Meet Johanna (36): biologiedocent, seksuele gezondheidsconsulent, en mama van twee jongens (5 en 7). Na haar recente scheiding jongleert ze met het ouderschap en deelt ze haar avonturen en inzichten.
De afgelopen weken gingen voor mijn gevoel best aardig. Ik heb het idee dat ik de rust in mijn leven weer teruggevonden heb. Mijn overlevingsmodus is een tandje lager gezet en ik heb het overzicht weer. Aan tafel bij vrienden werd tijdens een gesprek over het wel en wee van mijn situatie heel mooi omschreven door een vriend van me: ‘het schreeuwt niet meer in je’. Hij heeft gelijk, want die bal van woede en frustratie lijkt wel zowat opgelost, verdwenen.
Lees ook – Johanna: ‘Het voelt alsof ik een dubbelleven leid, alsof er twee versies van mij zijn’ >
Het lukt me om de kalmte te bewaren en met afstand te kijken naar alle gebeurtenissen die hebben plaatsgevonden en ook naar de dingen die me nog steeds overkomen. Al betekent het niet dat er helemaal geen emoties zijn….het verdriet en de teleurstelling over dat dit nu het lot van mij en mijn kinderen is, voel ik des te meer. Waar ik het gevoel heb weer grip te krijgen op mijn leven, zullen mijn kinderen dit gevoel helemaal niet delen.
Ik besef me nu hoe bizar dit voor hen moet zijn, het enige wat zij namelijk kennen is het hier en nu. Hun
volledige basis, hun houvast is weggenomen en er wordt hen afgedwongen het leven op ‘onze’ manier opnieuw in te delen. Een onmogelijke opgave. Mijn jongste lijkt het meest onder de scheiding gebukt te gaan. Als kleuter moeten dealen met dit soort grote veranderingen en emoties is volgens mij enorm lastig. Het benoemen, doorvoelen en verwerken van negatieve situaties en gevoelens is voor de meeste volwassenen al een enorme uitdaging, laat staan voor die uk.
Nu is mijn modus dus vooral het voor hem en zijn broer goed willen doen. Alles op alles zetten om ervoor te zorgen dat mijn kids hier geen blijvende schade aan ondervinden. Maar waar doe je als ouder goed aan? Hoe pak je dit aan? Wat is er nodig? Je gaat alles van je ouderschap onder de loep nemen en analyseren en je afvragen of jijzelf dit wel kan oplossen, of dat je een professional in moet schakelen? Want aan de ene kant ben je de oplossing, aan de andere kant ook de veroorzaker van het leed. Voor een deel ligt daar denk ik ook het antwoord. Kinderen zijn een spiegel van jezelf en In mij zitten ook nog al die negatieve gevoelens en gedachten. Als ik die kan loslaten, kunnen zij dat dan ook?
“Als ik de negatieve gevoelens en gedachten kan loslaten… kunnen zij dat dan ook?”
Tja, maar er zijn twee ouders en we hebben een co-ouderschap. Wat is de invloed van mijn ex en vergeet niet dat ook de verhouding tussen ons invloed heeft. Maar hoe zorg je ervoor dat het schreeuwen naast vanbinnen, ook naar buiten niet meer gebeurd? Mijn omgeving zegt dat dit wel goed komt met de jaren, dat het slijt. Als ik nu eerlijk kijk naar hoe wij met elkaar omgaan op dit moment, heb ik daar een hard hoofd in. Onze golflengte is zo anders, wat eigenlijk bizar is na zoveel jaren wel op dezelfde pagina zitten.
Voor nu is het wat het is, ik heb alleen invloed op mijzelf. De feitelijk situatie zal niet meer veranderen, maar misschien de omgang tussen hem en mij ooit wel. Voor mijn kinderen wil ik daarvoor vechten en hoop ik dat al het geschreeuw uiteindelijk gestild zal worden.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.