Jannine Berkelaar is hoofdredacteur van Kek Mama. Samen met haar man Erik heeft ze dochter Elin (9) en zoon Mats (7).
Halverwege de vakantie overvalt het me al. De tijd gaat te snel. Nog maar vijf nachtjes tot we naar huis gaan.
Ik probeer mezelf in te prenten niet zoveel met de tijd bezig te zijn en ten volste te genieten. Maar ik kan het niet altijd helpen. Dan ben ik me te bewust van het feit dat de tijd vliegt. Dat mijn dochter alweer tien wordt. Een tiener in huis, hallo! En dat mijn zoon allang geen kleuter meer is, laat staan een baby. Een rondje foto’s scrollen wakkert het gevoel van heimwee naar de baby- en peutertijd nog meer aan. Ik verlang terug naar de momenten dat ik ze in mijn buik voelde trappelen. Het moment dat ik ze voor het eerst vasthad. Het baby gebrabbel en de eerste stapjes.
Lees ook – Angela Timisela: ‘Je kinderen loslaten is het moeilijkste wat er is’ >
Het fijne aan mijn herinneringen van vervlogen tijden is dat alleen de mooie momenten zijn blijven hangen. Natuurlijk was er ook het gillende slaapgebrek, de veel te korte lontjes en de eindeloze spuitluiers, maar die maken nooit onderdeel uit van deze mijmer momentjes. Als ik mezelf totaal verlies in herinneringen, stroomt mijn hart over van liefde voor mijn twee baby’s die inmiddels nog maar een kop kleiner zijn dan ik.
“Stop de tijd, pak dit moment en hou ze vast”
Ik pak ze nog eens extra stevig beet en fluister in hun kruin hoeveel ik van ze hou. Stop de tijd. Pak dit moment en hou ze vast. Gelukkig krijg ik nu nog een net zo stevige knuffel terug met de reactie: “Ik nog veel meer van jou, mam.” Hoe lang tot ze zeggen: “Ja mam, laat me nu maar los…” Dit artikel staat in Kek Mama 08-2022. Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
Daniel (38) dacht dat hij het allemaal voor elkaar had: een lieve vrouw, een zoontje van vier en pas een tweede kindje erbij. Maar waar het gezin op het eerste gezicht compleet leek, begon het van binnen langzaam uit elkaar te vallen.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Iedere zwangere vrouw droomt van haar perfecte babyshower: een feest vol liefde, verrassingen en alle aandacht voor haar en de baby. Maar wat als je die bijzondere dag ineens moet delen?
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Groep 8 kamp. Voor veel kinderen het hoogtepunt van hun basisschooltijd, maar voor Mariska en haar dochter was het iets waar ze enorm tegenop zagen. Haar dochter mocht namelijk geen contact hebben met het thuisfront.