Over de verschillen tussen mannen en vrouwen en met name moeders en vaders op het werk bestaan veel meningen. En ja, die vooroordelen heb ik zelf blijkbaar ook.
Ik zit in een online vergadering en ik zie een van mijn collega’s – een man – met zijn kind op schoot zitten. ‘Ach, wat zoet’, denk ik snel. Je ziet die collega opeens in ander daglicht: wat een betrokken en lieve papa moet dat zijn, zo op de donderdagochtend met zijn dreumes in de weer. Vervolgens zit ik zelf een keer met een zwaaiende en dansende peuter in een online vergadering. Ik voel me ongemakkelijk dat mijn collega’s zien dat ik aan het werk ben terwijl mijn kinderen thuis zijn. Ik voel me onprofessioneel. We denken dat we heel modern zijn in Nederland in 2023, maar als het op het moederschap en het vaderschap aankomt, is er nog genoeg terrein te winnen. Vaders worden niet gebeld door de opvang of door school als een kind ziek is. Van moeders wordt het verwacht dat ze thuis blijven bij een ziek kind of als de kinderen een studiedag of vakantie hebben. Niemand om ons heen vindt het raar dat mijn man géén papadag heeft, maar fulltime werkt. Ik heb als moeder van straks drie kinderen een leidinggevende functie als hoofdredacteur van een miljoenenplatform. Niemand om ons heen vraagt zich af hoe ik dat combineer met de ‘vaste mamadagen’. Als ik friet haal als avondeten, word ik lui genoemd. Als mijn man friet haalt, is hij cool en gezellig. De kijk op werkende vaders en moeder moet anders. Vaders wilden toch ook kinderen? Zij kunnen toch – behalve borstvoeding dan – net zo goed zorgen voor hun kinderen als moeders dat kunnen? En ook zij hebben vakantiedagen of ouderschapsverlof, toch? Waarom komt de zorg van een kind dan nog steeds, hoe hard vrouwen ook werken, meer aan op de moeder dan op de vader? Waarom verdient een vrouw in dezelfde functie nog altijd minder dan een man? Daar ligt wat mij betreft de kern van het probleem: zolang vrouwen minder verdienen dan mannen, is het logisch dat haar baan als eerste wordt afgemeld of wordt geminderd als er iets thuis aan de hand is. Geld is nou eenmaal geld. Zouden mijn man en ik precies hetzelfde verdienen, dan weet ik zeker dat de zorg van onze kinderen ook gelijker zou zijn. Want dan is het gewoon: jij de ene keer naar huis op dinsdag, ik de andere keer. Onze banen zijn dan even belangrijk voor het leven dat we leiden. Klaar. Naar die collega die met zijn kind thuis zit tijdens werktijd kijk ik inderdaad anders, vanaf nu – omdat ik leer van mijn eigen vooroordelen. Ik vind hem een lieve en betrokken vader, die zorgt voor zijn gezin en zijn verantwoordelijkheden thuis ook oppakt. Maar eigenlijk is hij een hele normale vader. Tessa Heinhuis (33) is moeder van een tweeling, Bodi en Daaf, en zwanger van de derde. Ze woont in ’t Gooi met haar man Billy en hun kinderen en is hoofdredacteur van Mama Magazine.
View this post on Instagram
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
Hij kwam er niet via de geijkte paden, maar via een affaire. Maar dat maakt het zoontje van Sarah er zeker niet minder gewenst om.