De vraag: ‘Kun je een kind vijf dagen per week naar een betaalde opvang sturen?’, doet stof opwaaien.
Ik kreeg bij de verloskundige te horen: ‘Weet je zeker dat je met je derde kind op komst ook fulltime blijft werken?’. Ik vroeg mij af: zou mijn man ooit zo’n opmerking hebben gekregen? Waarschijnlijk niet. In Nederland vinden we dat moeders van kinderen onder de vier jaar niet meer dan 28 uur per week zouden moeten werken. Slechts 11 procent van de stellen met kinderen ‘doet het’ fulltime: daarin werken zowel de vader als de moeder 36 uur per week of meer. En die kinderen gaan meestal naar een crèche. ‘Het maakt voor een kind geen bal uit of hij tien of veertig uur per week naar de opvang gaat’: is dat zo? Of is er een grens van wat een jong kind aankan? Ik heb mijn tweeling maximaal twee dagen per week naar een opvang gebracht in de eerste vier jaar van hun leven. Dat ik het niet fijn vind om mijn baby of peuter vijf dagen per week naar een crèche te brengen, betekent niet dat ik snap dat het soms niet anders kán. Als je beide inkomens nodig hebt, en er zijn geen opa’s of oma’s die kunnen oppassen, hoe los je het op? En wat is er te zeggen voor vrouwen die financieel onafhankelijk willen blijven? Lukt dat in deze dure tijd met een parttime baan? Ik realiseerde mij iets moois: er is geen goed of fout antwoord. Het moederschap kun je los zien van je carrière. Dat heeft te maken met wat ze in de psychologie zo sterk ‘values‘ noemen. Als mens heb je normen en waarden, die je gedrag bepalen. Ik vind het belangrijk dat ik lief, zorgzaam, betrouwbaar, zacht en toegankelijk ben voor mijn kinderen. Op mijn werk vind ik het belangrijk dat ik effectief, doeltreffend, succesvol en sociaal ben. Die waarden die je hebt als mens tellen geen uren per week. In de uren dat ik thuis ben met mijn kinderen probeer ik te zijn wie ik wil zijn: die lieve, zorgzame en betrokken moeder die niet constant op haar laptop of telefoon zit. Dan ben ik er écht en geniet ik van elke ‘mamamamamama’ die ik hoor. Op mijn werk probeer ik te zijn wie ik daar wil zijn; die werknemer die presteert en met enthousiasme onderneemt en innoveert. Het mooie aan values is dat je dit altijd kunt invullen op jouw manier en dat het niet uitmaakt of je daar tien of veertig uur per week aan besteedt. Ik kan net zo productief zijn in een werkdag van vier uur. Je kunt ook in minder uren in de week die goede moeder zijn. Zorg dat je er echt bent als je er bent, waar je ook bent. Kinderen van fulltime werkende moeders zijn net zo gelukkig als wanneer hun moeder parttime werkt. Dat doet er meer toe dan het dilemma van de uren die in je contract staan. Want zolang mannen nog altijd meer verdienen dan vrouwen, steun ik elke werkende moeder die haar eigen boterham kan beleggen. Laat je niet gek maken. Tessa Heinhuis (33) is kinderpsycholoog, moeder van Bodi en Daaf (4) en woont in ’t Gooi. Ze werkt als hoofdredacteur van Mama Magazine.
View this post on Instagram
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Een kraamcadeau is een goedbedoelde verrassing voor de kersverse ouders en de pasgeboren spruit, maar soms krijg je iets waar je totaal niet op voorbereid bent. Hannelore (37) wist niet goed hoe ze moest reageren op het kraamcadeau van haar tante.
Heb je zin in een uitje met je kids dat niet alleen leuk, maar ook nog eens creatief en leerzaam is? Dan moet je bij Villa Zebra in Rotterdam zijn!
Eva kreeg toen ze zwanger was hyperemesis gravidarum: extreme misselijkheid en overgeven tijdens de zwangerschap. Alsof dit nog niet erg genoeg was, geloofde haar leidinggevende niet dat ze echt zo erg en zo vaak ziek was en werd ze uiteindelijk ontslagen. Pure zwangerschapsdiscriminatie.
Iedere ouder wil de eerste verjaardag van hun kind speciaal maken. Maar wat begon als een bescheiden feestje met familie en vrienden, eindigde voor Alaya in een groots evenement met een gastenlijst van honderd man, een ballonnenboog en een rekening waar ze liever niet te lang naar kijkt.