Bron: Eigen beeld
Ilva Kuijpers (27) is leerkracht van groep 1/2. Iedere maand schrijft ze voor Kek Mama een column over haar belevenissen op de basisschool.
Vol trots ga ik dagelijks als leerkracht van groep 1/2 aan de slag. Alleen erger ik me de laatste tijd wel groen en geel aan al die mensen die niet uit het onderwijs komen, nog geen dag voor groep 1/2 hebben gestaan, maar toch denken te weten wat het inhoudt. Er wordt volop gediscussieerd over hoe meer mannen voor de klas te krijgen. Het ministerie is met het idee gekomen om de Pabo op te splitsen in een onderbouw en bovenbouw richting. Men denkt dat het een wereld idee is om mannelijke studenten van de Pabo niet meer stage te laten lopen bij de kleuters, omdat dat de reden zou zijn dat mannen niet voor de opleiding kiezen. Met de kleuters werken is een ervaring die iedere leerkracht zou moeten hebben vanuit stage. Ben je anders überhaupt wel geschikt om in het basisonderwijs te werken? Dat pamperen van Pabo-studenten is echt geen goede keuze.
Het lesgeven aan de onderbouw, met name aan groep 1/2, is blijkbaar een diepgeworteld angstbeeld. Als ik de mensen die erover in de media aan het woord gelaten worden moet geloven, is dat kennelijk het meest verschrikkelijke wat je zou kunnen gaan doen. Daar wil je toch niet je werkzame leven slijten? En zelfs mensen binnen het onderwijs hebben een totaal verkeerd en simpel beeld van wat mijn werk precies voor waarde heeft. Laatst was ik op een reünie van mijn middelbare school, waar een docent doodleuk tegen mij zei: “O… sta je voor groep 1/2… dan moet je toch billen vegen?” Of neem de Vlaamse presentator, journalist en mediatrainer Jo de Poorter, die in een goed bekeken talkshow stelde dat we “in de kleutergroep ook al zouden moeten beginnen de kinderen iets te leren, in plaats van de hele dag te knutselen en poppenkast te spelen.” Dit soort uitingen schaden het imago van ons vak enorm!
Mijn werk… mijn baan… mijn passie… is één van de mooiste dingen die er zijn
Waarom is er nooit een leerkracht die daadwerkelijk lesgeeft in groep 1/2 in de media aan het woord? Iemand die kan vertellen hoe het écht werkt in een kleuterklas, iemand die kan vertellen over hoe mooi, waardevol en belangrijk ons werk is. Gelukkig heb ik de ruimte om er in deze column eens iets over te zeggen. Dus bij deze: mijn werk… mijn baan… mijn passie… is één van de mooiste dingen die er zijn. Als leerkracht in groep 1/2 sta ik samen met al die andere kleuterjuffen (én meesters, want die zijn er wel degelijk!) aan de basis van de schoolcarrière van ieder kind in Nederland. Dag in, dag uit zorgen we voor het maken van lesmateriaal, het verzinnen van creatieve opdrachten, helpen we kinderen zichzelf te ontdekken en te ontplooien, zijn we bezig met uitdaging, verdieping en herhaling, observeer ik alsof ik in een controlekamer zit de ontwikkeling, het gedrag en het spel van 25 verschillende kinderen die niet de hele dag netjes aan hun tafel zitten, maar in verschillende hoeken spelen, opdrachtjes aan werktafels doen en veel buiten bewegen: want dat is goed voor ze! En… ik heb nog nooit billen afgeveegd.
Mijn beroep is een vak en ik ben zeker geen veredelde oppas. Het is een fantastisch móói vak en zeker niet iets waar je op te leiden collega’s ver weg van moet houden. Het kleuteronderwijs is het fundament voor de rest van de basisschool. En daar moet iedereen die in het onderwijs werkt kennis van nemen. Weg met die denigrerende houding! Dat je niet precies weet wat er in de kleuterbouw gebeurt is niet erg. Maar roep dan ook niet zomaar iets op televisie of in de krant. Luister nu gewoon eens naar de mensen uit de praktijk. De mensen die dagelijks in die klassen met kinderen staan. En baseer daar je mening en het beleid op. Juist wanneer je aan kinderen iets wilt leren waar ze de rest van hun leven op verder kunnen bouwen, ben je ook in de onderbouw aan het goede adres!
Meer columns van Juf Ilva lezen? Klik hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Je kent ze wel: die vaders die hun kind zonder jas in de regen laten staan omdat ‘ie toch een sterke weerstand moet opbouwen. Of die vrolijk in slaap vallen terwijl hun peuter met een schaar aan de haal gaat.
Soms denk je alles perfect te hebben geregeld, totdat je een gigantische fout ontdekt als het al te laat is. Het overkwam Ilma met haar zorgvuldig voorbereide geboortekaartjes.
Tikkies krijgen voor minuscule bedragen, het gebeurt dus écht. Het overkwam Suzan, die hierdoor nooit meer normaal kan kijken naar haar nieuwe collega.
De tijd dat moeders automatisch thuis bleven bij de kinderen, terwijl vaders de kost verdienden, ligt ver achter ons. Sterker nog, steeds meer gezinnen kiezen ervoor dat beide ouders fulltime werken.
Niemand zit erop te wachten: muizen in huis! Of je nou als de dood bent voor de diertjes of het gewoon vies vindt, muizen in huis wil je niet. Salomé had ze toch.
Sanne deelt haar bezorgdheid over haar buurvrouw, die regelmatig haar jongste zoontje alleen thuis laat als ze haar oudste naar school brengt.