Beeld: Paulien van Beusekom
Ellen is trajectbegeleider in het voortgezet speciaal onderwijs, thrillerauteur bij uitgeverij De Fontein, moeder van Lewis en Miles (12 en 9) uit een vorige relatie en Sophia (1) en baby Aiden met haar vriend Nils. Volg haar op Instagram.
Mijn verlof zit erop! Na bijna zes maanden thuis te zijn geweest mag ik volgende week dinsdag weer aan de slag. Ik start met twee dagen in de week, de derde dag neem ik ouderschapsverlof op. Nils en ik kunnen ons werk zo plannen dat we met een beetje hulp van mijn ouders geen opvang nodig hebben voor de vier kinderen. Ontzettend luxe en prettig.
Afgelopen week plaatste ik een filmpje op mijn Instagram met de foto’s die zijn gemaakt toen ik tweeëndertig weken zwanger was van Aiden. Ongelofelijk dat dat alweer zeven maanden geleden is
en ik toen nog niet eens met verlof was. De tijd vliegt écht voorbij, en dat terwijl ik extra lang verlof heb gehad aangezien de zomervakantie ertussen zat en ik die weken ‘erachteraan mocht plakken’.
Aiden is inmiddels bijna vijf maanden oud en een heel flinke en tevreden baby. Toen ik na de geboorte van Lewis weer aan de slag moest was hij veel jonger. Bij Miles woonde ik op Curaçao en had ik aan het eind van de zwangerschap ontslag genomen, dus daarna was ik voor zeker een half jaar een ‘stay at home mom’. Ook na Sophia was ik korter thuis dan nu. Natuurlijk brengt het vele voordelen met zich mee wanneer je als borstvoedende moeder wat extra weekjes verlof hebt. We zitten in een prima ritme nu, ook ‘s nachts. Wanneer je na stipt twaalf weken weer op je werk moet verschijnen is dat vaak een grotere uitdaging, niet alleen qua vermoeidheid. Je baby is nog wel heel klein en voor veel vrouwen komt het einde van het verlof dan ook veel te snel. Maar móet je dan ook echt weer aan de slag? Het loont de moeite om dat dus even uit te zoeken, want tegenwoordig is er veel mogelijk.
Lees ook – Ellen: ‘Geen enkele ouder laat met opzet een raam openstaan’
Wat is wijsheid op het gebied van zwangerschaps/bevallings/geboorteverlof? Is het lang genoeg zo, die standaard zestien weken? Moet het langer? Wat is nou eigenlijk de wens van de ouders zelf? Wat is werkbaar voor werkgevers? Moeten we gaan nadenken over het Scandinavische model, bijvoorbeeld Zweden (beide ouders hebben recht op zestien maanden betaald ouderschapsverlof, dat ze naar eigen inzicht kunnen verdelen), of Noorwegen (daar krijg je sowieso vijftien weken per ouder met een betaalde dekking van 100%, of negentien weken per ouder met een dekking van 80%). Valt dat überhaupt te realiseren in Nederland?
Mijn ex had bij Lewis en Miles welgeteld één dag verlof na hun geboorte, Nils had bij Sophia en Aiden
alweer recht op veel meer. Voor de vader is hechten, wennen en ondersteuning bieden ook heel belangrijk. Ook zij leveren (meestal) veel slaap in en willen graag bij hun kind zijn. Dus in die zin vind ik het geweldig dat ze zich in Scandinavië veel meer richten op beide ouders, al heeft Nederland de laatste jaren ook écht flinke sprongen gemaakt. Ik vind het zelf nu heerlijk om weer aan het werk te gaan, maar ik kan me heel goed voorstellen dat het overgrote deel van de vrouwen er helemaal niet zo over denkt en liever langer bij de baby was gebleven. Natuurlijk is het allemaal al ontzettend verbeterd (vooral sinds 2 augustus 2022). Je kunt je betaalde ouderschapsverlof bijvoorbeeld achter je bevallingsverlof opnemen en op die manier langere tijd vrij zijn. Dan krijg je 70% uitbetaald.
Ik stelde de vraag op mijn social media aan zowel de moeders als de vaders. Was jij tevreden over jouw zwangerschaps/bevallings/geboorteverlof? 63% van de moeders vond haar verlof te kort en zelfs 60% van de vaders vond zijn verlof te kort. Daarnaast hadden moeders én vaders (beiden 15 %) het verlof liever anders geregeld gezien. Er werd bijvoorbeeld geopperd dat het allemaal misschien anders ingedeeld kan worden. Zoals langer de mogelijkheid hebben om je betaalde verlofdagen op te nemen, zonder dat je geld inlevert. Hoe dan ook, wordt het tijd dat het verlofsysteem (nogmaals) op de schop gaat? Of is het nu prima zoals het is?
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
Sabrine (34) had duidelijke regels voor kraambezoek: handen desinfecteren, afstand houden en géén foto’s online. Maar haar schoonmoeder dacht daar heel anders over.