Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Ilva Kuijpers (27) is leerkracht van groep 1/2. Iedere maand schrijft ze voor Kek Mama een column over haar belevenissen op de basisschool.
De redenatie van kinderen en de fantastische uitspraken die zij doen maken mijn werk als juf echt geweldig. Kinderen denken vaak heel praktisch, maken dingen niet ingewikkeld en kunnen razendsnel een uitspraak van volwassenen omzetten naar een situatie of gevoel van zichzelf. Zo ook Luuk, die vandaag al nadacht over hoe zijn verdere leven eruit zou moeten zien.
Ik zit met de klas in de kring en lees voor tijdens het eten en drinken. De kinderen luisteren aandachtig, waarbij ik allemaal rare stemmetjes en gebaren maak om het verhaal niet alleen te vertellen, maar ook uit te beelden. Een van de leukste momenten van de dag. Terwijl ik een stem als een heks opzet en zeg: “En ik roer alles even goed door elkaar…” zie ik plots in mijn ooghoek iemand in de deuropening staan. Ik herken mijn oud-collega die pas met pensioen is meteen en hoor mezelf enthousiast maar heel hekserig zeggen: “Hé hallo, wat leuk dat je er bent!” Het blijkt dat ze even langskomt om iets op te halen.
De kinderen in de klas die haar nog kennen reageren ook heel enthousiast en vragen of ze er even bij komt zitten. Ik vertel verder en zie mijn oud-collega stralen. Ze geniet ervan om weer even terug te zijn. Tijdens het buiten spelen kletsen we nog wat over de gebeurtenissen van de afgelopen tijd en over alles wat haar nu bezighoudt. En de kinderen? Die staan er gezellig bij en luisteren aandachtig mee.
Ik geloof dat ik na dit werkje ook maar met pensioen ga
Na een tijdje ga ik terug naar binnen met de klas en begin met een knutselactiviteit. Mijn oud-collega roept nog even gedag in de deuropening en vertrekt weer. De kinderen lijken haar al niet meer te horen, zo lekker zijn ze bezig. Maar Luuk, een nieuwe kleuter in mijn klas, houdt het allemaal nog heel goed in de gaten. Hij komt bij mij zitten en vraagt: “Waarom gaat die juf weg?” Ik vertel Luuk dat deze juf met pensioen is. “Wat is dat?” vraagt Luuk. “Dan heb je heel lang hard gewerkt en dan mag je voor altijd vakantie, dingen voor jezelf doen en lekker uitrusten”, leg ik uit. Luuk denkt een seconde na en zegt: “O, ik geloof dat ik na dit werkje ook maar met pensioen ga.” Ik kan mijn lachen nauwelijks inhouden, maar het lukt me hem vervolgens te vragen of hij dan ook al zo hard heeft gewerkt. Dan zegt Luuk met een ondeugende glimlach: “Ja! Ook thuis toen jij er niet bij was!” Luuk heeft het thuiswerken al helemaal ontdekt dus.
En wanneer mag ik met pensioen? Over precies veertig jaar! Houd ik dat vol? Is dat te doen voor de klas? Ik heb werkelijk geen idee. Soms… heel soms… denk ik al na over vervroegd pensioen. Natuurlijk! Wij allemaal toch weleens als het even tegenzit? Maar deze wonderlijke uitspraken wil ik voorlopig nog niet missen. Daar blijf ik de komende jaren enorm van genieten. Wat heb ik toch een superleuk beroep!
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!