Als je zwanger bent en je werkt, dan willen mensen daar nog wel eens naar vragen. Naar je verlof, met name. Want: jij gaat er dit jaar even tussenuit. Zij niet.
‘Heb je zin in die vijf maanden vrij zijn?’, vraagt iemand aan me. Ik antwoord dat ik daar inderdaad wel naar uitkijk, ja. Pas later bedenk ik me dat ik helemáál niet vijf maanden vrij ben en dat het allesbehalve een vakantie wordt. Ik moet een kind baren. O ja. En daarna dat kleine kind ook nog in leven zien te houden. O ja. Mijn verlof valt in de maand mei en trek ik de hele zomer door. Het lijkt daardoor misschien alsof ik heerlijk kan luieren in die mooiste, zonnige tijd van het jaar. Maar geloof me: als moeder van een tweeling en straks ook een baby, is het in dat luxe verlof gewoon keihard werken. Ik denk dat ik na die vijf maanden ‘vakantie’ ontzettend uitgeput toeleef naar een rustdag op kantoor. Je weet wel, een dag zonder pies, kak en spenen en nachtelijke kotspartijen, maar met een laptop die gewoon gelijk doet wat je vraagt. Het beeld van zwanger zijn mag wat mij betreft wat minder romantisch. Je bent niet lang vrij van je werk en je bent ook niet jezelf. Zwanger zijn is met vlagen helemaal niet leuk, vind ik. Je voelt je fysiek anders, maar het gewone leven kabbelt door. Als je al moeder bent, kun je weinig stilzitten. Ik vind het zo mooi om het weer mee te mogen maken, maar op bepaalde momenten is het een grote buik waardoor ik me dik voel, een kind dat op je blaas trappelt en stemmingswisselingen die alle kanten op schieten. Dan ben ik weer dolgelukkig, dan weer aan het janken van verdriet. Hormonen doen veel met me, zeg maar. Alle ballen hoog houden, naast die baby laten groeien en voor hem zorgen, kost me dan ook bakken met energie. En of ik dus uitkijk naar mijn verlof? Ja, maar misschien juist wel omdat ik dan níet meer zwanger ben. Want dan… Begint het pas. Dit grote geluk, dit cadeautje waar ik niet meer op durfde te hopen. En in mei kan ik mijn kleine babyknul eindelijk zien en in mijn armen houden. Ik heb zin in zijn luiers, speentjes, nachtelijke voedingen en kleine huiltjes, zijn zoete babykleding in maat 50 en zijn eerste lachjes. Hij hoort bij ons. Het zal ongetwijfeld soms hard werken zijn, maar oh, wat een rijkdom. Veel – en veel – mooier dan welke vakantiebestemming dan ook. Tessa Heinhuis (33) woont in het Gooi met haar man Billy en hun tweeling Bodi en Daaf (3). Ze is zwanger van de derde en hoofdredacteur van Mama Magazine.
View this post on Instagram
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.