Ellen is trajectbegeleider in het voortgezet speciaal onderwijs, thrillerauteur bij uitgeverij De Fontein, moeder van Lewis en Miles (12 en 9) uit een vorige relatie én is in november bevallen van dochter Sophia met haar vriend Nils.
Het is weer de tijd van het jaar! De feestdagen staan voor de deur en dat maakt me altijd blij. Mijn kinderen zijn ook erg gevoelig voor de decemberdagen. Ze vinden het altijd zo gezellig, het huis versieren en de leuke dagen met de familie bij elkaar.
Sinterklaas komt volgende week aan in de stad waar wij wonen en de jongens hebben nu al zin om Sophia mee te nemen naar de intocht, al zal ze er nog geen bal van snappen. Ook het Sinterklaasjournaal is weer begonnen, wat ikzelf stiekem ook altijd nog wel leuk vind om te volgen. Het brengt ons allemaal in de stemming. Ook de jongens, inmiddels twaalf en negen, vinden het leuk.
Toen de jongens klein waren woonden wij op Curaçao. Daar werd Sinterklaas eigenlijk hetzelfde gevierd als hier, met een vrolijke intocht, een Sinterklaas en pieten. Die pieten hadden alle kleuren van de regenboog en sommigen waren echt pikzwart geschminkt. Sinterklaas was meestal een donkere man die zichzelf juist wit had geschminkt. Niemand had ergens moeite mee, het was gewoon een gezellig feest.
Mijn ex-schoonvader – uit Venlo – speelde Sinterklaas bij ons thuis, mijn ex-schoonmoeder was het pietje. Superleuk, maar Lewis herkende opa direct. Niet vanwege zijn uiterlijk, maar hij herkende zijn accent. ‘Opa! Jij bent het!’ zei hij als driejarige. En dat was dat. Opa was Sinterklaas, en door.
Lees ook – Sinterklaas-missers: ‘Hij wees naar de Sint en gilde: ‘Hé, maar dat is mijn papa!” >
Afgelopen jaar geloofde Miles ook niet meer, hij was inmiddels acht en had op school (in de combinatieklas) al vaker gehoord dat Sinterklaas niet bestond. Ergens superjammer, maar hij stond er dus niet van te kijken toen ik hem vertelde dat ík al die tijd de cadeautjes had verzorgd.
De aanleiding was minder leuk. Ik had de jongens al vaker gevraagd een verlanglijstje te maken, maar meer dan excessief grote dingen als een PlayStation 5 stond er uiteindelijk niet op. Schandalig, vond ik. Toen bedacht ik het volgende. De jongens waren gestart met voetbal en vonden het ontzettend leuk. Ik heb toen een compleet trainingspak van de club geregeld met hun naam achterop. Ook kregen ze een rugtas van de club met hun naam erop. Ik had ze er vaak naar zien kijken op het voetbalveld en het leek me origineel en een tof cadeau.
“Kleren voor Sinterklaas? Wíe the hell verzint dat?”
Lewis vond het inderdaad supergaaf, maar Miles was enorm teleurgesteld. Kleren voor Sinterklaas? Wíe the hell verzint dat? Die andere paar cadeaus konden pakjesavond niet meer redden. Ik zag het hem gewoon denken, wát een tegenvaller! Waar is mijn speelgoed?
Op dat moment geloofde hij nog – een beetje – dus ik heb hem even apart genomen en hem verteld dat ík de cadeautjes had gekocht en dat het trainingspak en de rugzak erg dure cadeaus waren waar ik heel erg mijn best voor had gedaan. Dat het niet netjes is om teleurgesteld te reageren wanneer je een cadeautje krijgt en dat hij – als hij zo graag andere dingetjes had willen hebben – een lijstje had moeten maken. Hij begreep het, zo leek het tenminste, en was toch wel blij met wat hij gekregen had.
“Het nieuws was dus nog niet helemaal geland”
Later hoorde ik hem aan Nils vertellen dat ik had gezegd dat mama de cadeautjes had gekocht. Nils beaamde dat. ‘Maar’, zei Miles, ‘Mama was een hulpje van Sinterklaas.’ Het nieuws was dus nog niet helemaal geland.
Dit jaar maken we het niet te gek, de jaren van een berg cadeautjes zijn toch voorbij en de jongens spelen niet meer met speelgoed. Toch houden we pakjesavond erin, misschien gooien we er een dobbelspelletje tegenaan of zoiets. Het is veel te gezellig om voorbij te laten gaan.
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Heb je zin in een uitje met je kids dat niet alleen leuk, maar ook nog eens creatief en leerzaam is? Dan moet je bij Villa Zebra in Rotterdam zijn!
Een kraamcadeau is een goedbedoelde verrassing voor de kersverse ouders en de pasgeboren spruit, maar soms krijg je iets waar je totaal niet op voorbereid bent. Hannelore (37) wist niet goed hoe ze moest reageren op het kraamcadeau van haar tante.
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Actrice en zangeres Esmee van Kampen beviel onlangs van een dochter. Nu deelt ze de prachtige rauwe foto’s van de bevalling.
Volkszanger Mart Hoogkamer zingt tegenwoordig niet alleen hits op het podium, maar ook slaapliedjes tot in de late (of vroege) uurtjes. Op 22 januari zijn hij en zijn vriendin Jennifer namelijk trotse ouders geworden van dochter Logan Nová Hoogkamer en dat maakt de zanger dolgelukkig.