Meet Johanna (36): biologiedocent, seksuele gezondheidsconsulent, en mama van twee jongens (5 en 7). Na haar recente scheiding jongleert ze met het ouderschap en deelt ze haar avonturen en inzichten.
Ik zag laatst een quote voorbij komen waarin gezegd werd dat de decembermaand een vergrootglas is voor hoe jij je voelt. Gaat het goed met je, dan zijn de donkere tijden en de feestdagen juist gezellig en fijn, maar zit je niet lekker in je vel… dan zijn deze dagen een kwelling. Ik voel me tot nu toe bipolair! Ik ervaar immens hoge highs in mijn emoties, maar ook bizar lage lows.
De sinterklaastijd was fantastisch als de kinderen bij mij waren. Het schoen zetten en de spanning en verwachtingen die daarbij komen kijken zijn zo leuk! Ik ben iemand die trouw meekijkt met het sinterklaasjournaal en dan allerlei scenario’s neerzet die daarop inspelen. De magie rondom de pieten en de Sint is heerlijk om samen met die ukkies in te baden.
Des te meer confronterend waren de weekenden en dagen dat ik ze niet had. Dat pakjesavond opeens apart was en niet meer samen, dat er een kalender was wanneer de schoen bij welke ouder gezet werd. De helft van de vreugde was niet bij mij. Als ze wel bij mij waren was het gelukkig intens genieten. Pakjesavond met een goede vriendin en haar gezin erbij, een weekendje naar opa en oma om daar weer overladen te worden met cadeaus. Momenten waar er liefde, blijdschap en genegenheid is. De knuffels die gegeven werden zijn bijna niet te tellen. Ik wilde zoveel mogelijk meegenieten met mijn jongens, maar dat kan dus niet altijd. Dat is het lastige in een scheiding, dat je niet meer op één lijn zit. Dat maakt feestdagen opeens ingewikkeld.
Je hoopt dat als sinterklaas voorbij is dat de rust weer zal wederkeren vanbinnen, maar 24 uur later is het opeens de kerstperiode. De tijd dat je doodgegooid wordt met “samenzijn”. Het ideale plaatje is volgens de media een gezin, een grote familie, met zijn allen samenkomen om gezellig kerst te vieren. De liefde is het ultieme doel.
Ik vind kerst heerlijk! Alles versieren thuis, het gemoedelijk maken met lampjes, kaarsjes en een mooie boom. Kerstfilms zijn mijn guilty pleasure en kijk ik bij de vleet. Wat tevens ook weer de valkuil is, want dat vergrootglas laat je kijken naar wat je hebt en wat niet. Ik ben gelukkig met mezelf en kan oprecht zeggen dat ik van mezelf hou, maar hoe mooi zou het zijn als ik ook zoals in zo’n kerstfilm mijn ware liefde zou vinden?
Zit je niet lekker in je vel, dan zijn
deze dagen een kwelling
Terwijl ik hierover droom schiet ik bijna direct terug naar de realiteit en al zijn onzekerheden: “Ik zit in een woelig co-ouderschap, wil ik iemand daar wel deel van maken? Ben ikzelf er wel klaar voor? Wat als ik dezelfde fouten maak als in mijn vorige relatie? Hoe zorg ik ervoor dat het dan nu wel de juiste partner voor mij is? Hoe weet ik of iemand zal matchen met de kinderen? Wat als hij zelf kinderen heeft?” En ga zo maar door. Er ontstaat een low, een negatieve blik op het gemis van de liefde. Het gemis van de knuffels van de kinderen, het gemis van een partner waar het wel mee klopt, het gemis van one big happy family.
Gelukkig is het woensdag en mag ik de kinderen zo weer ophalen van school. Word ik overladen met knuffels en “Ik hou van jou’s”. Ze zullen de kerstboom zien en ik kan me nu al de blikken voorstellen over hoe mooi ze alles vinden in huis. Ik voel bij de gedachte alleen al die high opkomen, dat intense geluk van geliefd worden en lief hebben. Laat ik het maar helemaal over me heen komen en doorvoelen, zodat ik dat goede gevoel lang genoeg kan vasthouden om die tijd zonder hen, zonder de lows, door te komen…
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Influencer Vera Camilla deelt verdrietig nieuws: ze had een chemische zwangerschap. De positieve test was zo gewenst, nadat zij en partner Jeff in november een miskraam meemaakten.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
