Kirsten Schilder (40) is getrouwd met zanger Nick Schilder en moeder van Nikki (12), Julian (10) en Jackie (6).
Lees verder onder de advertentie
Een baby met bolle wangen die je met grote ogen aankijkt, een dreumes die op je af komt waggelen, een kleuter met blozende konen omdat hij of zij iets spannends heeft beleefd en een kind dat iets leuks over school of de voetbalclub te vertellen heeft, het zijn allemaal momenten die bij mij een knuffelreactie oproepen. Zo’n kleintje even stevig vasthouden, een kus op een kruin, een aai over een bol en mijn hart dat gloeit van liefde. Vasthouden en nooit meer loslaten, dat gevoel.
Lees verder onder de advertentie
“Vasthouden en nooit meer loslaten, dat gevoel”
Helaas is die behoefte op een gegeven moment niet meer wederzijds. Dat wil zeggen: Nikki is nu dertien en vindt dat ze wel voldoende geknuffeld is. Ai, daar ben ik het eigenlijk niet mee eens. Bovendien, knuffels heb je nooit genoeg, toch?
Omdenken
Omdenken, besloot ik. Want hoe kreeg ik mijn kinderen toen ze kleiner waren ook alweer zover dat ze bijvoorbeeld niet zouden rennen door een drukke straat, of geen lawaai zouden maken als hun kleine zusje net lag te slapen? Niet door te zeggen dat rennen of luid zingen niet mocht, maar door wenselijk gedrag te benoemen: ‘loop maar rustig naar de winkel, praat maar zachtjes met elkaar’. Door onze manier van informatie verwerken horen we in ‘niet rennen’ namelijk alleen wat we niet moeten doen, ‘rennen’ dus, waardoor we precies het tegenovergestelde doen. Net zoals je gevraagd wordt niet aan een appel met een zonnebril te denken en je meteen een grijnzende appel met een zonnebril voor je ziet.
Dus ging ik Nikki gisteren uitdrukkelijk geen welterusten wensen. ‘En ik kom je ook geen kusje brengen,’ zei ik. Wat er gebeurde? Nikki ging rechtop in bed zitten, stak haar armen naar me uit en zei: ‘Kom maar mama, dan krijg je een kus.’ Het was een heerlijke knuffel die volgde.
Kinderen verzinnen de gekste dingen om ergens onderuit te komen. Vaak met hele slechte smoezen die je zo doorziet, maar soms zijn ze slimmer dan je verwacht. Zo dacht Sylvia maandenlang dat haar dochter naar paardrijles ging, maar dat was helemaal niet zo.
We kennen allemaal wel een verhaal over een bizar betaalverzoek, toch? Dat is lachen, tot het je ineens zelf overkomt. Sonja kreeg een Tikkie van het vriendje van haar dochter.
In de podcast Geuze & Gorgels vertelt Monica Geuze dat ze de achternaam van haar dochter wil laten aanpassen. Zara-Lizzy gaat nu door het leven met de naam van haar vader, Veldwijk, en dat ziet haar moeder graag anders.
We doen het allemaal weleens: uit automatisme roepen we “Goed gedaan!” als onze kinderen iets presteren. Volgens kinderpsycholoog Becky Kennedy zijn juist deze twee woorden – hoe goedbedoeld ook – niet altijd goed voor het zelfvertrouwen van je kind.
Als ouder wil je natuurlijk niets liever dan je kleintje na het zwemmen lekker warm inpakken met een zachte handdoek. Maar wist je dat de manier waarop je die handdoek omdoet, een groot verschil kan maken voor de veiligheid van je kind? Zweminstructrice en waterveiligheidsadvocate Nikki Scarnati deelde onlangs een belangrijke tip.