Ellen is trajectbegeleider in het voortgezet speciaal onderwijs, thrillerauteur bij uitgeverij De Fontein, moeder van Lewis en Miles (12 en 9) uit een vorige relatie en Sophia (1) en baby Aiden met haar vriend Nils. Volg haar op Instagram.
De herfstvakantie is in onze regio weer voorbij. Wij brachten een midweek met mijn familie door in de prachtige Ardennen, in een geweldig huis. Voor de kinderen was het een paradijs. Er was een privé binnenzwembad, een grote tuin met trampoline, een goal, allerlei spellen en natuurlijk konden ze bij elkaar op de kamer slapen. De hele dag waren ze lekker bezig, de televisie werd totaal niet gemist. Voor de volwassenen waren de grote keuken, het mooie uitzicht en de vuurplaats buiten dingen om echt van te genieten.
Lewis en Miles gaan op zo’n vakantie compleet hun eigen gang, die hoef je niet te vermaken. Zij zijn superleuke reisgenoten. Maar met het debacle van Arcen (onze zomervakantie, wat voor Nils en mij absolúút geen vakantie was) nog vers in ons achterhoofd, waren we lichtelijk sceptisch over onze vakantievibes deze keer. Maar gelukkig waren Sophia en Aiden lief en bleven Sophia’s driftbuien achterwege. Ze sliepen allebei goed, dus Nils en ik hadden de avonden echt voor onszelf en die brachten we lekker buiten bij het vuur door met een drankje. Als je een beetje rust hebt en wat tijd voor elkaar, kunt ontspannen en niet constant alert hoeft te zijn vanwege twee kleine kindjes en bijbehorende zorgtaken, kun je echt afschakelen.
Dat bracht me bij het volgende, een vakantie met z’n tweeën. Ik moet eerlijk bekennen dat Nils en ik daar nog niet aan toe zijn gekomen. Geen weekendje weg en al helemaal geen vakantie zonder de kinderen. Zelfs de avonden of dagjes weg samen zijn op twee handen te tellen. Dat is niet erg, we hebben nou eenmaal heel vlot achter elkaar twee kinderen gekregen en dan zijn uitjes samen wat zeldzamer. Maar moet het kunnen? Natuurlijk! Wanneer Aiden iets groter is en ook de nachten doorslaapt, weet ik honderd procent zeker dat er opa’s en oma’s klaarstaan om onze kinderen een weekendje te vermaken. Ons kennende gaan we dan fijn ergens een voetbalwedstrijd bezoeken in het buitenland en een biertje pakken in een leuke kroeg. Dat soort dingen kun je wel vergeten met kleine kinderen.
Zou ik me schuldig voelen ten opzichte van mijn kinderen? Tegenover de twee kleintjes: geen seconde. Zij zullen een fantastisch weekend hebben bij hun opa en oma. Tegenover Lewis en Miles waarschijnlijk iets meer, maar dat komt omdat zij dat ook dolgraag met ons willen doen. Ik heb ze beloofd dat zij voor hun zestiende verjaardag met ons een wedstrijd in het buitenland mogen bezoeken. Bovendien maken zij ook regelmatig reisjes met hun vader, die piloot is. Ze hoeven zich wat dat betreft nooit achtergesteld te voelen. Ik ben eerder jaloers op hen.
“Als je een keer op vakantie gaat zonder kinderen, ben je nog steeds een prima vader of moeder. Punt.”
Niet zo lang geleden las ik een column ergens online over een stel dat samen een weekje weg was geweest. Ze hadden besloten ieder jaar een week samen weg te gaan, zonder de kinderen. Dat weekje quality time met elkaar had wonderen gedaan voor hun relatie en rust. Nou, de reacties onder die column waren echt schrikbarend! De moedermaffia ging helemaal uit haar plaatje, want wat voor ouder ben je als je je kinderen een hele week achterlaat bij familie om zelf vakantie te gaan houden? Mijn mening? Een heel goede ouder.
Vader en moeder (of welke samenstelling dan ook) zijn het fundament van het gezin. Zij dragen alle zorgen en lasten, staan dag en nacht aan en verliezen elkaar in de dagelijkse zorg voor de kinderen nogal eens uit het oog. Als je je relatie beter houdt door af en toe zonder de kinderen weg te gaan, of dat nou een dag, weekend of week is, lekker dóen! Sowieso heeft niemand er wat van te vinden, alleen jullie zelf. Voor de kinderen is het vaak alleen maar leuk om naar familie te gaan en als er ook nog een gezinsvakantie op de planning staat, waarom gun je jezelf dan die échte rust niet? Laat al die Gerda’s lekker kletsen, met hun ‘waarom heb je dan kinderen gekregen?’ Als je een keer op vakantie gaat zonder kinderen, ben je nog steeds een prima vader of moeder. Punt.
Natuurlijk zijn er ouders die graag 365 dagen per jaar met hun kinderen zijn, en dat is ook helemaal goed. Ik maak ook graag herinneringen met mijn kinderen, maar wel wanneer ze oud genoeg zijn om die herinneringen daadwerkelijk te … herinneren, zeg maar. Dus wanneer het kan pakken Nils en ik lekker ons koffertje en gaan we zonder de koters en zonder schuldgevoel op pad. Ik kijk er nu al naar uit.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.