Beeld: Paulien van Beusekom
Kimberley van Heiningen is getrouwd met Kevin en (bonus)moeder van Norah (7) en Jackie (2). In juli komt daar een kleintje bij.
Eindelijk heb ik het door. Snap ik de spelregels van het moederschap en slaapt Jack weleens het klokje rond. Een jaar geleden leek ik geregeld op een edelfigurant uit The walking dead, tegenwoordig channel ik mijn innerlijke Juf Roos. Zingend achter de buggy, over paddenstoelen – rood met witte stippen. Mijn oksels klotsen niet meer hormonaal, de luiertas kan ik vergeten zonder dat meteen de pleuris uitbreekt. Zinnen als ‘Heb je de poedertoren gezien?’ zijn ver leden tijd. En nu komt het: mijn cappuccino drink ik weer warm. Dán weet je dat je de eerste levels van de tropenjaren hebt uitgespeeld.
Het gekke is, net als je het gevoel hebt dat je je leven terugkrijgt, je weer in je kracht staat op werk en Face ID je opnieuw herkent… het gewoon weer van voor af aan begint. Het kriebelen, het rammelen. In Amsterdam konden ze mijn eierstokken horen. Wat gek was, want we zaten in Frankrijk. Op de veranda voor onze safaritent. Noor speelde met vriendinnetjes bij de ondergaande zon, Jack lag te dromen in haar campingbedje. Wij proostten op het leven, zeiden dingen als ‘wat een rijkdom’ – en dat zonder ironie. Dat zeg je niet als je peuter ligt te krijsen op de supermarktvloer of als je met je teen op een Legoblokje stapt. Nee, dat zeg je als alles is zoals je altijd hoopte dat het zou zijn.
En dus kwamen de volgende woorden als vanzelf: “Het zou toch wel héél leuk zijn, nog eentje erbij.” Al was het natuurlijk niet alleen dat ene Kodakmoment dat alles veranderde. Diep vanbinnen voelde ik het al toen Jackie versgeperst op mijn borst lag, dat ik nog eens moeder wilde worden. Maar het concreet maken, dat durfde ik twee jaar niet. Ik wist wat het zou betekenen: de krampjes, de tandjes, de wallen waar geen concealer tegenop kan.
Diep vanbinnen voelde ik het al toen Jackie versgeperst op mijn borst lag, dat ik nog eens moeder wilde worden
Maar de wens, die groeide. En mijn buik ook. Op het moment dat jij deze column leest ben ik namelijk al dik 20 weken in verwachting, van een kindje zo groot als een wortel (en zo zwaar als een diepvriespizza). Dat ik nog alleen ken van de echo. Ik vind het spannender en minder spannend tegelijk. Ik ken de sprongetjes, maar ook de cheats.
Deze zomer gaan we terug naar start, worden we opnieuw diep de tropen in geslingerd. Ik kan niet wachten. Maar eerst nog even die poedertoren opsnorren.
Deze column staat in Kek Mama 1 Level Up die nu in de winkels ligt.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Iedere ouder kent het: je wilt een goede indruk maken, maar soms heb je gewoonweg geen tijd of energie om alles zelf te doen. Dus ga je voor een slimme oplossing die toch niet zo slim blijkt.
Je hebt het vast weleens meegemaakt. Je 5-jarige wil nú die auto in de speelgoedwinkel, je zegt nee, en binnen drie seconden lig je in de vuurlinie van een Oscar-waardige driftbui. Hoe komt het dat sommige kinderen lijken te denken dat de wereld om hun draait? En belangrijker: wat doe je eraan zonder zelf een […]
Iedere ouder weet: kinderen zijn niet altijd even voorzichtig. Een nieuwe broek? Binnen een week een gat op de knie. Die net gekochte schoenen? Direct door de modder. En op het schoolplein zijn schermutselingen eerder regel dan uitzondering. Maar wat als een kleine ruzie in de zandbak plots uitmondt in een financieel drama?
Je kind gaat uit logeren, leuk! Totdat er ongewenste souvenirs mee naar huis komen. Dat ontdekte Nina, moeder van Alina (7), toen haar dochter na een gezellig logeerweekend ineens hevig begon te krabben. Wat een klein ongemak had kunnen zijn, ontaardde al snel in een drama én een nogal opmerkelijke Tikkie.
Anna (28) kreeg uit het niets een telefoontje van haar zus Jamie (36), met de mededeling dat ze even een paar weken op haar drie kinderen moest passen. Jamie had een babymoon geboekt met haar vriend en geen budget voor een oppas.
Verena heeft drie kinderen en een druk gezin, maar ook een diep verlangen naar af en toe een momentje voor zichzelf. Haar vriendin Lisa denkt hier anders over. Ze besloot haar drie kinderen mee te nemen naar het feestje dat eigenlijk alleen voor volwassenen bedoeld was.
