Beeld: Paulien van Beusekom
Ellen is trajectbegeleider in het voortgezet speciaal onderwijs, thrillerauteur bij uitgeverij De Fontein, moeder van Lewis en Miles (12 en 9) uit een vorige relatie en Sophia (1) en baby Aiden met haar vriend Nils. Volg haar op Instagram.
Op het moment van schrijven zitten we met ons gezin in een vakantiehuisje in het Limburgse Arcen. Hartstikke leuk en we vermaken ons prima, maar ik was even vergeten dat een vakantie met twee kleine kinderen voor ons als ouders niet echt vakantie is. Je verplaatst het hele circus van thuis naar een andere plek en het aanpoten gaat gewoon door, maar dan op de vakantiebestemming.
Laat ik voorop stellen dat ik me hartstikke bevoorrecht voel dat we op vakantie kunnen. Ik weet dat er genoeg gezinnen zijn bij wie dat niet mogelijk is en in die zin wil ik er absoluut niet over klagen. Ik ben er alleen inmiddels wel achter wat vakantie betekent voor mij, en dat is dit eigenlijk niet.
Door de jaren heen – zeker wanneer je eenmaal moeder bent (of vader) – begin je een voorkeur voor een bepaalde vakantie te ontwikkelen. De meningen en voorkeuren zijn ontzettend verschillend en dat is juist leuk. Mijn nichtje ging met twee piepkleine kinderen gewoon lekker bergbeklimmen in Frankrijk. De oudste in zo’n rugzakgeval bij papa en mijn nichtje had de jongste in de draagzak. Mijn zusje zit momenteel op een agrarische camping in Italië. Zelf groenten plukken en wassen in de rivier. Back to basic. Mijn collega zit met twee kids in een resort op Curaçao en mijn vriendin gaat met haar gezin naar een camping in Frankrijk.
Voor de één betekent vakantie een hotel in een ver land, een ander vindt kamperen in Nederland geweldig. Natuurlijk spelen de financiën ook een rol, wellicht helaas de grootste. Je kunt wel het allerliefst met je gezin afreizen naar Australië (mijn droom), maar dat doe je niet zomaar even. Daarnaast heb je ook rekening te houden met je gezinssamenstelling. Wat geweldig is voor pubers, is misschien wel helemaal drie keer niks voor een peuter.
“Je kunt wel het allerliefst met je gezin afreizen naar Australië (mijn droom), maar dat doe je niet zomaar even”
Voor ons was dat wel een dingetje. Lewis en Miles zijn natuurlijk al best groot en Sophia wordt in november twee. Aiden is negen weken. Zoek maar eens iets uit wat ons allemaal past. Voor de jongens en Aiden is een langere autorit geen probleem, voor Sophia wel. Die heeft er al genoeg van als we de straat nog niet eens uit zijn. Daarnaast wil je ergens naartoe waar zij zich allemaal kunnen vermaken én waar je zelf ook een beetje relaxt zit. Denemarken stond hoog op mijn lijstje (in het park waar wij eerder waren), maar de autorit was voor Sophia wel lang geweest én het huisje waar wij met z’n zessen in passen was bijna drieduizend euro voor een week. Hoezeer ik ook van een leuke vakantie hou, dat was me echt te gortig. Die prijzen zijn niet normaal meer.
Ik zit dit nu te typen aan de keukentafel. Het is nog geen acht uur, iedereen slaapt nog. Het is een beetje rommelig in de ongezellig ingerichte, nét iets te krappe woonkamer/keuken. De vaatwasser is klaar om uitgeruimd te worden, daarna volgt het ontbijt en het wegwerken van de zooi en de stofzuiger mag ook wel even door de keet gehaald worden. Natuurlijk doen we dat samen, maar het is niets anders dan thuis. Op mijn social media vroeg ik wat écht vakantie betekent voor de vaders en moeders onder mijn volgers. Een greep uit de antwoorden:
Opvallend genoeg waren er vooral veel moeders die het echt nodig hebben om ‘af te schakelen’ in de vakantie en ‘niet hoeven zorgen’ en rust worden ook veel genoemd. Veel mensen gaven aan dat een vakantie met kleine kinderen eigenlijk weinig rust voor de ouders oplevert, terwijl we daar blijkbaar wel behoefte aan hebben.
“Opvallend genoeg waren er vooral veel moeders die het echt nodig hebben om ‘af te schakelen’ in de vakantie”
Ik weet inmiddels, na een aantal jaren moederen, wat vakantie betekent voor mij. Wat écht mijn voorkeur heeft. Vakantie is eventjes afscheid nemen van de taken van thuis. Verzinnen wat we gaan eten, koken boodschappen doen , het huis schoon en opgeruimd houden en de was doen (hoe fijn ik het ook vind dat dit huisje een wasmachine heeft). Ooit waren wij twee jaar achter elkaar op een erg fijn resort op Mallorca, luxe all-inclusive.
Nu is dat echt niet meer te betalen, toen was het al duur. Ik vond het zó fijn dat ik gewoon drie keer per dag in het restaurant kon aanschuiven met Lewis en Miles, die nog jong waren. Het was geen ordinaire vreetschuur, de kwaliteit van het eten was fantastisch. Het zwembad was fijn, de speeltuinen waren fijn, het appartement was fijn (en dat het dagelijks schoongemaakt werd).
Er zijn mensen die dit soort vakanties vreselijk vinden en dat is prima, maar ík vond het met kleintjes ideaal. Ik kwam daar helemaal tot rust. Gewoon, omdat ik alledagelijkse beslommeringen achter me kon laten en me kon focussen op de jongens. Ze hebben het er nog steeds over en dat is grappig, want ze waren echt nog klein. Zij vonden het dus ook leuk en hebben er mooie herinneringen aan. Als mijn kinderen genieten, dan geniet ik ook. Want dat is eigenlijk wat een vakantie belangrijk en waardevol maakt: échte tijd samen en het maken van herinneringen, waar je ook bent.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Weet je wat jij op dinsdag moet doen? Nee, geen was vouwen of kind nummer drie ophalen van zwemles. Dinsdag is dé dag om je vakantie te boeken. Dat is niet zomaar een moedergevoel, maar keihard onderzocht door de CheapTickets.nl.
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
“Ik vroeg het eigenlijk gewoon voor de grap…” Dat schrijft de 28-jarige Natallia Tarrien over het moment dat ze ChatGPT raadpleegde vanwege een vreemd gevoel in haar kaak. Wat begon als een onschuldig gesprekje met een chatbot, eindigde met een spoedopname, een bevalling en… het redden van haar leven.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.