiste match hebt… zoals bij Jack en Anita.
Na uren zwoegen is die leuke, creatieve traktatie van Pinterest ein-de-lijk af, blijkt dat je in alle haast toch nog wat bent vergeten.
Jet van Nieuwkerk is in verwachting van haar tweede zoon, maar verklapt op Instagram welke naam een dochter had gekregen.
Schrijfsters Lisette Jonkman en Susan Muskee spreken elkaar elke dag over van alles en nog wat, maar er is één onderwerp waar ze nooit over uitgepraat raken: het moederschap. Lisette is moeder van Felix (3), Elodie (1) en David (0) en Susan is moeder van Noortje (0). Maandelijks bespreken ze alles wat met jong moederschap […]